Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ;;


Ερωτήματα για υπόθεση του υφυπουργού Εργασίας Γιάννη Πλακιωτάκη

Σοβαρά ερωτήματα δημιουργεί η απαλλακτική δικαστική απόφαση του τριμελούς διοικητικού πρωτοδικείου Ηρακλείου η οποία στηρίχτηκε στο  μη έλεγχο της ΔΟΥ Σητείας  για την εταιρία Πλακιωτάκης A.Ε . Πρόκειται για την εταιρία στην οποία στο παρελθόν ήταν μέλος του Δ.Σ ο νυν υφυπουργός Εργασίας Γιάννης Πλακιωτάκης. 

Η υπόθεση ξεκίνησε να απασχολεί το ΣΔΟΕ μετά την σύλληψη του ιδιοκτήτη της εταιρίας Αιγόκερως Α.Ε  ο οποίος είχε στήσει μια «βιομηχανία» έκδοσης πλαστών εικονικών τιμολογίων τα οποία στη συνέχεια πωλούσε σε άλλες εταιρίες. Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής «με το κόλπο των πλαστών τιμολογίων, καρπωνόταν ο ίδιος και οι πελάτες του τον ΦΠΑ και το κράτος δεν εισέπραττε δραχμή. Η ζημιά στο κράτος ξεπερνά  το 1,5 δισεκατομμύριο δρχ».

Μετά την έρευνα του ΣΔΟΕ αποκαλύφθηκε ότι ένα από τα πλαστά τιμολόγια είχε εκδοθεί από την Αιγόκερως Α.Ε με λήπτη την εταιρεία Πλακιωτάκης Α.Ε ύψους 19. 411.000 δρχ για την διαχειριστική περίοδο του 1998 και στο οποίο εμφανίζεται ότι η εκδότρια εταιρία έχει πραγματοποιήσει για λογαριασμό της Πλακιωτάκης Α.Ε  ένα τεχνικό έργο. Μετά από τον έλεγχο  του ΣΔΟΕ στην εκδότρια εταιρία έδωσε εντολή ελέγχου για όλες τις εταιρίες που εμφανίζονταν ως λήπτες των εικονικών τιμολογίων.  Έτσι, η ΔΟΥ Σητείας επέβαλε στην εταιρία Πλακιωτάκης Α.Ε πρόστιμο ύψους 96.552 ευρώ ωστόσο η εταιρία προσέφυγε στα δικαστήρια με σκοπό να μην πληρώσει το πρόστιμο καθώς όπως υποστήριξε δεν έχει καμιά σχέση με την Αιγόκερως Α.Ε και δεν γνωρίζει τίποτα για το πλαστό τιμολόγιο.

Το παράδοξο είναι ότι σύμφωνα με την δικαστική απόφαση που έχει στην διάθεση του το koutipandoras.gr  η ΔΟΥ Σητείας ουδέποτε διενήργησε έλεγχο στα βιβλία και στα στοιχεία της εταιρίας ώστε να αποδειχθεί αν παρέλαβε ή όχι  το εν λόγω πλαστό τιμολόγιο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η απόφαση του δικαστηρίου «η αποδιδόμενη σε αυτή παράβαση στηρίχθηκε αποκλειστικά στη έρευση του ένδικου τιμολογίου στην έδρα της εκδότριας εταιρείας και όχι της προσφεύγουσας».

crop_2_0.jpg

Mε λίγα λόγια όπως αναφέρεται στην δικαστική απόφαση η Πλακιωτάκης Α.Ε «στρέφεται κατά της ανωτέρω πράξεως και ζητάει την ακύρωση της υποστηρίζοντας ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί φορολογικός έλεγχος στα τηρούμενα από τα ίδια βιβλία και στοιχεία καθώς επίσης δεν αποδεικνύεται ότι η ίδια πράγματι δέχτηκε και έλαβε το εν λόγω εικονικό τιμολόγιο».

Το koutipandoras.gr  επικοινώνησε με τον υφυπουργό Εργασίας Γιάννη Πλαιωτάκη και εκείνος είπε ότι «η συγκεκριμένη εταιρία είχε εκδόσει το 1998 ένα πλαστό τιμολόγιο και κοινοποιήθηκε στη ΔΟΥ το 2005 και μας είπε ότι ήρθε η επικύρωση ενός προστίμου. Εμάς στα στοιχεία δεν υπήρχε τέτοιο τιμολόγιο για αυτό κινήσαμε και μια διαδικασία δικαστική στην οποία έχουμε δικαιωθεί». Όπως αναφέρει ο νυν υφυπουργός Εργασίας για την εταιρία που στο παρελθόν ήταν μέλος του ΔΣ «η εταιρία έχει ελεγχθεί υπάρχουν φορολογικοί έλεγχοι στην συγκεκριμένη εταιρία». Άλλωστε, όπως εξηγεί «δεν γίνεται να βγουν δικαστικές αποφάσεις χωρίς έλεγχο».
Να σημειωθεί ότι έχει σταλεί και στην ΔΟΥ Αγίου Νικολάου αίτημα ώστε να απαντήσουν για ποιο λόγο δεν πραγματοποιήθηκε έλεγχος στην εταιρία Πλακιωτακής Α.Ε ωστόσο δεν έχουμε πάρει καμιά απάντηση.


Πηγή

ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΜΥΡΙΣΟΥΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t34.0-12/10716038_801264346562130_2101047623_n.jpg?oh=e5c7200a6649ac4441b78f33197810ce&oe=542A7370&__gda__=1412006240_35400e8059cb8b57b16813d56052b014

Μπορεί ο Οργανισμός Λιμένα Ηρακλείου να έβαλε κολωνάκια αλλά τα γαϊδούρια βρήκαν τον τρόπο να παρκάρουν πάνω στο πεζοδρόμιο.

Λιμάνι Ηρακλείου 28-9-2014

Ευχαριστούμε το φίλο μας Μ. Ν. για τα πολύ όμορφα γαϊδούρια που μας έστειλε ….

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ

Ο σκοτεινός «ψευτο-εθνάρχης»

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Γράφει ο ΙΟΣ 

 Η διαφαινόμενη μετατόπιση της πολιτικής σκηνής προς τα δεξιά επικυρώθηκε συμβολικά, στις 6 Μαρτίου, με την ομόθυμη εξύμνηση του ιδρυτή της Ν.Δ .από τις ηγεσίες κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι αντιδράσεις μιας μερίδας της Αριστεράς στην αναγόρευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή σε καθολικό σημείο αναφοράς διασκεδάστηκαν ως αδικαιολόγητη εμμονή σε ξεπερασμένους διαχωρισμούς του παρελθόντος. Είναι όμως έτσι;

Από μια άποψη, θα 'πρεπε να το περιμένουμε. Η αγιοποίηση του Καραμανλή προωθείται εδώ και καιρό από το ομώνυμο ίδρυμα που σύστησε ο ίδιος το 1983, με αποκλειστικό σκοπό, όπως εξηγεί ο πρώτος πρόεδρός του, «να βοηθήσει στην υστεροφημία του» και -ταυτόχρονα- «στην ιστορική έρευνα των ετών που αυτός πρωταγωνίστησε στον πολιτικό στίβο» (Κων/νος Τσάτσος, «Λογοδοσία μιας ζωής», Αθήνα 2001, σ. 462).

Η σταδιοδρομία του ιδρυτή της Ν.Δ. περιέχει όμως πάμπολλα σκοτεινά σημεία, εξαιρετικά επίκαιρα, μάλιστα: λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων διά της μετατροπής των αποθεματικών τους σε δάνεια προς τους ιδιώτες «επενδυτές», «αναστολή πάσης διώξεως Γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματιών πολέμου» (ΝΔ 4016/59), οικονομικά σκάνδαλα διαφόρων «κουμπάρων» ή και μελών της οικογένειας Καραμανλή (βλ. δίπλα). Η «αποικιακή» σύμβασή του με την Πεσινέ υποχρέωσε τη ΔΕΗ να παρέχει στην εταιρεία τεράστιες ποσότητες ρεύματος σε εξευτελιστική τιμή για 50 χρόνια, προκαλώντας την οργή ακόμη και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που διακήρυξε τότε ότι «καμία υπογραφή και καμία σύμβασις δεν είναι δυνατόν να υποχρεώση τον Ελληνικόν λαόν εις το διηνεκές να είναι φόρου υποτελής εις ορισμένους έξυπνους κυρίους της αλλοδαπής» (30.11.1960). Τελικά ο Καραμανλής γλίτωσε το ειδικό δικαστήριο γι’ αυτή την υπόθεση μόνο και μόνο επειδή η Βουλή αποφάνθηκε, το 1965, ότι το αδίκημα είχε παραγραφεί.

Η σκοτεινότερη πτυχή της βιογραφίας του, που θα μας απασχολήσει εδώ, αφορά ωστόσο τη διαχρονικά προβληματική σχέση του «εθνάρχη» με τη δημοκρατία.

Η πολιτική ως «ψυχολογικός πόλεμος»

Η ανάρρηση του Καραμανλή στην κορυφή της πολιτικής ξεκίνησε με την αυθαίρετη επιβολή του ως ηγέτη της Δεξιάς από τον βασιλιά Παύλο, που το 1955 τον διόρισε πρωθυπουργό, παρακάμπτοντας τόσο τις εσωτερικές διαδικασίες του κυβερνώντος κόμματος όσο και τον διάδοχο που είχε χρίσει ο εκλιπών προκάτοχός του, στρατάρχης Παπάγος. Η φημολογούμενη απόδοση της πρωθυπουργοποίησής του στις ανορθόδοξες σχέσεις που είχε καλλιεργήσει με τα Ανάκτορα δεν είναι φυσικά δυνατόν να επαληθευτεί. Απολύτως τεκμηριωμένο είναι, αντίθετα, το γεγονός πως η CIA είχε ενημερωθεί από τον βασιλιά για τον επικείμενο διορισμό του δύο ολόκληρες βδομάδες πριν από τον θάνατο του Παπάγου. Η επιλογή του έγινε ευμενώς δεκτή από την Ουάσινγκτον, καθώς ο Καραμανλής είχε ήδη βολιδοσκοπηθεί από τον Αμερικανό πρέσβη και θεωρούνταν διατεθειμένος «να βάλει “μετά τιμής” το Κυπριακό στο ράφι» («Foreign Relations of the United States 1955-57», τ. 24, Ουάσινγκτον 1989, σσ. 542-5).

Εξίσου προβληματικό, από άποψη δημοκρατικής νομιμοποίησης, υπήρξε και το επόμενο βήμα. Ο Καραμανλής ξεκίνησε την ηγετική διαδρομή του με μια ξεκάθαρη ήττα, που ένα τερατώδες εκλογικό σύστημα μετέτρεψε σε κοινοβουλευτική επικράτηση: Στις εκλογές της 19.2.1956 το κόμμα του (ΕΡΕ) ήρθε δεύτερο, με 47,38% έναντι 48,15% της κεντροαριστερής Δημοκρατικής Ενωσης, έβγαλε όμως 165 βουλευτές έναντι 135 των αντιπάλων του. Το θαύμα οφειλόταν στο ιδιόμορφο «τριφασικό» σύστημα που ο ίδιος είχε θεσπίσει: πλειοψηφικό στις μικρές περιφέρειες, σχεδόν πλειοψηφικό στις μεσαίες και αναλογικό στις μεγάλες (Αθήνα – Πειραιά – Θεσ/νίκη – Λάρισα), όπου υπερείχε σαφώς η Κεντροαριστερά.

Ως άτομο, ο εθνάρχης δε διακρινόταν ιδιαίτερα για τις δημοκρατικές ευαισθησίες του. «Η πολιτική δεν είναι παρά πόλεμος ψυχολογικός, που δεν τον κερδίζει παρά εκείνος ο οποίος εμπνέει πεποίθησιν και αν θέλης και φόβον», έγραφε το 1965 στον διάδοχό του Παναγιώτη Πιπινέλη («Αρχείο», τ. 6ος, σ. 199). Μιαν άλλη πτυχή της ιδιοσυγκρασίας του σκιαγραφεί στα απομνημονεύματά του ο στενός συνεργάτης του Κων/νος Τσάτσος: «Ο Καραμανλής ποθούσε ο επί του Τύπου Υπουργός να κατευθύνει τις εφημερίδες και ο επί της Δικαιοσύνης τους δικαστές στα θέματα του Τύπου» (όπ.π., σ. 337).

Ενα πρώτο δείγμα αυταρχισμού πρόσφερε η καταστολή των διαδηλώσεων του 1956 για το Κυπριακό με πραγματικά πυρά και αποτέλεσμα τον θάνατο τριών τουλάχιστον διαδηλωτών. Η κορύφωση ήρθε, ωστόσο, μετά τις εκλογές του 1958, όταν η ΕΔΑ αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση με 24,4% των ψήφων. Ο Καραμανλής απάντησε σ’ αυτή την αριστερή στροφή του εκλογικού σώματος διορίζοντας ένα στέλεχος της μεταξικής δικτατορίας, τον Ευάγγελο Καλαντζή, ως υφυπουργό Ασφαλείας: «Η ΕΔΑ έβγαλε 79 βουλευτάς. Σε θεωρώ ικανό και κατάλληλον να την αντιμετωπίσης τόσον εις την Βουλήν, όσο και εκτός της Βουλής», ήταν οι οδηγίες που του έδωσε (Ευ. Καλαντζής, «Σαράντα χρόνια αναμνήσεις», Αθήνα 1969, σ. 133). Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε στις 3 Ιουλίου, με την εισβολή της αστυνομίας στα κεντρικά γραφεία του κόμματος. Ακολούθησε στις 5 Δεκεμβρίου η σύλληψη του Μανόλη Γλέζου, οργανωτικού γραμματέα της ΕΔΑ και διευθυντή της «Αυγής», με την κατηγορία της… κατασκοπίας και η καταδίκη του σε πενταετή κάθειρξη για τη μη κατάδοση παράνομων στελεχών του ΚΚΕ (22.7.1959).

Δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου, όσων θα τραβούσε ο ανώνυμος κόσμος της Αριστεράς. «Από την επομένη των εκλογών του 1958 ελήφθησαν σκληρά μέτρα κατά των οπαδών της ΕΔΑ», διαβάζουμε στις αναμνήσεις ενός χωροφύλακα της εποχής. «Οι αριστεροί καλούνταν στις αστυνομικές αρχές και τους ζητούσαν φορτικά να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης του ΚΚΕ και των παραφυάδων του. Οσοι αρνούνταν να υπογράψουν δηλώσεις και εξεδήλωναν την αντίθεσή τους στα καταπιεστικά μέτρα των αρχών, ξυλοφορτώνονταν άγρια» (Ναπολέων Δοκανάρης, «Η μεταπολεμική Ελλάδα», Ιωάννινα 2004, σ. 116).

Μέρος της ίδιας πολιτικής υπήρξε η σύσταση του διαβόητου «παρακράτους», ενός πλέγματος κρατικών υπηρεσιών και κρατικοδίαιτων φασιστικών οργανώσεων με αποστολή τη βίαιη πάταξη της Αριστεράς. Η εξωθεσμική εκτροπή αποφασίστηκε την επαύριο των εκλογών του 1958 σε μια σύσκεψη του Καραμανλή και συνεργατών του στην Κηφισιά. Την καθοδήγησή της ανέλαβε αρχικά μια «αφανής επιτροπή» υπουργών: Ευάγγελος Αβέρωφ (Εξωτερικών), Κων/νος Τσάτσος (Προεδρίας), Αριστείδης Δημητράτος (Εργασίας), Ευάγγελος Καλαντζής (Ασφαλείας), συν ο αρχηγός της ΚΥΠ Αλέξανδρος Νάτσινας. Τον Αύγουστο του 1960 τη διαδέχθηκε, με απόφαση πάλι του Καραμανλή, μια «Δευτεροβάθμια Συντονιστική Επιτροπή» αποτελούμενη κυρίως από στρατιωτικούς, με γραμματέα τον μετέπειτα δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο. Αποκορύφωμα της δράσης του παρακράτους αποτέλεσαν οι εκλογές απροκάλυπτης βίας και νοθείας του 1961, με τις οποίες η ΕΔΑ επανήλθε στην τρίτη θέση και ο εθνάρχης διασφάλισε μιαν ακόμη θητεία στα ηνία της χώρας.

Ακολούθησε η απόπειρα μονιμότερης θεσμικής σκλήρυνσης, με την εξαγγελία (21.2.1963) μιας συνταγματικής «βαθείας τομής» που πρόβλεπε την απαγόρευση της «καταχρηστικής» άσκησης των πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, απαγόρευση της απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμό του δικαιώματος έκδοσης εφημερίδων, μη υπαγωγή των πολιτικών εγκλημάτων στα ορκωτά δικαστήρια, σύσταση ειδικού δικαστηρίου για την απαγόρευση όσων κομμάτων «κατατείνουν εις την ανατροπήν των θεμελιωδών αρχών του πολιτεύματος», ακόμη και ποινικοποίηση των αγορεύσεων ή της ψήφου των βουλευτών στο Κοινοβούλιο. Στόχος της αναθεώρησης ήταν η λήψη «ριζοσπαστικών μέτρων» για την επιτάχυνση της «οικονομικής αναπτύξεως», με το σκεπτικό πως «η κοινοβουλευτική μηχανή απέβη τροχοπέδη εις την αντιμετώπισιν των απαιτήσεων της εποχής».

Ευτυχώς για τον τόπο, ο Καραμανλής δεν πρόλαβε να επιφέρει τη «βαθιά τομή» του στο σώμα τής (έστω και καχεκτικής) ελληνικής Δημοκρατίας. Οταν τον Μάιο του 1963 το παρακράτος δολοφόνησε τον αριστερό βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη και η ανάκριση άρχισε να ξηλώνει τον μίτο των «αφανών» δικτύων που είχαν υφανθεί το 1958, παραιτήθηκε και την κοπάνησε στο Παρίσι με το ψευδώνυμο «Τριανταφυλλίδης».

Η σκοτεινή επταετία

Ολα αυτά είναι γνωστά και παραδεκτά απ’ όλους, εκτός από τον σκληρό πυρήνα της Ν.Δ. και τους κατ’ επάγγελμα υμνητές του εκλιπόντος. Διαφορετική είναι όμως η αντιμετώπιση της δεύτερης, μεταπολιτευτικής καραμανλικής πρωθυπουργίας (1974-80). Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, που εξέφρασε και ο Αλέξης Τσίπρας κατά την πρόσφατη ομιλία του στο Ιδρυμα, το 1974 επέστρεψε από το Παρίσι «ένας άλλος Καραμανλής»: δημοκρατικός, εκσυγχρονιστής, ακόμη και «σοσιαλμανής», όπως τον κατηγόρησε τότε ο ΣΕΒ.

Στην πραγματικότητα, αυτή η αποτίμηση παρουσιάζει ως «αλλαγή» του Καραμανλή τις ριζικά διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες των δυο εποχών. Ο «εθνάρχης» παρέμεινε εξίσου αντιδημοκράτης όπως πάντα, ήταν όμως αρκετά ευφυής για ν’ ανεχθεί σε κάποιο βαθμό την πάνδημη απαίτηση για πραγματικό εκδημοκρατισμό, προτού επιχειρήσει να ξανακινηθεί στην κατεύθυνση της «βαθιάς τομής» του 1963.

Εξαιρετικά εύγλωττα είναι τα σχέδια που ο ίδιος εκπόνησε στη διάρκεια της δικτατορίας, για την επιθυμητή μετάβαση από τη χούντα σ’ ένα καθεστώς ελεγχόμενης δημοκρατίας. Καταγεγραμμένα στον (εμφανώς λογοκριμένο αλλά παρ' όλα αυτά αποκαλυπτικότατο) έβδομο τόμο του δημοσιευμένου «Αρχείου» του και σε μια σειρά άλλες πηγές, θα έπρεπε ν’ αποτελούν κτήμα του σημερινού πολιτικοποιημένου Ελληνα. Δυστυχώς, όμως, το κυριολεκτικό «θάψιμό» τους από την οργανωμένη αγιογραφία του «εθνάρχη» έχει καθηλώσει τη συλλογική μνήμη στο επίπεδο των επετειακών τηλεοπτικών αφιερωμάτων.

Από το Παρίσι, ο Καραμανλής την επομένη της 21ης Απριλίου 1967 εξέφρασε μεν δημόσια τη «λύπη» του «διά την δραματικήν τροπήν την οποίαν έλαβεν η εν Ελλάδι κατάστασις», απέφυγε όμως προσεκτικά οποιαδήποτε καταδίκη των πραξικοπηματιών, καταλογίζοντάς τους μάλιστα διακριτικά «το ελαφρυντικόν της συγχύσεως». Ως μοναδικό υπεύθυνο της τραγωδίας κατήγγειλε τον… Γεώργιο Παπανδρέου, που «διέπραξε το σφάλμα να εξαπολύση θύελλαν παθών και απειλών θεσμούς και πρόσωπα να δημιουργήση το κλίμα το οποίον εξέθρεψε το σημερινόν πραξικόπημα».

Οι διατυπώσεις αυτές δεν ήταν τυχαίες. Αποτελούσαν το πρώτο βήμα για μια υπόγεια επαφή με τη χούντα, με στόχο την ανάδειξη του ίδιου σε πρωταγωνιστή της επιθυμητής μετάβασης. Στις 20.6.1967 ο Καραμανλής στέλνει έτσι συγχαρητήρια επιστολή στον χουντικό «πρωθυπουργό» Κόλλια, εκτιμώντας ότι κάποιες δηλώσεις του «επιβεβαιώνουν την θέλησιν της Κυβερνήσεως όπως αποκαταστήση την ομαλότητα, και μάλιστα επί υγιεστέρων βάσεων, διά του εκσυγχρονισμού του πολιτεύματος της χώρας». Θεωρεί πως οι πραξικοπηματίες «εκινήθησαν με αγαθάς προθέσεις», «δεν αποκρύπτει» όμως την ανησυχία του «ότι ήτο δυνατόν να εκτραπή η επανάστασις προς επιδιώξεις αντιθέτους προς την αποστολήν της», προσδίδοντας «εις την μεταβολήν του παρελθόντος Απριλίου κάποια μορφή μονίμου καθεστώτος». Συνιστά, ως εκ τούτου, στην «Επαναστατικήν Κυβέρνησιν» να εμπιστευθεί την πρωτοβουλία των εξελίξεων στο βασιλιά («Αρχείο», τ. 7ος, σσ. 28-9).

Το σχέδιό του για τη διαδοχή αναλύεται σε επιστολή του προς τον Κωνσταντίνο (9.11.1967): «Παράλληλα προς την προσπάθειαν της απομακρύνσεως των επαναστατών», συμβουλεύει, «θα πρέπει να παρασκευάσητε ή τουλάχιστον να σχεδιάσητε κατά νουν την Κυβέρνησιν η οποία θα διαδεχθή την παρούσαν κατάστασιν και θα οδηγήση σταδιακώς και ακινδύνως την χώραν εις την ομαλότητα. Η Κυβέρνησις αυτή θα πρέπει να είναι ικανή να κρατήση πλήρη τον έλεγχον της καταστάσεως, δεδομένου ότι η απομάκρυνσις των επαναστατών θα δημιουργήση πιθανότατα κλίμα επικίνδυνον. Αλλά, προ παντός, θα πρέπει να είναι ικανή να πραγματοποιήση την μεταρρυθμιστικήν εκείνην επανάστασιν της οποίας έχει ανάγκην η χώρα». Χωρίς εκλογές και «ασκούσα εκτάκτους εξουσίας», όφειλε ν’ αναδομήσει μέσα σ’ ένα χρόνο την ελληνική κοινωνία: να καταρτίσει «αυστηρόν» Σύνταγμα θεσπίζοντας «την κυβερνουμένην αντί της κυβερνώσας Δημοκρατίας», «να αναδιοργανώση την διοίκησιν και την παιδείαν», «να εξυγιάνη διά ριζικών και αντιδημοτικών μέτρων την οικονομίαν της χώρας», «να λύση το Κυπριακόν» και, τέλος, «να διεξαγάγη δημοψήφισμα και εν συνεχεία εκλογάς με το κατάλληλο διά τας περιστάσεις εκλογικόν σύστημα» (όπ.π., σσ. 42-4). Με δυο λόγια, ο Καραμανλής αυτοπροτεινόταν ως ικανότερος υποψήφιος για την εφαρμογή του «γύψου» που είχε ήδη επιβάλει ο Παπαδόπουλος.

Η προοπτική υλοποίησης του σχεδίου εκμηδενίστηκε απ’ το οπερετικό βασιλικό κίνημα της 13.12.1967 και τη φυγή του Κωνσταντίνου στο εξωτερικό. Ομως ο εθνάρχης δεν το 'βαλε κάτω. «Μετά την εκδίωξιν της Χούντας δεν επιθυμώ την επάνοδον του παλαιού αμαρτωλού καθεστώτος», διαβεβαιώνει στις 19.5.1969 τον αυλάρχη του βασιλιά. «Διά τούτο, είμαι της γνώμης ότι εκλογαί δεν πρέπει να γίνουν αμέσως, πρέπει να προηγηθεί ένα συμμάζεμα» (Παπάγος 1999, σ. 173).

Την ίδια συνταγή εισηγείται και σε διάφορους παράγοντες που συνδέονται με το καθεστώς. «Η επανάστασις, άπαξ και εγένετο, προσφέρει μίαν ευκαιρίαν ανασυντάξεως της ζωής του έθνους», διαβάζουμε σε επιστολή του προς τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο (6.9.1969). «Η ευκαιρία αυτή θα πρέπη να αξιοποιηθή διά να καταστή εις το μέλλον δυνατή η λειτουργία της Δημοκρατίας εις τον τόπον μας. Και θα αξιοποιηθή εάν η επανάστασις: 1) Πιστέψη ειλικρινώς εις τον μεταβατικόν της χαρακτήρα. 2) Λάβη τα αναγκαία και γνωστά εις όλους μας μέτρα διά την εξυγίανσιν της εθνικής μας ζωής, αδιαφορούσα διά την δημοτικότητά της. 3) Καταρτίση Σύνταγμα της κυβερνουμένης αντί της κυβερνώσης Δημοκρατίας, και 4) δημιουργήση τας προϋποθέσεις ακινδύνου επανόδου εις την ομαλότητα. Διότι δεν θα σημαίνη βέβαια αποκατάστασιν της ομαλότητος η επάνοδος εις την υφισταμένην προ του κινήματος κατάστασιν» («Καθημερινή», 17.4.2005).

Αυτή η εμμονή με το όραμα της «κυβερνουμένης και ουχί κυβερνώσης Δημοκρατίας» θα διαρκέσει μέχρι τέλους. Το διαπιστώνουμε από μια συνομιλία του εθνάρχη με τον καθηγητή Θεόδωρο Κουλουμπή (18.4.1972), όπως καταγράφεται στο ημερολόγιο του τελευταίου: «Εχει την αίσθηση ότι η διάδοχη της χούντας κατάσταση θα πρέπει να είναι μια κυβέρνηση με ενισχυμένες εξουσίες (μια άλλη χούντα;) η οποία θα φροντίσει για την ομαλή μετάβαση και δεν θα επιτρέψει στο ‘πεζοδρόμιο’ να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης και να οδηγήσει τη χώρα στο χάος». Συμπέρασμα του καθηγητή ήταν πως «ο Καραμανλής αντιπροσωπεύει την πραγματική γέφυρα με τη χούντα» για μια διατεταγμένη μεταπολίτευση («Σημειώσεις ενός πανεπιστημιακού», Αθήνα 2001, σσ. 142 και 147).

Η υποψηφιότητά του αυτή ερμηνεύει και τη συνειδητή αποφυγή κάθε αντιστασιακής κίνησης, που θα έθετε σε κίνδυνο το προφίλ του ως διαμεσολαβητή. «Δεν βλέπει την ανάγκη να κάνει ή να πει ο,τιδήποτε τώρα», σημειώνει στο ημερολόγιό του ο αυλάρχης του Κωνσταντίνου, ύστερα από μια συνάντησή τους (4.4.1968). «Το αυτό συνιστά να κάνει και ο Βασιλεύς. Επί του παρόντος, τίποτε απολύτως» (Παπάγος 1999, σ. 84). Σε όσους δηλώνουν απογοητευμένοι από την αδράνειά του, προφασίζεται μισοκακόμοιρα αδυναμία: «Πώς να διεξάγω τον αγώνα; Με τον Μητσοτάκη, τον οποίον δεν θέλουν καν να ακούσουν στην Ελλάδα, ή με το σωφέρ μου, τον Θόδωρο;» (σ. 199). Εξίσου εύγλωττη είναι και μια άλλη μέριμνά του: «Πρέπει να αρχίσει η έρευνα διά την εξεύρεση οικονομικών μέσων, διότι χωρίς αυτά δεν γίνεται τίποτε. Είναι ατύχημα ότι σχεδόν όλοι οι εφοπλιστές έχουν προσχωρήσει στη χούντα. Δεν αποκλείεται, όμως, να αναλογιστούν και το αύριο» (σ. 185).

Η μακρόσυρτη Μεταπολίτευση

Αυτό το «αύριο» ήρθε με την κατάρρευση της χούντας στις 23 Ιουλίου 1974, ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής που η ίδια προκάλεσε ανατρέποντας το Μακάριο. Η πανικόβλητη παράδοση της εξουσίας από το στρατό σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία μετείχαν όλοι οι πολιτικοί του Κέντρου και της Δεξιάς, καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τα χαρακτηριστικά της τομής. Ο Καραμανλής κλήθηκε απλώς την τελευταία στιγμή, αφού είχε ήδη αποφασιστεί ο σχηματισμός της κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.

Τα σχέδιά του περί «κυβερνουμένης δημοκρατίας» δεν ήταν, ωστόσο, δυνατόν να εφαρμοστούν, για δυο κυρίως λόγους:

* Η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να μην ανέτρεψε τη χούντα, είχε ωστόσο καταστήσει σαφή την αδυναμία ομαλού αυτομετασχηματισμού του καθεστώτος, δίχως πραγματική αποκατάσταση των λαϊκών ελευθεριών.

* Η κυπριακή τραγωδία είχε απονομιμοποιήσει πλήρως τους μηχανισμούς της εθνικοφροσύνης, πάνω στους οποίους θα στηριζόταν αναγκαστικά η διαχείριση μιας συντεταγμένης μετάβασης.

Ο Καραμανλής ανέχτηκε έτσι αναγκαστικά την πολύ περισσότερες ελευθερίες απ’ ό,τι ο ίδιος επιθυμούσε, προσπάθησε όμως τα κατοπινά χρόνια ν’ αναιρέσει αυτό το «άνοιγμα» με την υιοθέτηση όλο και πιο αυταρχικών μέτρων – από τον αντεργατικό Ν. 330/76, βάσει του οποίου τσακίστηκε ο εργοστασιακός συνδικαλισμός, μέχρι την αποτυχημένη απόπειρα αναβίωσης των εκτοπίσεων, τον Νοέμβριο του 1976. Τυπική αποκρυστάλλωση αυτής της σταδιακής σκλήρυνσης συνιστά η αντιμετώπιση της επετειακής πορείας του Πολυτεχνείου: ανενόχλητη το 1974-75, περιορίστηκε το 1976 μέχρι τη Βουλή κι απαγορεύθηκε εντελώς το 1977, με ανελέητο ξυλοδαρμό όσων δοκίμασαν να την πραγματοποιήσουν.

Αντιμέτωπος με το φάσμα μιας βέβαιης ήττας στις εκλογές του 1981, θα σκαρφαλώσει το 1980 στην προεδρία της Δημοκρατίας. Με την κίνηση αυτή, εξηγεί ο προκάτοχος και στενός συνεργάτης του, «διαφυλασσόταν ως ένα τελευταίο έρρεισμα της πολιτικής μας ζωής», ως «ο μοναδικός ανασχετικός φραγμός στη γνωστή αριστερή πολιτική του Πασόκ» (Τσάτσος, όπ.π., σσ. 471-2). Για τον σκοπό αυτό, διαπιστώνουμε από το (αγρίως λογοκριμένο) σχετικό τμήμα του «Αρχείου» του, εκτός από τις συνταγματικές υπερεξουσίες με τις οποίες ο ίδιος είχε εφοδιάσει το θεσμό (απόλυση πρωθυπουργού κ.λπ.), επέσειε επίσης το φόβητρο ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος (βλ. «Ιός» 22.7.2007).

Η Μεταπολίτευση δεν θα ολοκληρωθεί έτσι παρά στις 9 Μαρτίου 1985, με την αιφνιδιαστική ανακοίνωση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι δεν θα συμβάλει στην επανεκλογή του. Η αναίμακτη αποκαθήλωση του «εθνάρχη» παρείχε την οριστική επιβεβαίωση πως η Ελλάδα ήταν όντως πλέον μια φυσιολογική δημοκρατία.

-————————————————————————————–

Το σκανδαλώδες υπόβαθρο του Ιδρύματος

Το Ιδρυμα Καραμανλή στεγάζεται από το 1987 σε οικόπεδο της Φιλοθέης το οποίο, όπως υπενθυμίζει ο ιστότοπός του, «προσέφερε ο ίδιος» ο εθνάρχης «ταυτόχρονα με την κατάθεση του προσωπικού του αρχείου». Αυτό που δεν λέγεται είναι πως η αγορά αυτού του οικοπέδου το 1957 από τον τότε πρωθυπουργό θεωρήθηκε καραμπινάτο σκάνδαλο, που ο αντιπολιτευόμενος Τύπος της εποχής θεωρούσε ικανό να θέσει τέρμα στην πολιτική του σταδιοδρομία.

Η αγορά των 6 στρεμμάτων (11.000 «πήχεων») έγινε στις 11.4.1957 από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Υπαλλήλων της Εθνικής Τραπέζης (του οποίου ο ίδιος ο Καραμανλής δεν ήταν μέλος), στην εξευτελιστική τιμή των 34 δρχ./πήχη, ενώ η τιμή αγοράς στην περιοχή ανερχόταν σε 200 δρχ. Βάσει του συμβολαίου, ο μεν συνεταιρισμός ανέλαβε να περιβάλει ιδίοις εξόδοις το επίμαχο οικόπεδο με τους απαραίτητους δρόμους, ο δε πρωθυπουργός απόλαυσε εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής. Εναν χρόνο νωρίτερα, άλλα 2 στρέμματα είχαν παραχωρηθεί με παρόμοιους όρους στη νύφη του Αλίκη, μητέρα του Κώστα Καραμανλή τζούνιορ. Τα μέλη του συνεταιρισμού δεν δικαιούνταν, αντίθετα, ν’ αγοράσουν παρά ένα μόνο στρέμμα – κι αυτό, εφόσον ανήκαν στους τυχερούς που επιλέγονταν με κλήρωση.

Για την αμηχανία που αυτή η υπόθεση προκαλεί στους υμνητές του «εθνάρχη», αποκαλυπτικά είναι τα απομνημονεύματα του στενού συνεργάτη του (και πρώτου προέδρου του Ιδρύματος) Κωνσταντίνου Τσάτσου, υπουργού Προεδρίας εκείνη την εποχή.

«Θυμάμαι», γράφει, «πως όταν τότε ανέβαινε επικίνδυνα η λίρα και πανικός φυσούσε στο Χρηματιστήριο, αισθάνθηκα ότι κάτι συνταρακτικό έπρεπε να κάνει η Κυβέρνηση για να σταματήσει το κακό. Κατέβηκα τότε νωρίς το πρωί στο γραφείο του Καραμανλή και του λέω ευθέως: “Θα αναγγείλωμε τη θέσπιση του 'Πόθεν Εσχες’”. Ο Καραμανλής μού απάντησε με ένα οργίλο και ειρωνικό βλέμμα. “Σκεφθήτε το”, του λέω. Την άλλη μέρα το πρωί με κάλεσε ο Καραμανλής: “Πώς το σκέφτηκες αυτό το 'Πόθεν Εσχες;’” Του εξήγησα τι εντύπωση θα κάνει και πως η εντύπωση αυτή θα εκτοπίσει τις άλλες εντυπώσεις. Την ίδια μέρα το συζήτησε και με άλλους συναδέλφους και ανακοινώθηκε το βράδυ η απόφαση της Κυβερνήσεως. Ολοι, και εγώ ακόμα, έκπληκτοι την επομένη πληροφορηθήκαμε ότι η κατρακύλα της δραχμής στο Χρηματιστήριο σταμάτησε. Ολοι μιλούσαν για την έκταση του “Πόθεν Εσχες”. Η μια ανοησία διώχνει την άλλη» («Λογοδοσία μιας ζωής», σ. 347).

Αυτό που ο Τσάτσος συνειδητά αποσιωπά είναι η αρχική «ανοησία» που προκάλεσε την πτώση της δραχμής κι εξοβελίστηκε από την προσχηματική καθιέρωση του «πόθεν έσχες». Οπως διαπιστώνουμε από τις εφημερίδες των ημερών, η εξαγγελία του μέτρου προέκυψε στις 15.12.1960 ως απάντηση σ’ ένα κύμα σκανδάλων που απειλούσε να πνίξει την κυβέρνηση της ΕΡΕ. Η αρχή είχε γίνει με τον υφυπουργό Οικισμού Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη, που κατηγορούνταν για ανάμειξη σε καλλιέργεια χασίς και παράνομες ρουλέτες και παραιτήθηκε όταν επιβεβαιώθηκε η εκ μέρους του αντιποίηση της ιδιότητας του δικηγόρου (30.11.1960), η κορύφωση όμως ήρθε με τα «βραχώδη οικόπεδα» της οικογένειας Καραμανλή στη Φιλοθέη, η απόκτηση των οποίων έθιγε την υπόληψη του ίδιου του πρωθυπουργού.

——————————————————————————————————–

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Κων/νος Σβολόπουλος (επιμ.), «Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αρχείο. Γεγονότα και κείμενα» (12 τ., Αθήνα 1997, εκδ. Ιδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής). Επιλεκτική παρουσίαση ενός τμήματος του αρχείου του «εθνάρχη», με εμφανείς αγιογραφικές προθέσεις. Αποκαλυπτικό, παρ' όλα αυτά, τόσο για την υπόγεια δραστηριότητά του επί χούντας όσο και για τον εκ μέρους του εκβιαστικό περιορισμό της πολιτικής αλλαγής του 1981.

Παύλος Πετρίδης, «Εξουσία και παραεξουσία στην Ελλάδα (1957-1967)» (Αθήνα 2000, εκδ. Προσκήνιο). Τα απόρρητα πρακτικά της συντονιστικής «αφανούς επιτροπής» του καραμανλικού παρακράτους.

Γιάννης Στεφανίδης, «Η ανάπτυξη των μηχανισμών του “αντικομμουνιστικού αγώνος” 1958-1961» (περ. «Μνήμων», τ. 29, 2008, σσ. 199-241). Λεπτομερής ανασύσταση της οικοδόμησης του εθνικόφρονος παρακράτους της ΕΡΕ, με βάση πλούσιο αρχειακό υλικό. Τεκμηρίωση της προσωπικής ευθύνης του Καραμανλή γι’ αυτή την αντιδημοκρατική εξέλιξη.

Ηλίας Νικολακόπουλος, «Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964» (Αθήνα 1988, εκδ. ΕΚΚΕ). Ανάλυση των εκλογικών αναμετρήσεων της προδικτατορικής περιόδου. Λεπτομερής περιγραφή των μεθόδων και προσπάθεια αποτίμησης της έκτασης παραχάραξης της λαϊκής βούλησης.

Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977» (Αθήνα 1999, εκδ. Ιδρυμα Γουλανδρή-Χορν). Ημερολόγιο του αυλάρχη του βασιλιά Κωνσταντίνου, αποκαλυπτικό για τη στάση του Καραμανλή στη διάρκεια της δικτατορίας.

…………………………………………………………………….

ΔΕΙΤΕ

«Οι δίκες της χούντας» του Θεοδόση Θεοδοσόπουλου (1981). Ντοκιμαντέρ επικεντρωμένο στη διαπλοκή των πραξικοπηματιών του 1967 με την επίσημη προδικτατορική δεξιά. Η προβολή του απαγορεύθηκε επί Ν.Δ., με επίσημη αιτιολογία την προστασία του ονόματος του Κων/νου Καραμανλή, επιτράπηκε δε μόνο μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και την κατάργηση της προληπτικής λογοκρισίας των δημόσιων θεαμάτων.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς   ios@efsyn.gr


Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΓΑΪΔΟΥΡΙΩΝ ΟΤΑΝ ΨΟΦΟΥΝ


Ας θυμηθούμε το 1964.....

Αν αποτελεί πρωτοτυπία ένας πρωθυπουργός να διεκδικεί επανεκλογή χωρίς να αναφέρει έστω και μία λέξη για το έργο του, δεν αποτελεί «πρωτοτυπία» η κινδυνολογία περί τα δημοσιονομικά...

Ο κ. Καραμανλής αντέγραψε την προεκλογική τακτική της ΕΡΕ του 1964. Ας θυμίσουμε τα γεγονότα εκείνα, που τα έζησα ακολουθώντας για «Το Βήμα» την προεκλογική περιοδεία του Π. Κανελλόπουλου. Ο ιδρυτής της ΕΡΕ Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο θείος, μετά τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγορίου Λαμπράκη, τον Μάιο του 1963, και τη σύγκρουσή του με το βασιλικό ζεύγος, είχε αναχωρήσει για το Παρίσι... Διάδοχος στην ηγεσία της ΕΡΕ ο Π. Κανελλόπουλος.

Από το 1952 ως και το 1963 κατείχε την εξουσία η Δεξιά με τον Παπάγο και τον Καραμανλή, με «μαξιλάρι» τα Ανάκτορα, τον Στρατό, το παρακράτος και τους Αμερικανούς. Το 1961 κόμματα και ομάδες του κεντρώου χώρου συγκροτούν την Ενωση Κέντρου με αρχηγό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1961 η Δεξιά απειλείται με έξωση. Διασώζεται με τις εκλογές βίας και νοθείας. Με τον Ανένδοτο Αγώνα ο «Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές αλλά όχι και την αυτοδυναμία εξαιτίας του εκλογικού συστήματος. Με 42,04% λαμβάνει 138 έδρες και η ΕΡΕ με 39,37% έδρες 132.

16 Φεβρουαρίου 1964, ο δεύτερος γύρος. Η Ενωση Κέντρου οδεύει προς τον θρίαμβο. Μόνο με ανέντιμα πολιτικά μέσα μπορεί να ανακοπεί η πορεία. Επιστρατεύονται εργολάβοι, βιομήχανοι και αεριτζήδες που είχαν πλουτίσει στην οκταετία. Και ένα πρωινό εμφανίζονται στην Τράπεζα της Ελλάδος και στους σαράφηδες και αγοράζουν ομαδικά χρυσές λίρες. Τους ακολουθούν και κάποιοι αφελείς πολίτες... Το σκηνικό όμως έχει στηθεί!

Εμφανίζεται ο ως το 1963 υπουργός Συντονισμού Π. Παπαληγούρας και ρίχνει το «σύνθημα»: Αν ο Παπανδρέου ανέλθει στην εξουσία, «θα αναβιώσουν κατοχικά φαινόμενα πληθωρισμού»!

Αψογη η οργάνωση του σχεδίου τρομοκράτησης των πολιτών. Εκατοντάδες χιλιάδες φέιγ βολάν σκορπίζονται σε όλη την Ελλάδα με φωτογραφία της δραχμής και το σύνθημα: Αυτή η δραχμή είναι δική σου- Μην αφήσεις τον Γεώργιο Παπανδρέου να σου την πάρει. Εχει και παραλλαγή- για ποικιλία- το δεύτερο μέρος: Μην αφήσεις τον Παπανδρέου να την τινάξει στον αέρα.

Η κινδυνολογία για τη δραχμή είχε και τη φαιδρή της όψη. Υποψήφιοι, κυρίως σε αγροτικές περιοχές, τύλιξαν στα φέιγ βολάν δυο-τρεις δραχμές και τις μοίραζαν στους αγρότες. Δεν περίσσευαν πλέον λίρες για εξαγορά ψήφων, όπως τα προηγούμενα χρόνια...

Η απάντηση τότε του Γεωργίου Παπανδρέου, του παππού: «Η δραχμή θα ζήσει- Η ΕΡΕ θα συντριβεί».

Και η απάντηση του λαού: θρίαμβος της Ενωσης Κέντρου με 52,71% και 171 έδρες και συντριβή της ΕΡΕ 35,26% και 107 έδρες.

Η Δεξιά δεν διδάσκεται από την ιστορία της. Ο λαός μου δεν ξεχνά.




Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΡΚΑΡΕΙ ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΜΕ ΤΗ MERCEDES


Δείτε που πάρκαρε ο άνθρωπος!

Είναι από τις στιγμές που το θράσος ορισμένων ξεπερνάει κάθε προηγούμενο!




Όπως αυτό του ιδιοκτήτη της πολυτελούς Mercedes που θεώρησε καλό να την… παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο στη συμβολή της Έβανς με τη Δικαιοσύνης.

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΙΔΙΚΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ Ο 28ΧΡΟΝΟΣ !!

Ειδικός φουρός “μπουμπούκι” - Εκβίαζε ιδιοκτήτη συνεργείου





Ειδικός φρουρός “μπουμπούκι” - Εκβίαζε ιδιοκτήτη συνεργείου
Αστυνομικοί της διεύθυνσης εσωτερικών υποθέσεων συνέλαβαν τον 28χρονο ειδικό φρουρό την ώρα που παραλάμβανε 3.000€ σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα.

Δικογραφία σε βάρος 28χρονου ειδικού φρουρού που υπηρετεί σε Υπηρεσία της Αττικής, σχηματίστηκε από τη διεύθυνση εσωτερικών υποθέσεων για δωροληψία υπαλλήλου, απόπειρα εκβίασης και ψευδή καταμήνυση.

Η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε μετά από καταγγελία 41χρονου ιδιοκτήτη συνεργείου, με τον οποίο ο 28χρονος Ειδικός Φρουρός διατηρούσε φιλικές σχέσεις από το 2008.

Σύμφωνα με την καταγγελία, ο Ειδικός Φρουρός τον περασμένο Αύγουστο, ζήτησε από τον 41χρονο να του επισκευάσει δωρεάν την μοτοσικλέτα του. Όταν εκείνος αρνήθηκε, ο Ειδικός Φρουρός απαιτούσε εκβιαστικά το χρηματικό ποσό των 2.500 – 3.000 ευρώ, ισχυριζόμενος ότι είναι χρήματα που του “όφειλε”, ως αντάλλαγμα για τους πελάτες που έφερνε στο συνεργείο του.

Όταν ο 41χρονος αρνήθηκε να του δώσει τα χρήματα ο 28χρονος υπέβαλε καταγγελία εναντίον του για δήθεν κλεμμένες μοτοσικλέτες, που βρίσκονταν στο κατάστημά του. Η καταγγελία αποδείχθηκε ψευδής μετά την αστυνομική διερεύνηση της υπόθεσης.

Την Παρασκευή, σε συνεννόηση με τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, ο 41χρονος παρέδωσε στον Ειδικό Φρουρό το προσημειωμένο ποσό των 3.000 ευρώ, σε προκαθορισμένη συνάντηση σε περιοχή του Πειραιά.

Αστυνομικοί της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων, που επιτηρούσαν διακριτικά το χώρο συνέλαβαν τον 28χρονο, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε το προσημειωμένο χρηματικό ποσό.

Ο ειδικός φρουρός οδηγήθηκε στον αρμόδιο Εισαγγελέα, ενώ με Απόφαση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, τέθηκε άμεσα σε διαθεσιμότητα και διατάχθηκε σε βάρος του η διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ !!

Παπάς

Παπάς έχτισε δίπατο σπίτι 178 τ.μ. με τα λεφτά από το παγκάρι του ναού

Ούτε σε ελληνική ταινία δεν γίνονται αυτά που περιγράφει Έλληνας, ο οποίος εδώ και χρόνια διαμένει μόνιμα στη Σουηδία και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, αξιώνοντας να του καταβάλει το Δημόσιο 256.915 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη.
Το 1989 ο μετανάστης είχε αγοράσει σε χωριό της Ξάνθης ένα οικόπεδο 400 τ.μ. δίπλα στην εκκλησία. Το 1977 ο παπάς «εξαπάτησε την ανήμπορη μητέρα του και του νοίκιασε μία γωνία του οικοπέδου», για να αφήνει τα οικοδομικά υλικά και να παρασκευάζει μπετόν, κ.λπ. για την ανακαίνιση της Εκκλησίας.

Όμως, ο παπάς έχτισε παράνομα μέσα στο οικόπεδο δίπατο αυθαίρετο σπίτι 178 τ.μ., στο οποίο και εγκαταστάθηκε. Το 2000, με τη συμμετοχή της Μητροπολίτης Ξάνθης, όπως υπογραμμίζει ο απόδημος Έλληνας, έχτισαν στο υπόλοιπο τμήμα του οικοπέδου γραφεία της εκκλησίας (48 τ.μ.), άλλαξαν την είσοδο  της Ναού έτσι ώστε η είσοδος να περνά μέσα από το οικόπεδο, ενώ πλακόστρωσαν διάδρομο 154,77 τ.μ. και έφτιαξαν σκάλα 79 τ.μ. Δηλαδή η εκκλησία κατέλαβε όλη την έκταση του οικοπέδου του και κάτι παραπάνω.

Ο «δραστήριος» παπάς το 2004 συνταξιοδοτείται και έρχεται άλλος στη θέση του. Ο νέος ιερέας σε ένορκη κατάθεσή του αναφέρει ότι δεν βρέθηκε πουθενά κανένα δημόσιο έγγραφο για τις επίμαχες κατασκευές οι οποίες ανεγέρθηκαν με χρήματα που υπεξαιρέθηκαν  από το παγκάρι του ναού.

Τα γεγονότα αυτά γνωστοποιηθήκαν στη Μητρόπολη Ξάνθης, όμως «δεν κατήγγειλε το συμβάν στον εισαγγελέα για αποφυγή του σκανδάλου, αλλά έδιωξε από το σπίτι τον συνταξιούχο ιερέα».
Στη συνέχεια, υπογραμμίζει ο άτυχος οικοπεδούχος, η Μητρόπολης Ξάνθης «κάνει μια επιτυχημένη προσπάθεια τα αυθαίρετα επί του οικοπέδου του να γίνουν περιουσία του ναού μαζί με το οικόπεδο και λόγω της επιρροής της θρησκευτικής παραεξουσίας σέρνεται η υπόθεση σχεδόν έξι χρόνια παραβιάζοντας το νόμο 1733/1983, που διατάσσει άμεση κατεδάφιση των αυθαιρέτων».

Όμως, ούτε τη Δικαιοσύνη αλλά ούτε και την Πολεοδομία αφήνει έξω από την εμπλοκή, καθώς θεωρεί ότι οι τοπικοί δικαστές και κρατικοί λειτουργοί της Ξάνθης κάνουν τα στραβά μάτια, κάτω από την επιρροή της Μητρόπολης Ξάνθης.

Έτσι ξεκίνησε ένας Γολγοθάς για τον απόδημο Έλληνα, ο οποίος αναγκάστηκε να πληρώσει μεγάλα πρόστιμα, να κατέθεσε μηνύσεις, να πηγαινοέρχεται μέχρι τώρα έξι φορές Σουηδία-Ελλάδα, να απειλείται, να στέλνει επιστολές σε υπουργεία και τελικά να μην έχει πετύχει τίποτα.
Την ίδια στιγμή, ενώ εκκρεμούν οι μηνύσεις του, αναγκάστηκε από τον πταισματοδίκη Ξάνθης να έρθει εσπευσμένα στην πατρίδα του με κόστος 1.800 ευρώ για να καταθέσει μετά από μηνυτήρια αναφορά σε βάρος του, την οποία κατέθεσε ο γιος του συνταξιούχου ιερέα που έχτισε το αυθαίρετο.
 

Μόνο στην Πολεοδομία Ξάνθης, ο Έλληνας μετανάστης πλήρωσε συνολικά 41.893 ευρώ πρόστιμο ανέγερσης (30.211,27 ευρώ) και διατήρησης  (11.682,24 ευρώ) των αυθαιρέτων κτισμάτων που κατασκεύασε ο παπάς του χωριού του από τα χρήματα που έριχναν οι πιστοί στο παγκάρι, ενώ τα κτίσματα κρίθηκαν κατεδαφιστέα από την Πολεοδομία.
Παρ' όλα αυτά, υπογραμμίζει, ενώ το 2010 τα αυθαίρετα κρίθηκαν κατεδαφιστέα σύμφωνα με το παλαιό νομοθετικό πλαίσιο και ενώ έχει δηλώσει ότι  είναι διατεθειμένος να πληρώσει τα έξοδα κατεδάφισης, αυτά παραμένουν όρθια. Και τούτο, γιατί το περασμένο έτος άλλαξε ο νόμος περί αυθαιρέτων και δεν ισχύει αναδρομικά η απόφαση κατεδάφισης.

Έχει καταθέσει και μηνύσεις κατά των αρμοδίων υπαλλήλων της Πολεοδομίας Ξάνθης, οι οποίοι, όπως υποστηρίζει, πλέον του ότι ψευδομαρτύρησαν, προσπαθούν να συσκοτίσουν την υπόθεση, ενώ οι δικαστικοί λειτουργοί της περιοχής «παρέχουν κηδεμονία και κάλυψη».
Καταγγέλλει ακόμα ότι στη Σουηδία δέχεται ανώνυμες απειλές κατά της ζωής του και της ζωής των παιδιών του από «τον κύκλο των παπάδων», επειδή ζητά δικαίωση.

Ο νέος εισπρακτικός, όπως τον χαρακτηρίζει, νόμος για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων (Ν. 4178/2013) είναι αντισυνταγματικός και αντίθετος στην ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία. Και αυτό, γιατί δεν του επιτρέπει να κατεδαφίσει το αυθαίρετο που έκτισε ο ιερέας στο οικόπεδο του.
Από τους δικαστές ζητά να διατάξουν την άμεση κατεδάφιση του επίμαχου αυθαιρέτου, ακυρώνοντας την νομοθετική  εκείνη διάταξη που δεν την επιτρέπει.

Ακόμη, ζητεί να του επιδικαστεί το ποσό των 189.704 ευρώ ως αποζημίωση για την παρεμπόδιση αξιοποίησης της  ιδιοκτησίας του, καθώς κα το ποσό των 67.211 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημιάς που του προξένησαν «τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας  και υπάλληλοι του δικαστικού θεσμού Ξάνθης».

Δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ότι τα έγγραφα που επισυνάπτει με την αναφορά του «καταγράφουν ένα ανεξέλεγκτο κρατικό μηχανισμό σε παράλυση που ξεπερνά και τα όρια του κουκλοθέατρου, έκαστος υπεύθυνος-ανεύθυνος κάνει ό,τι θέλει και όποτε θέλει, μεταβιβάζοντας τις ευθύνες σε άλλους και παίρνοντας την θέση του θεατή».

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ .. ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ !!

Σκάνδαλο μεγατόνων στη  Ζάκυνθο – Κληρονόμος με... ενετικό διάταγμα πούλησε 15.000 στρέμματα δάσους γύρω από το Ναυάγιο, στον Εμίρη του Κατάρ [εικόνες]


Σκάνδαλο μεγατόνων στη Ζάκυνθο – Κληρονόμος με... ενετικό διάταγμα πούλησε 15.000 στρέμματα δάσους γύρω από το Ναυάγιο, στον Εμίρη του Κατάρ [εικόνες]

Εξόφθαλμη απάτη τεραστίων διαστάσεων φέρεται πως είναι η υπόθεση της πώλησης έκτασης 15.000 στρεμμάτων γύρω από τη φημισμένη παραλία της Ζακύνθου «Ναυάγιο».
Το θέμα επανέρχεται έπειτα από δύο μήνες και πάλι στην επικαιρότητα από την εφημερίδα «Εθνος» που σημειώνει ότι το deal περιλαμβάνει εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, ρέματα και δρόμους και έλαβε χώρα χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας, σε τιμές πολύ χαμηλότερες από τις αντικειμενικές, ενώ κάνει λόγο για χρηματισμό κρατικών υπαλλήλων, με ντόπιους παράγοντες να μιλούν για το «Βατοπέδι της Ζακύνθου», ανάγοντας την υπόθεση σε σκάνδαλο μεγατόνων.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η υπόθεση δρομολογείται από τις αρχές Μαΐου να πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης,καθώς φέρονται να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα,υπάλληλοι του δασαρχείου και της κτηματικής εταιρείας του δημοσίου, έφοροι και συμβολαιογράφοι που ενεπλάκησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ώστε να πραγματοποιηθεί η πώληση μιας τεράστιας έκτασης και σε μέγεθος αλλά και σε αξία έναντι 9 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα που επικαλείται το συμβόλαιο της αγοραπωλησίας με ημερομηνία 7/5/2014 αναφέρεται ότι η αντικειμενική αξία της τεράστιας αυτής έκτασης εκτιμήθηκε 17,2 εκατ. ευρώ, ουσιαστικά ο αγοραστής πήρε μια έκταση παραθαλάσσια, μοναδικού κάλλους στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η περιοχή του «Ναυαγίου» αντί 600 ευρώ το στρέμμα και με αντικειμενική αξία γύρω στα 1.100 ευρώ το στρέμμα...

Ο φερόμενος ιδιοκτήτης δεν είναι... ιδιοκτήτης και εκκρεμεί εναντίον του κατηγορία για εμπρησμό
Παράλληλα, στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για άκυρο συμβόλαιο πώλησης της ιδιοκτησίας καθώς δεν ανήκει στον φερόμενο ως ιδιοκτήτη, Γεώργιο Χάρο, αφού δεν διαθέτει τους νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας ενώ πρόκειται για έκταση την οποία περιλαμβάνονται παρθένα δάση, ρέματα, δημόσιοι δρόμοι, αιγιαλοί και εκκλησιαστική περιουσία.

Επισημαίνεται ότι ο Γεώργιος Χάρος είναι κληρονόμος της οικογένειας Φλαμπουριάρη στην οποία είχε δοθεί η έκταση με... ενετικό διάταγμα λίγο πριν διαλυθεί η Ενετοκρατία στα Ιόνια νησιά στα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο δικηγόρος με καταγωγή από τη Ζάκυνθο, Διονύσης Γκούσκος στην εφημερίδα, «στην υπόθεση του Βατοπεδίου υπήρχαν τουλάχιστον χρυσόβουλα. Εδώ δεν υπάρχουν τίτλοι παρά μόνον ένα ενετικό διάταγμα, αλλά με διατάγματα δεν μπορεί να υπάρξει κατοχή. Είναι τόσο εξώφθαλμη η απάτη και τόσο σαθρός ο συγκεκριμένος τίτλος διότι: Δεν μπορεί να μεταφραστεί από το υπουργείο Εξωτερικών καθώς χρησιμοποιεί μια άγνωστη ενετική διάλεκτο. Επίσης δεν έχει σαφή όρια, δεν αναφέρεται το εμβαδόν, ούτε καν τα τοπωνύμια».

Μάλιστα, η υπόθεση παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς εναντίον του πωλητή Γεώργιου Χάρου εκκρεμεί δίωξη για εμπρησμό. Σημειωτέον ότι η περιοχή είχε γίνει στόχος εμπρηστών επί 30 χρόνια.



Η περιοχή ήταν στα αζήτητα μέχρι το συμβόλαιο

Ακόμη πιο σοβαρό είναι το γεγονός ότι η συγκεκριμένη έκταση δεν μπορεί να μεταβιβαστεί διότι είναι δασική και έχει κηρυχθεί μεγάλο μέρος της αναδασωτέα. Γνώστες της υπόθεσης τονίζουν ότι πρόκειται ξεκάθαρα για μια δημόσια, δασική και διακατεχόμενη έκταση για την οποία επί δεκαετίες δεν είχε εμφανιστεί κανείς για να την διεκδικήσει.

Παράγοντες του νησιού τονίζουν στην εφημερίδα σκωπτικά ότι «ο Γεώργιος Χάρος... βγήκε παγανιά για την έκταση μόλις το 2014, οπότε και έγινε αποδοχή κληρονομιάς, λίγο πριν από το συμβόλαιο. Ωστόσο, επί δεκαετίες η έκταση, πέραν ορισμένων αγροτεμαχίων που δεν ξεπερνούν τα 100 στρέμματα και τα εκμεταλλεύονταν κάτοικοι της περιοχής, είχε παραμείνει στα... αζήτητα. Μάλιστα, από το 1961 οπότε και πέθανε ο τελευταίος απόγονος της οικογένειας Φλαμπουριάρη (η οποία είχε αποκτήσει με το ενετικό διάταγμα την έκταση πριν από 300 και πλέον χρόνια) δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για την έκταση. Και παρότι έπρεπε από το 1945 να κριθεί «αδέσποτη» και να περιέλθει στο δημόσιο, οι απόγονοι της οικογένειας «ξέθαψαν» τα διατάγματα που δεν έχουν ουδεμία ισχύ. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένα πολύ σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και που δημιουργούν υπόνοιες για μεγάλο σκάνδαλο.




Ο ρόλος της εκκλησίας
Εντός των 15.000 στρεμμάτων υπάρχει και εκκλησιαστική περιουσία. Μάλιστα, οι τίτλοι της τοπικής Εκκλησίας είναι 124 χρόνια πριν από το ενετικό διάταγμα παραχώρησης προς την οικογένεια Φλαμπουριάρη. Κι όμως, αυτή η έκταση περιλαμβάνεται στα πωληθέντα ακίνητα. Είναι εντυπωσιακό ότι ο Εμίρης -ίσως ακόμη και εν αγνοία του- αγόρασε και τα χαλάσματα από την βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Κρυμιώνα που βρίσκεται πάνω από το «Ναυάγιο». Η Εκκλησία είχε ζητήσει να αποχαρακτηριστούν 10 στρέμματα από τη δική της περιουσία αλλά της απάντησαν ότι είναι αναδασωτέα έκταση και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί. Είναι η ίδια έκταση που φέτος πωλήθηκε ως... αγροτεμάχιο.

Ο Εμίρης του Κατάρ πίσω από την αγορά;
Η εταιρεία που εμφανίζεται ως ο αγοραστής της επίμαχης έκτασης φέρεται να δραστηριοποιείται στο διεθνές real estate και να είναι λιβανικών συμφερόντων. Πρόκειται για την Pimana μέσω της οποίας ο Εμίρης του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί συνάπτει όλες τις συμφωνίες πάνω στον τομέα του real estate, όπως και εκείνη της απόκτησης της Οξυλάς.

Προσπάθεια να θολώσουν τα νερά
Υπενθυμίζεται ότι στις 11 Ιουλίου, μία μόλις ημέρα μετά την πρώτη κυκλοφορία της είδησης περί πώλησης του «Ναυαγίου», εκπρόσωποι του Γεωργίου Χάρου, με επιστολή τους προς τον μητροπολίτη Χρυσόστομο, διαβεβαίωναν ότι στην πωληθείσα έκταση δεν περιλαμβανόταν καμία έκταση της Μονής του Αγίου Γεωργίου των Γκρημνών, ούτε η περιοχή της παραλίας «Ναυαγίου». Επισήμαιναν δε, ότι η πώληση έγινε με κριτήριο την αξιοπιστία των αγοραστών και τη μεγάλη ευκαιρία για επενδύσεις στο νησί της Ζακύνθου. Ωστόσο το γεγονός ότι ο «πωλητής» υποστηρίζει ότι η παραλία δεν πωλείται, είναι κάτι το αυτονόητο. Κι όπως λένε πολλοί στη Ζάκυνθο, σε μια έκταση 15.000 στρεμμάτων θα μπορούσαν να γίνουν πολλές τουριστικές επενδύσεις, ειδικά στο χερσαίο τμήμα του «Ναυαγίου» με την εκπληκτική θέα.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟΥ ΕΦΥΓΕ Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΓΑΪΔΟΥΡΙΟΥ !!



Στύρα: Πρόστιμο 30.000 ευρώ στον φονιά της «Μάγκυ»!

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, επικύρωσε διοικητικό πρόστιμο 30.000 ευρώ στον ταβερνιάρη που δολοφόνησε τη σκυλίτσα, στα Νέα Στύρα...

Σε νίκη του φιλοζωικού κινήματος, εξελίχθηκε η υπόθεση της αδέσποτης «Μάγκυ», την οποία τραυμάτισε θανάσιμα ο ιδιοκτήτης ταβέρνας στα Νέα Στύρα, την Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014.

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας επικύρωσε διοικητικό πρόστιμο 30.000 ευρώ στον ταβερνιάρη, ο οποίος κατέθεσε ένσταση, αλλά απορρίφθηκε και θα κληθεί να το καταβάλει.

Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Διαύγειας. Πλέον ανεμένεται η ποινική διερεύνηση της υπόθεσης, μετά τη δικογραφία που έχει σχηματιστεί εις βάρος του από το Λιμεναρχείο της περιοχής.

Η κτηνωδία εκτυλίχθηκε την Πέμπτη 17 Ιουλίου το βράδυ, στο λιμάνι Νέων Στύρων στην Νότια Εύβοια, με δράστη τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας "Ψησταριά ο Κώστας", ο οποίος αφού δελέασε με ένα κόκκαλο το θηλυκό κουταβάκι μόλις 3,5 μηνών, στη συνέχεια το χτύπησε στο κεφάλι με ξύλινη καρέκλα, παραμορφώνοντας όλο του το κρανίο.
Ο φόνος της προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε όλη την χώρα, ενώ μεγάλη συγκέντρωση είχε πραγματοποιηθεί έξω από την ταβέρνα του δράστη.

ΦΑΕ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΜΕ ΗΛΙΕΛΑΙΟ ΚΑΙ ΜΠΟΓΙΑΔΕΣ !!

ladi




Αυτά είναι τα 4 νοθευμένα λάδια που εντόπισε ο ΕΦΕΤ. Πωλούνταν ως έξτρα παρθένα ελαιόλαδα & ήταν ηλιέλαια με…μπογιά!

Ο ΕΦΕΤ και συγκεκριμένα η Περιφερειακή Διεύθυνση Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο των ελέγχων που διενεργεί και σε συνεργασία με τη Β’ Χημική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης, διαπίστωσε τη διακίνηση προϊόντων, τα…οποία πωλούνται με την ένδειξη έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ενώ από την εξέτασή τους προέκυψε ότι είναι ηλιέλαια τεχνητά κεχρωσμένα.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα παρακάτω προϊόντα: Α) Προϊόν με την εμπορική επωνυμία «ΕΛΑΙΟΔΕΝΤΡΟ», σε συσκευασία των 5 L και ημερομηνία λήξης 31-12-2015, το οποίο επιπλέον φέρει τις ενδείξεις «ΓΡΥΠΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ».

Β) Προϊόν με την εμπορική επωνυμία «ΦΡΥΝΗ», σε συσκευασία των 5 L και ημερομηνία λήξης 31-12-2015, το οποίο επιπλέον φέρει τις ενδείξεις «ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ – ΣΟΥΓΙΑ ΧΑΝΙΩΝ».

Γ) Προϊόν με την εμπορική επωνυμία «ΗΡΑ», σε συσκευασία των 5 L και ημερομηνία λήξης 31-12-2015, το οποίο επιπλέον φέρει τις ενδείξεις «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ – ΦΑΡΩΝ 84 – ΚΑΛΑΜΑΤΑ».

Δ) Προϊόν με την εμπορική επωνυμία «ΔΑΦΝΗ», σε συσκευασία των 5 L και ημερομηνία λήξης 31-12-2015, το οποίο επιπλέον φέρει τις ενδείξεις «ΓΡΥΠΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ – ΣΟΥΓΙΑ ΧΑΝΙΩΝ».

Ο ΕΦΕΤ απαίτησε την άμεση ανάκληση / απόσυρση του συνόλου των συγκεκριμένων παρτίδων από τα ανωτέρω ΝΟΘΕΥΜΕΝΑ – ΜΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΦΑΛΗ προϊόντα από την εσωτερική αγορά και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι. Επίσης, έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων, όπως αυτές ορίζονται από την νομοθεσία. Καλούνται οι καταναλωτές, που έχουν ήδη προμηθευτεί τα ανωτέρω προϊόντα, να μην τα καταναλώσουν.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΙΛΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Η ΓΑΪΔΟΥΡΑ !!



Η Σώδη των 293 ψήφων χρωστάει της Μιχαλούς, και η Real News κουκούλωσε τα στοιχεία

Το θέμα έχει ως εξής, όπως το αποκαλύπτει η φίλη ΕΓΜ

Δικηγόρος των Αθηνών νεοδημοκράτισσα μεν αλλά λόγω Σερραϊκής καταγωγής, Καραμανλική και άρα, αντισαμαρική, έχει στα χέρια της τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις εναντίον της βουλευτίνας Χίου, των 293 ψήφων Σταυρινούδη - Σώδη, από τις οποίες προκύπτει ότι η συγκεκριμένη βουλευτίνα έχει φεσώσει με
χρέη ακόμα και τις πέτρες.

Η συγκεκριμένη δικηγόρος διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία ότι η εν λόγω διατηρεί στο όνομα της κόρης της, που σπουδάζει στην Αγγλία, επιχείρηση κομμωτικής - αισθητικής μέσα στο Χίλτον παρακαλώ και έχει μεταβιβάσει όλα της τα ακίνητα στα δυο παιδιά της, στον αδελφό της και στα ανίψια της (καραμπινάτη καταδολίευση δανειστών). Εμπιστεύτηκε, λοιπόν όλα τα στοιχεία που έχει (τελεσίδικες δικ. αποφάσεις, αποδεικτικά κτηματολογίου κ.λ.π.) στην εφημερίδα Real και τον Χατζηνικολάου. Από την εφημερίδα έδειξαν τρομερό ενδιαφέρον, πήγαν στο γραφείο της, πήραν όλα τα στοιχεία, τη διαβεβαίωσαν ότι σήμερα Κυριακή η είδηση θα έμπαινε πρωτοσέλιδο και το θέμα αυτό σε δισέλιδο και ότι θα γινόταν χαμός. Απ' τη δικηγόρο απαίτησαν μόνο, να μη δώσει την είδηση αυτή πουθενά αλλού.

Σήμερα η Real έχει ημισέλιδο εγκώμιο, όπως βλέπετε στην φωτογραφία,  στην εν λόγω βουλευτίνα, με ισχυρισμούς όπως "χτυπήθηκε από την κρίση", "παλεύει κι αγωνίζεται" , "οι οφειλές της προς το ΙΚΑ και το Δημόσιο έχουν μπει σε ρύθμιση" και "οι διαφορές που έχει με πρώην υπαλλήλους της και πρώην συνεταίρους της βρίσκονται στα δικαστήρια και αναμένει τις αποφάσεις".....

Και σχολιάζει η φίλη Έλενα, καλύπτοντας μας πλήρως:

Ποιόν να σιχαθώ περισσότερο;;;

Τους ξεπουλημένους δημοσιογράφους και πρωταρχικώς τον Χατζηνικολάου;;;

Την εν λόγω βουλευτίνα που πέραν του βύζου έχει και πολλές προστατευτικές πλάτες και που εφεξής θα ψηφίζει στο ελληνικό κοινοβούλιο,;;;

Ή την "έμπειρη" δικηγόρο που (λόγω φρονημάτων) αντί να δώσει την είδηση στο Χωνί, ή στην Εφημερίδα Συντακτών ή στο Hot Doc, την έδωσε στο στόμα του λύκου;;;

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΓΕΡΕΣ ΜΑΣΕΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ

Ρουσφέτι στο υπουργείο Οικονομικών -Σύμβουλος του Χαρδούβελη διορίστηκε με μισθό

Ρουσφέτι στο υπουργείο Οικονομικών -Σύμβουλος του Χαρδούβελη διορίστηκε με μισθό 6.000 ευρώ

Τροφή για συζήτηση έδωσε η αποκάλυψη κυριακάτικης εφημερίδας για τον διορισμό νομικού συμβούλου του υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, στη θέση του Β' αντιπροέδρου της Επιτροπής Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων (ΕΛΤΕ).

Σύμφωνα με την «Κυριακάτικη Δημοκρατία» ο 35χρονος Θανάσης Κοντογεώργης διορίστηκε από τον Γκίκα Χαρδούβελη στη θέση του β΄αντιπροέδρου στην ΕΛΤΕ με μισθό 6.000 ευρώ μηνιαίως, ενώ προηγουμένως είχε θητεύσει ως νομικός σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών.

Ποιος είναι ο Θανάσης Κοντογεώργης

Ο β' αντιπρόεδρος της ΕΛΤΕ, όπως αναφέρει η εφημερίδα, προέρχεται από τη νεολαία ΠΑΣΟΚ. Τον Φεβρουάριο του 2011 είχε προσληφθεί ως σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου και επί πρωθυπουργίας Παπαδήμου ανέλαβε ειδικός σύμβουλος στη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης έως τον Φεβρουάριο του 2013.
Μετά την αποχώρησή του ανέλαβε ειδικός σύμβουλος του Γιάννη Στουρνάρα και στη συνέχεια του Γκίκα Χαρδούβελη, ενώ, όσο βρισκόταν στο υπουργείο Οικονομικών ο νυν διοικητής της ΤτΕ, ο πρωθυπουργός είχε τοποθετήσει τον Θανάση Κοντογεώργη στην Ομάδα Υποστήριξης του έργου του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

«Ο νόμος προβλέπει ότι οι αντιπρόεδροι της ΕΛΤΕ, που ελέγχουν τις ελεγκτικές εταιρείες και τους ισολογισμούς των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο επιλέγονται από πρόσωπα που διαθέτουν ευρεία επιστημονική κατάρτιση στη λογιστική ή την ελεγκτική» επισημαίνει η «Δημοκρατία».
Ο κ. Κοντογεώργης είναι δικηγόρος με μεταπτυχιακό στη Δημόσια Πολιτική

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΒΑΛΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ !!




Κυνήγησαν τον Ταμήλο στα Τρίκαλα -Δείτε πως γλύτωσε το ξύλο

Αμέσως έγινε αντιληπτός στην Λάρισα ο Μιχάλης Ταμήλος από συγκεντρωμένους και έγινε το «κόκκινο πανί» για την κυβερνητική πολιτική και για τα όσα λέει στα ΜΜΕ…


Όπως κατέγραψε το trikalanews.gr ο βουλευτής Τρικάλων της Ν.Δ., προσήλθε στο κτίριο του Δημοτικού Ωδείου για την ορκωμοσία του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου μαζί με την σύζυγό του Ιατρό Στέλλα Ντούβλη και μαζί με τον Δήμαρχο Πύλης Κώστα Μαράβα και συνεργάτες του τελευταίου.

Εκείνη την ώρα και ενώ η κατάσταση ήταν έκρυθμη, συγκεντρωμένοι επιτέθηκαν φραστικά στον κ. Ταμήλο και τον αποδοκίμασαν για το «πάντα ΝΑΙ στα Νομοσχέδια» με τον βουλευτή να μην …απαντά και να λήγει το συμβάν με την είσοδο του βουλευτή στο εσωτερικό του κτιρίου.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΜΙΖΕΣ ΤΟΥ ΓΑΪΔΟΥΡΙΟΥ !!

Image


"Θέλω 200 χιλιάδες να σας λύσω το θέμα"! Εκβιασμός για μίζα - Αποκαλυπτικά έγγραφα


Αμερικανική εταιρεία κολοσσός στον χώρο της άμυνας κατήγγειλε σε επαφή της με την ελληνική κυβέρνηση ότι της ζητήθηκε να δώσει “μίζα” 200.000 δολάρια για να “ξεμπλοκάρει” έργο που είχε αναλάβει στο νοσοκομείο της Πολεμικής Αεροπορίας 251 ΓΝΑ, το οποίο αποτελούσε “αντισταθμιστικό όφελος” για τους κινητήρες των αεροσκαφών F 16 που είχαν αγοραστεί επί Άκη Τσοχατζόπουλου!

Το Onalert   έχει στην διάθεσή τoy όλα τα έγγραφα και την αλληλογραφία της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών με την εταιρεία Pratt and Whitney, από την οποία είχαν αγοραστεί οι κινητήρες για  60 F 16 που είχαν αγοραστεί. Αναφέρεται μάλιστα και το όνομα του ανθρώπου που παρουσιάστηκε και ζήτησε τις 200.000 ευρώ για να “λύσει το θέμα”!

Η ιστορία ξεκινά από το 1999 ,όταν η κυβέρνηση Σημίτη με ΥΕΘΑ τον Άκη Τσοχατζόπουλο, προχώρησε στην αγορά των 60 F 16. Αν και μέχρι τότε όλα τα F 16 είχαν κινητήρες της General Dynamics,στην αγορά του 1999 η επιλογή άλλαξε και τα μαχητικά είχαν κινητήρες από την Pratt and Whitney.

Η αγορά προέβλεπε όπως συνηθιζόταν και αντισταθμιστικά οφέλη για όλες τις εμπλεκόμενες εταρείες. Η Pratt and Whitney μεταξύ άλλων είχε   αναλάβει έργο εξοπλισμού του 251 ΓΝΑ με ιατρικά μηχανήματα.

Τα χρόνια περνούσαν το αντισταθμιστικό δεν υλοποιούνταν και όταν τελικά η εταιρεία παρουσίασε την πρότασή της αυτή κρίθηκε υπερκοστολογημένη. Η υλοποίηση “πάγωσε” αλλά η υποχρέωση της εταιρείας και η απαίτηση της ΠΑ παρέμεναν .

Στις 23 Ιουνίου 2010 ,με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Ευάγγελο Βενιζέλο , Έλληνας εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρείας συναντήθηκε με τον υπεύθυνο για την πορεία υλοποίησης των αντισταθμιστικών οφελών και δύο αξιωματικούς της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών, “αφεντικό” της οποίας ήταν ακόμη ο Βαγγέλης Βασιλάκος.

Η συζήτηση έφθασε και στο επίμαχο θέμα του εξοπλισμού του 251 ΓΝΑ. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας ρώτησε αν η ΠΑ ενδιαφερόταν ακόμη για το πρόγραμμα. Η απάντηση ήταν θετική αλλά του επισήμαναν ότι δεν μπορούσε να γίνει δεκτή η τιμή  που είχαν δώσει. Και τότε προς μεγάλη έκπληξή τους άκουσαν τον εκπροσωπο της αμερικανικής εταιρείας να λέει  όπως έχει καταγραφεί στην αναφορά προς τον Βασιλάκο:

“Επί αυτού ο κ.Χ.Σταυρακάκης (σ.σ έτσι λέγεται ο εκπρόσωπος της Pratt and Whitney) παρατήρησε ότι είναι κρίμα ένα τέτοιο πρόγραμμα να έχει περιέλθει σε προβληματική κατάσταση εξαιτίας ανταγωνισμών τρίτων. Πρόσθεσε δε ότι είναι γνωστό πως  κατά το παρελθόν υπήρχαν σε μερικές περιπτώσεις προγράμματα ΑΩ που απαιτείτο ποσοστό 2-3% για να γίνουν αποδεκτά.Πρακτική και μεθοδολογία έξω από τη φιλοσοφία και λειτουργία της εταιρείας όπως αυτό άλλωστε προκύπτει και από την συμεπριφορά της στο εν λόγω πρόγραμμα όπου άτομο εκτός ΓΔΑΕΕ (σ.σ η διεύθυνση εξοπλισμών) κατονομαζόμενο ως Xατζής ζήτησε 200.000 δολάρια προκειμένου να εξασφαλίσει την αποδοχή του εν λόγω προγράμματος”.

Εμβρόντητα τα τρία στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών συνέταξαν άμεσα γραπτή αναφορά την οποία προώθησαν στον Γενικό Διευθυντή Ευάγγελο Βασιλάκο.

Εκείνος έστειλε επιστολή στις 28 Ιουνίου 2010 στην διοίκηση της Pratt and Whitney την οποία επιπληττει για την μη υλοποίηση του προγράμματος και την εμμονή της σ΄ αυτό αν και ο ίδιος είχε ζητήσει την “αντικατάστασή” με άλλα εναλλακτικά έργα . Γράφει επίσης ότι διέταξε άμεσα έρευνα γι΄ αυτή τη πολύ σοβαρή υπόθεση και ζητούσε περαιτέρω πληροφόρηση για τον άνθρωπο που ζήτησε “μίζα” για να “ξεμπλοκάρει” υποτίθεται την υλοποίηση του αντισταθμιστικού οφέλους για το νοσοκομείο της Πολεμικής Αεροπορίας.

Παρόλα αυτά κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιος ήταν αυτός που είχε ζητήσει την μίζα. Η τέλος πάντων η κοινή γνώμη δεν το πληροφορήθηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες η Δικαιοσύνη πάντως έχει αρχίσει σχετική έρευνα για το θέμα. Στις 18 Δεκεμβρίου 2013 εισαγγελέας ζήτησε άμεση ενημέρωση για το θέμα και έχει ξεκινήσει έρευνα.Ελπίζουμε ότι απ΄ αυτή την έρευνα θα μάθουμε σε ποια χρονική περίοδο έγινε η "επαφή" για την μίζα και βέβαια ποιος την ζήτησε και ποιες "γνωριμίες" επικαλέστηκε για να "λύσει" το θέμα.

Δείτε το αποκαλυπτικό έγγραφο στο οποίο αναφέρεται όλη η συνομιλία των στελεχών της Διεύθυνσης Εξοπλισμών με τον Έλληνα αντιπρόσωπο της εταιρείας.

Και το απόσπασμα της επιστολή Βασιλάκου που αναφέρεται στο επίμαχο θέμα.








Το απόσπασμα της επιστολής Βασιλάκου