Ξεπουλάμε τη χώρα στους Γερμανούς .. ε και τι έγινε ;;
Συνέντευξη Αναπληρωτή Υπουργού ΥΠΟΜΕΔΙ κ. Χρήστου Σπίρτζη «Στο Κόκκινο»
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ.
Χρήστος Σπίρτζης παραχώρησε σήμερα το πρωί συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης
στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο», και στο δημοσιογράφο κ. Κώστα
Αρβανίτη. Ο κ. Σπίρτζης αναφέρθηκε εκτενώς στις συμβάσεις παραχώρησης
των οδικών αξόνων, μίλησε για το διαγωνισμό που αφορά στην
ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, αλλά και για τα
σιδηροδρομικά έργα που βρίσκονται στο στάδιο της ολοκλήρωσης στη χώρα.
Τέλος, εξήγησε αναλυτικά τις αλλαγές που φέρνει το υπό διαβούλευση
νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες και τη λειτουργία της ΕΕΤΤ. Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Οπότε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: 50% κάτω.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Οπότε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πείτε μου.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι, δεν διαφωνεί η κυβέρνηση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τι πάει να πει αυτό;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ακριβώς.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σε λίγα χρόνια θα ζω;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα το δούμε τώρα τι είναι.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Σε ποιο;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Στο κομμάτι της ιδιωτικοποίησης.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Οπότε αυτό το αμφισβητεί η ελληνική κυβέρνηση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Οπότε το αμφισβητεί η ελληνική κυβέρνηση ως μοντέλο.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα πάρουν το φιλέτο, θ’ αφήσουν το σαπάκι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μου λέτε ότι δεν είναι χαμένο το παιχνίδι.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι αρκετοί.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πόσο είχε στοιχίσει αυτό το έργο;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εντάξει..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το θέμα δεν είναι μόνο αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ωραία, αυτοί ζητάνε 350 παραπάνω;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εμείς τι λέμε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είναι δηλαδή πλαίσιο της διεκδίκησης αυτό;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ωραία. Θα τα πάρουμε τα λεφτά πίσω;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τι εμπλοκή είχαν οι κατασκευαστές με τις Διοικήσεις;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δε μπορεί η κυβέρνηση να το λύσει αυτό ειδικά με τους εργολάβους;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλουμε οι άνθρωποι να μην είναι ενέχυρα στους ιδιώτες.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κατάλαβα τι λέτε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι μόνο.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αλλά τι θα φέρουν;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και έσοδα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δηλαδή τα 35 δις πόσα χρήματα θα φέρουν;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Για πόσα χρόνια μπροστά λέμε;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Μιλάμε για ένα σχεδιασμό για την επόμενη δεκαετία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα είμαι 60..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, αλλά το τρένο στην Πάτρα θα φτάσει στα 60 μου;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εγώ είμαι από τα Σεπόλια. Εκεί γεννήθηκα..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, δεν είπαμε για το Λαύριο.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα μας πείτε για το Λαύριο, να σας πω εγώ για τη γειτονιά μου.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εγώ είμαι από τους Αμπελόκηπους.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Γιατί είναι τραγικό;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είναι τραγικό..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, αλλά ήρθαν από τη Σμύρνη κ. Υπουργέ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Στο Λαύριο..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Νομίζω ότι έχουν βγει ειδήσεις σήμερα, θα τις δείτε όλες βεβαίως στο portal του «Κόκκινου» και στα δελτία ειδήσεων.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν το έχω δει καν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ωραία, σας το βάζω εγώ και θα σας ενοχλήσω πάλι το Σεπτέμβριο.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι, τους τελευταίους μήνες όχι.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι ένα θέμα που δεν της αρμοδιότητας του Υπουργείου..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Όχι, είστε Μηχανικός..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Λέτε για τις αντιδράσεις των πολιτών.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Πάρα πολλά.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δηλαδή;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σ’ αυτό φταίτε εσείς όμως.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Φταίμε εμείς;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ποιος φταίει;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Τι εννοείτε να είχε έτοιμα νομοσχέδια;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δηλαδή να είχε μια προεργασία. 6 μήνες..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ποιος είναι ο στόχος του νομοσχεδίου τώρα;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτά είναι ύποπτα κατά τη γνώμη σας;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Τελείως.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θ’ αναζητηθούν οι ευθύνες;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, θα ήθελαν νωρίτερα φαντάζομαι.. .
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έχετε
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν το καταλάβατε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ακριβώς.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ο νόμος το έλεγε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτό είναι σαφές.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Στην τεχνολογία δηλαδή.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μαύρα δηλαδή.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτό είναι του κ. Σκουρλέτη;
Άρα πιστεύω ότι είναι μαχητό αυτό το πράγμα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κάθε μέρα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κάθε μέρα τι;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Όχι δεν λέμε αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα τα ξαναπούμε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Γεια σας.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Καλημέρα στον Υπουργό Υποδομών, στον κ. Σπίρτζη ο οποίος είναι μαζί μας. Μας καθυστερήσατε λίγο, θα καθυστερήσουμε κι εμείς.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Καλημέρα σε όλους.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Υπάρχει ένα ζήτημα που το λέγαμε εδώ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ», ότι εντάξει δεν ήταν
και όλες τις διαπραγματεύσεις και απαιτούμε, οι πολίτες δηλαδή, αυτό που
λέμε της πολιτικής ρήξης ουσίας. Και έρχομαι κατευθείαν στο ψητό.
Είμαι από τους πολίτες από τους οποίους υπέγραψε και φώναξε για
την ιστορία των διοδίων. Αυτό το άθλιο καθεστώς όπου προπληρώνω το
δρόμο. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Και εάν είναι αυτό γραμμή, θα
παρακαλούσα στο δρόμο που μένω εγώ εκεί στην Ηρώων Πολυτεχνείου, εάν
έχετε την καλοσύνη, να μου δώσει τη δυνατότητα να ανακατασκευάσω το
δρόμο, να βάζω διόδια, να με πληρώνουν οι γείτονες και όταν ολοκληρωθεί
το έργο, μετά από 15 χρόνια σας το παραδίδω.
Δεν ξέρω τι είναι αυτή η ιστορία και εάν ποτέ θα τελειώσει και πότε κ. Υπουργέ;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κύριε Αρβανίτη έχουμε δυο
γενιές αυτοκινητοδρόμων με παραχωρήσεις. Έχουμε δυο πρώτες παραχωρήσεις
που είναι η Αττική Οδός και η Γέφυρα στο Ρίο Αντίριο και έχουμε τη
δεύτερη γενιά παραχωρήσεων που είναι οι πέντε παραχωρήσεις που τρέχουν
εδώ και 13 – 14 χρόνια.
Είναι ένα μοντέλο πάρα πολύ συγκεκριμένο. Ήταν το μεγαλύτερο
πρόγραμμα παραχωρήσεων όταν αποφασίστηκε στις χώρες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και αυτό που δυστυχώς φαίνεται, ή ευτυχώς, είναι ότι αυτό το
μοντέλο είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο. Ένα μοντέλο που δεν μπορεί να
προχωρήσει έτσι όπως εφαρμόστηκε στη χώρα μας. Και δεν είναι και το μόνο
έργο που το μοντέλο του και το πρότυπό του έχει αποτύχει.
Είναι έργα τα οποία χρειάστηκαν αρκετά χρόνια, 11 περίπου
χρόνια, για να παραδεχτούν αυτοί που τα στήριξαν και στη λογική τους και
στο πώς θα εξελιχθούν, ότι χρήζουν αναθεώρησης για να γίνουν. Δηλαδή
πριν 1,5 χρόνο στους 4 από τους 5 αυτοκινητοδρόμους είχαμε αναθεώρηση
των συμβάσεων. Είναι επομένως παραδεκτό από τους ίδιους που έτρεξαν αυτά
τα μοντέλα ότι δεν έβγαιναν, μειώθηκε το φυσικό αντικείμενο, υπήρξε
πρόσθετη χρηματοδότηση, υπήρξαν πρόσθετες εγγυήσεις στις τράπεζες που
δανείζουν τους παραχωρησιούχους και κατά τη γνώμη μου είναι ένα μοντέλο
το οποίο δεν συμβάλει σε αυτό που κάποιοι λένε ανάπτυξη της χώρας, σε
αυτό που εμείς θέλουμε να κάνουμε. Είναι να φτιάξουμε υποδομές που θα
υπηρετήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Επομένως δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τις παραχωρήσεις ως
εργαλείο, αλλά το εργαλείο αυτό πρέπει να είναι σε άλλη λογική, πρέπει
να είναι πολύ καλά μελετημένο. Δεν μπορούν να επιβαρύνουν τον πολίτη με
τέτοιο τρόπο, όπως επιβαρύνουν αυτή τη στιγμή οι αυτοκινητόδρομοι.
Δηλαδή να μη λαμβάνουν υπόψη τους την οικονομική κατάσταση της χώρας,
των πολιτών και να μην λαμβάνουν επίσης υπόψη τους ποιος είναι ο
σχεδιασμός, ποιο σχέδιο ανάπτυξης υπηρετεί.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Γιατί κ. Υπουργέ το χιλιόμετρο στην Ελλάδα κοστίζει 2 και 3 και 4 φορές περισσότερο απ’ ό,τι στοιχίζει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Για πάρα πολλούς λόγους.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πιο ακριβή άσφαλτος; Είναι πιο ακριβή η μπογιά για τη διαγράμμιση;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όπως ξέρετε κ. Αρβανίτη
στη χώρα μας έχει συντελεστεί η πιο βίαια μείωση του εργατικού κόστους,
όπως λένε, στην Ευρώπη για να πετύχουμε τον ανταγωνισμό της ζωής μας,
όπως λέμε εμείς, γιατί οι αμοιβές, τα μεροκάματα, οι αμοιβές των
μηχανικών, είναι η ζωή μας.
Επομένως αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός στη
χώρα, ή φθηνά έργα μέσω της μείωσης του εργατικού κόστους. Άλλα πρέπει
να κάνουμε που είναι και θεσμικά, είναι και δομικές αλλαγές που πρέπει
να γίνουν και που είναι επιλογή όλα αυτά τα χρόνια να μην γίνονται.
Π.χ. θα έπρεπε να έχουμε άλλο τιμολόγιο για δημόσια και
ιδιωτικά έργα. Θα έπρεπε να έχουμε πραγματικούς προϋπολογισμούς. Θα
έπρεπε να έχουμε σοβαρές μελέτες ή ένα άλλο ευέλικτο σύστημα προκειμένου
να διασφαλίσουμε και το δημόσιο συμφέρον και τον ακριβή προϋπολογισμό
των έργων. Δεν τα έχουμε όλα αυτά.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μου λέτε θα έπρεπε. Όταν η αριστερά θα έρθει στην κυβέρνηση, θα τα αλλάξει αυτά;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Η αριστερά έχει έρθει στην κυβέρνηση εδώ και 5 μήνες.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θέλω όμως να καταλάβετε
μερικά πράγματα για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς. Αυτούς τους 5 μήνες
έχει γίνει πάρα – πάρα πολύ δουλειά. Για πολλά από αυτά είμαστε έτοιμοι
αυτή την εβδομάδα να βγάλουμε και νομοσχέδιο στη διαβούλευση.
Δεν είναι εύκολο κάτω από αυτές τις συνθήκες και με κάποιες
επιλογές που κατά τη γνώμη μου δυσχεραίνουν αυτό το έργο της κυβέρνησης,
να προχωρούσαμε πολύ πιο γρήγορα μέσα στο πρώτο τετράμηνο, ή πεντάμηνο
για να κάνουμε θεσμικές αλλαγές που δεν έχουν γίνει 40 χρόνια. Δηλαδή
δεν έχουν ολοκληρωθεί από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Και το στοίχημα που έχουμε, αυτό που λέει ο Πρωθυπουργός ότι
πρέπει να προχωρήσουμε και βαθιές αλλαγές και πολιτικές
κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι πλέον στα δικά μας χέρια, είναι το δικό
μας στοίχημα για να μπορέσουμε να το υλοποιήσουμε όσο το δυνατόν πιο
σύντομα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Και για να γίνω πιο σαφής. Εγώ σήμερα θα πάω στην Πάτρα. Στο ΚΟΚΚΙΝΟ της
Πάτρας. Θα πω πολλά καντήλια μέχρι να φτάσω. Θα πληρώσω πάρα πολλά
χρήματα στα διόδια.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αιτιολογημένα θα τα πείτε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Βεβαίως αιτιολογημένα. Και θα πληρώσω πάρα πολλά χρήματα και διόδια για
ένα έργο το οποίο δεν μου παρέχει οδική ασφάλεια, δηλαδή ξαναλέμε πάλι
το Πάτερ Ημών. Το μάθαμε όταν πηγαίναμε στην Εθνική Αθηνών – Πατρών.
Από την άλλη μαθαίνουμε ότι και πριν τις εκλογές, δεν ξέρω και
τι συμβαίνει ακόμα, η εταιρεία σταματάει εργασίες, αρχίζει εργασίες,
απολύει εργαζόμενους. Είναι σε μια τέτοια διαδικασία.
Θέλω να μάθω συγκεκριμένα τι γίνεται με την Αθηνών – Πατρών;
Γιατί σταμάτησαν, αν σταμάτησαν και πότε θα παραδοθεί το έργο. Πόσο το
έχω πληρώσει; Και πόσο εσείς προβλέπετε να πληρώσει τελικά; Τι έχουν
συμφωνήσει οι προηγούμενοι;
Και το δεύτερο, τι γίνεται και με την Πατρών – Κορίνθου; Πότε θα ξεκινήσει; Και η ερώτηση έρχεται από το ΚΟΚΚΙΝΟ Πάτρας.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι Πατρών – Κορίνθου. Πατρών – Πύργου.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Ναι, συγνώμη. Η ερώτηση έχει έρθει από τη Λίνα από το ΚΟΚΚΙΝΟ Πάτρας.
Πότε θα ξεκινήσει; Γιατί σταμάτησαν οι εργασίες στην Πατρών – Κορίνθου;
Βάζει και αυτό. Οι εταιρείες στην Ολύμπια Οδό απέλυσαν κόσμο και έχουν
κάνει παύση εργασιών. Αυτά περιμένουμε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Να πούμε μερικά πράγματα
σχετικά με το τι έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τους εν εξελίξει
αυτοκινητόδρομους. Μπορούσαμε να πάμε και να πούμε εμείς αυτό το μοντέλο
το απορρίπτουμε, που το απορρίπτουμε, δεν το πιστεύουμε και επομένως
είναι πολύ ψηλά τα διόδια, περνάμε ένα νομοσχέδιο που τα πηγαίνει στο
50%.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κάτω. Λέω ένα τυχαίο
νούμερο. Λέμε ότι έχετε υψηλά τους υπολογισμούς υπολογίσει, άρα κατά τη
γνώμη μας είναι στο 1/10, ή στο 1/3, δεν έχει σημασία το νούμερο. Και
πάμε και κάνουμε μόνοι μας αναθεώρηση. Αυτό κ. Αρβανίτη θα συνεπαγόταν
με τις συμβάσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, ότι το ελληνικό δημόσιο,
άρα ο Έλληνας πολίτης, θα πληρώσει δισεκατομμύρια για έργα που έχουν
ξεκινήσει και δεν έχουν ολοκληρωθεί.
Υπάρχουν κι άλλα τέτοια παραδείγματα από το γκρουπ των έργων,
των πολλών έργων, μεγάλων έργων που είχε ξεκινήσει ο Γιώργος Σουφλιάς,
όπως η υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης, που δώσαμε 10 - 15% λιγότερα απ’
ό,τι είχε προβλεφθεί για να ολοκληρωθεί το έργο σε ρήτρες.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι εγκληματικό. Δεν μπορούμε από τη
στιγμή που υπάρχουν αυτές οι συμβάσεις και οι συμβάσεις δεν είναι μόνο
με τους εργολάβους, είναι με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, είναι με
ιδιωτικές τράπεζες. Είναι συμβάσεις δηλαδή που όταν προβλέπεται ότι θα
πληρώσουμε ρήτρες θα τις πληρώσουμε.
Και είναι εγκληματικό, εάν θέλεις να έχεις μια υπεύθυνη στάση,
να πας σε μια λογική, εγώ για να ικανοποιήσω το κοινό αίσθημα, αυτό που
εγώ πιστεύω σε σχέση με τα έργα παραχώρησης, φορτώνω δισεκατομμύρια
ρήτρες στον ελληνικό λαό χωρίς να ολοκληρωθούν τα έργα. Άρα έπρεπε να
κινηθούμε σε μια άλλου είδους λογική.
Δυστυχώς και σε αυτά τα θέματα και στη μεγάλη διαπραγμάτευση,
το τοπίο δεν το διαμορφώνουμε μόνοι μας. Δεν βάζουμε μόνοι μας την
ατζέντα. Υπάρχει πάντα η άλλη, ή οι άλλες, καλύτερα, πλευρές.
Αυτό που έχουμε κάνει είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε σε ποια
σημεία μπορεί να στηριχθεί το δημόσιο συμφέρον, οι διεκδικήσεις που
μπορεί να έχει η κοινωνία και το ελληνικό δημόσιο και πιστέψτε με ότι με
τις συμβάσεις που κληρονομήσαμε είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό.
Δεν βρήκαμε συμβάσεις, που κατά τη γνώμη μου κατοχυρώνουν το δημόσιο συμφέρον.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βρήκαμε συμβάσεις που
κατοχυρώνουν το συμφέρον των τραπεζών. Βρήκαμε συμβάσεις που
κατοχυρώνουν το συμφέρον των εργολάβων, αλλά όχι το δημόσιο συμφέρον.
Επομένως αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία και είναι μια
επίπονη διαδικασία με έναν υπηρεσιακό μηχανισμό στα υπουργεία που δεν
ακολουθεί. Έχει μάθει διαφορετικά. Π.χ. στα έργα δεν γίνεται επίβλεψη
από το ελληνικό δημόσιο. Γίνεται από τον ανεξάρτητο – εντός εισαγωγικών –
μηχανικό που είναι ιδιώτης, που πληρώνεται από τους παραχωρησιούχους
και που μέχρι τώρα δεν έχει κάνει κανείς έναν έλεγχο εάν κάνει σωστά τη
δουλειά του.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έλεγα το πρωί για τις Ανεξάρτητες Αρχές. Αυτές είναι λίγο προβληματικές.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αυτό δεν είναι καν
Ανεξάρτητη Αρχή. Είναι ακόμη χειρότερα. Είναι μια εταιρεία που παίζει το
ρόλο του δημοσίου στην επίβλεψη. Αυτά τα θέματα, εμείς αυτό το 4μηνο –
5μηνο έπρεπε να αλλάξουμε τις συνήθειες που υπήρχαν στο δημόσιο τομέα, ή
να το επιχειρήσουμε αυτό.
Έπρεπε να ελέγξουμε και να δούμε πώς μπορούμε να προχωρήσουμε
σε μια λογική και αυτό να προσπαθήσουμε να το πετύχουμε με συμφωνία με
όσους εμπλέκονται στα έργα. Διότι διαφορετικά θα ήταν καταστροφικό και
για τα έργα, αλλά κυρίως για τον ελληνικό λαό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είδηση θα βγάλω; Δηλαδή στη συγκεκριμένη ερώτηση που έκανα τώρα για την Αθηνών – Πατρών και Πατρών – Πύργου;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως θα βγάλετε είδηση. Για την Πατρών – Πύργου θα βγάλετε είδηση.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ:
Για την Πατρών – Πύργου υπογράφηκε, αν θυμάμαι καλά, αν έχω ενημερωθεί
σωστά, την προηγούμενη εβδομάδα από τον κ. Σταθάκη, η έγκριση για να
προχωρήσει το Υπουργείο Υποδομών γιατί έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά
εδώ και αρκετούς μήνες και προχωράμε μέσα στο μήνα στη δημοπράτηση του
πρώτου έργου. Δηλαδή του πρώτου τμήματος από τον Πύργο προς την Πάτρα.
Αυτό δηλαδή που είχαμε πει και είχαμε συζητήσει και με τους φορείς της
περιοχής, ήταν ότι δεν θα βγει ένα έργο ενιαίο όπως είχε προβλεφθεί από
την προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν θα γίνει ένας διαγωνισμός που θα
απευθύνεται μόνο στις μεγάλες εταιρείες.
Θα βγούνε διαδοχικοί και τμηματικοί διαγωνισμοί για την
κατασκευή του Πάτρα – Πύργος και όπως δεσμευτήκαμε, ξεκινάμε παρ’ ότι
δεν βρήκαμε ούτε ολοκληρωμένες μελέτες, ούτε ολοκληρωμένους
προϋπολογισμούς.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτός ο χαβαλές,
πραγματικά όπως τον βλέπω εγώ, είστε μηχανικός ξέρετε και θα μου
απαντήσετε, των εκπτώσεων που είναι πλασματικές εκπτώσεις για να
παίρνουν τα έργα οι εταιρείες θα τελειώσει; Ή υπάρχουν κλειδιά τέτοια
ώστε να σταματήσει αυτή η πλάκα;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα
τελειώσει. Αλλά για να τελειώσει δεν μπορεί να τελειώσει ούτε με ένα
νομοσχέδιο όταν μόνο το λέμε. Αν δεν έχουμε, το είπα και πριν, που είναι
μια παθογένεια πολύ μεγάλη, σοβαρά τιμολόγια για τα δημόσια έργα και
επειδή δεν είναι όλοι ειδικοί, για να ενημερωθεί ο κάθε πολίτης που μας
ακούει, τι εννοούμε τιμολόγια.
Δεν εννοούμε μόνο την τιμή των υλικών, που είναι πλαστή αυτή τη
στιγμή αυτή που ισχύει. Εννοούμε και την ανάλυση των εργασιών, ώστε οι
τιμές που ξεκινάει, που προϋπολογίζεται ένα έργο, να είναι σε σωστή
βάση. Αυτή τη στιγμή εδώ και 10ετίες τα τιμολόγια αλλού είναι τρεις –
τέσσερις φορές επάνω, αλλού είναι λιγότερα από το κόστος που έχουν και
αυτό δημιουργεί συνθήκες να μη μπορεί κανείς να ελέγξει αξιοπρεπώς και
με ακρίβεια, όπως αρμόζει, εάν οι τιμές που δίνονται και οι εκπτώσεις
που δίνονται, είναι λογικές, ή είναι παράλογες.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μπορεί να επανέλθουμε στους αυτοκινητόδρομους, αν οι ακροατές το θέλουν, ή βάλουν ερωτήματα.
Θα σας πω τώρα τις εμμονές μου. Όλοι έχουμε τις εμμονές μας και
τους έρωτές μας. Αυτό είναι μια αλήθεια. Τα αεροδρόμια κ. Υπουργέ είναι
εθνικός πλούτος και είναι σύνορο της χώρας. Το αυτό και τα λιμάνια,
κατά τη γνώμη μου. Μπορεί η κυβέρνηση να διαφωνεί, ή να μη μπορεί κλπ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μα πως δεν διαφωνεί, αφού
στη συμφωνία αυτή, όπως υπάρχει, φαίνεται το κομμάτι της
ιδιωτικοποίησης. Οπότε βάζω ένα πολύ απλό ζήτημα. Είναι ιδιωτικοποίηση;
Είδα και μια άλλη λέξη βεβαίως. Αξιοποίηση και θέλω να το ξεκαθαρίσω
αυτό. Κατ’ αρχήν τι προοπτική έχει η κυβέρνηση; Θα τα δώσει; Αν θα τα
δώσει, αν θα τα πουλήσει, ή θα τα αξιοποιήσει με τη συμμετοχή της; Σε τι
ποσοστό και με τι σκοπό; Και τα αεροδρόμια;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το ότι θα υποχρεωθεί η
ελληνική κυβέρνηση να κάνει κάποια πράγματα τα οποία προβλέπονται στη
συμφωνία, δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε κιόλας.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αυτό που σας λέω. Είναι
ότι επιβλήθηκε στη χώρα. Το έχουμε πει χίλιες φορές συγκεκριμένα
πράγματα επιβλήθηκαν και όποιος διαβάσει τη συμφωνία, μπορεί να
καταβάλει και να βγάλει τα συμπεράσματά του ακόμη και γι’ αυτό που οι
δανειστές λένε ιδιωτικοποιήσεις. Π.χ. τα αεροδρόμια είναι η μόνη
ιδιωτικοποίηση που προβλέπεται ρητά ότι θα συνεχίσει με τον ίδιο
διαγωνισμό. Δεν προβλέπεται για κάποια άλλη ιδιωτικοποίηση.
Και απ’ ό,τι ξέρει όλος ο κόσμος στο συγκεκριμένο διαγωνισμό
υπάρχει μειοδότης που εμπλέκεται δημόσια γερμανική εταιρεία. Άρα κατά τη
γνώμη μου δεν είναι ιδιωτικοποίηση, γιατί έχουμε το γερμανικό δημόσιο
που εμπλέκεται σε αυτό το διαγωνισμό. Κάπως αλλιώς πρέπει να το δούμε.
Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα εάν συμφωνεί κάποιος ή διαφωνεί,
πιστεύω ότι η πλειοψηφία των μελών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ και
όσων έχουν στηρίξει όλη αυτή την προσπάθεια, δεν συμφωνούν με αυτό το
μοντέλο του αεροδρομίου.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Κατάλαβα το υπονοούμενο για το γερμανικό δημόσιο. Άλλωστε το γερμανικό
δημόσιο έχει εμπλακεί στα ελληνικά πράγματα. Δηλαδή έχει πάρει τον ΟΤΕ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ο
ΟΤΕ είναι το γερμανικό δημόσιο. Το αεροδρόμιο είναι γερμανικών
συμφερόντων, εντάξει οι Γερμανοί ξανάρχονται. Στην προκειμένη περίπτωση
στα αεροδρόμια έχει τη δυνατότητα το ελληνικό δημόσιο να κρατήσει αυτό
που λέμε μέρος ή το σύνολο, ή να δώσει management ή να είναι μέσα στο παιχνίδι;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα μπορούσε. Αν συνεχίσει ο ίδιος διαγωνισμός δεν θα μπορεί.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ποιο είναι το σχέδιό σας δηλαδή;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα σας πω ποιο είναι το
σχέδιό μας. Κατ’ αρχάς να μην επαναλάβουμε λάθη σαν κι αυτά που έχουν
γίνει με άλλες συμβάσεις. Π.χ. έχουμε το Ελευθέριος Βενιζέλος. Έχει
πουληθεί από τη Χόκφιτ. Είναι κάποια άλλη εταιρεία. Δεν έχει σημασία το
όνομα τόσο πολύ. Σημασία έχει ότι δεν μπορεί το ελληνικό δημόσιο να
πληρώνει ενοίκιο για τον πύργο ελέγχου, όπως πληρώνει στο Ελευθέριος
Βενιζέλος. Δεν μπορεί να πληρώνει χρήματα για το κτίριο της Αστυνομίας, ή
άλλων δημόσιων υπηρεσιών και δεν μπορεί να μην αμείβεται για τις
δημόσιες υπηρεσίες που παρέχει, όταν τα αεροδρόμια δεν είναι δημόσια,
αλλά θα είναι ιδιωτικά, ή θα είναι παραχωρημένα για κάποια χρόνια.
Αυτά πρέπει να προβλεφθούν, ώστε οι συμβάσεις που θα γίνουν,
όντως να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον. Αυτό όμως το λέω, γιατί είναι
η μόνη ιδιωτικοποίηση που ρητά αναφέρεται ότι θα προχωρήσουμε σε
διαγωνισμό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Αν κατάλαβα καλά, μου λέτε ότι η κυβέρνηση κατ’ αρχήν για το Ελευθέριος
Βενιζέλος θα επανεξετάσει και θα επαναφέρει πρόταση, ή θα αλλάξει την
πολιτική που υπάρχει σήμερα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Του «Ελευθέριος Βενιζέλος»
η σύμβαση λήγει σε λίγα χρόνια. Φαντάζομαι ότι όποιος χειριστεί το θέμα
του τι γίνεται με τη λήξη της σύμβασης, που είναι σε λίγα χρόνια, δεν
θα επαναλάβει τα ίδια λάθη.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Έχει δυνατότητα η χώρα να επανατοποθετηθεί στο θέμα του Ελευθέριος
Βενιζέλος; Δηλαδή να το επανεξετάσει; Να το ξαναφέρει στο τραπέζι; Το
έχετε σκεφτεί αυτό;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως μπορεί. Αφού λήγει η συμφωνία σε λίγα χρόνια μπορεί.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα ζείτε, θα ζείτε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Λίγα χρόνια είναι και τα τρία, και τα πέντε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αυτό είναι και το
στοίχημα. Το στοίχημα είναι ότι και αυτό το περιθώριο μας δίνει η
συμφωνία που έγινε, είναι ότι είναι στο δικό μας χέρι να βρούμε
ισοδύναμα μέτρα, για να γλιτώσουμε και τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως την
εννοούσα ….
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Εγώ θα μείνω στα αεροδρόμια. Στα περιφερειακά π.χ. και ιδιαίτερα κάποια
έχουν και πολύ μεγάλη εθνική στρατηγική αξία. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως έτσι είναι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Εγώ μπορώ να φανταστώ και να πιστεύω ότι θα έρθει σχέδιο τέτοιο όπου το
ελληνικό δημόσιο δεν θα απεμπλακεί ή δεν θα παραχωρήσει τα κυριαρχικά
του δικαιώματα στο χώρο;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Για όνομα του Θεού.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τι για όνομα του Θεού; Και της Παναγίας θα πω.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Προφανώς δεν θα τα παραχωρήσει.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν είναι καθαρό αυτό.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι απόλυτα καθαρό,
αλλιώς κ. Αρβανίτη να φύγουμε εμείς να έρθουν αυτοί που πίστευαν και
πιστεύουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς και σε αυτά τα μοντέλα και να
συνεχίσουν την ίδια πολιτική με την προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν υπάρχει
τέτοια διάθεση από πουθενά.
Και δεν υπάρχει τέτοια διάθεση και για τα αεροδρόμια και κυρίως
για τους υπόλοιπους διαγωνισμούς που έχουμε και το περιθώριο να βρούμε
ισοδύναμα μέτρα, ή άλλης μορφής αξιοποίηση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Βλέπω ότι ούτε εγώ το ήξερα αυτό. Ήθελα να σας ρωτήσω, δηλαδή αυτό σημαίνει ότι με τη νέα συμφωνία έχεις δυνατότητες τέτοιες;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως έχεις τέτοιες δυνατότητες.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ή είσαι σε διαδικασία διαπραγμάτευσης εντός συμφωνίας για να πας σε κάτι καλύτερο;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως έχεις και είναι
στο δικό μας χέρι, αυτό έλεγα πριν, έχουμε π.χ. ένα πρόγραμμα 35 δις για
την ανάπτυξη. Εμείς θα τρέξουμε να απλοποιήσουμε τις διαδικασίες χωρίς
να υποχωρήσει, προφανώς, ο δημόσιος έλεγχος. Εμείς θα πρέπει να κάνουμε
την ωριμότητα ενός δρόμου αντί για 12 χρόνια, πολύ λιγότερο, προκειμένου
να τρέξουμε γρήγορα τις δημόσιες υποδομές.
Αυτό τι συνέπεια έχει; Συνέπεια έχει πάρα πολλά έσοδα, πρόσθετα
έσοδα, όχι από τους πολίτες, όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, όχι από
τους φόρους στα ταμεία του ελληνικού κράτους και στη συνέχεια αυτό
σημαίνει ότι θα περάσουμε και την κρίση με μικρότερη ένταση και να πάμε
…..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να μείνουμε εδώ. Και θα μείνουμε εδώ ….
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα πάμε σε λιγότερες ιδιωτικοποιήσεις. Να το ολοκληρώσω.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, ναι. Εγώ θέλω να ρωτήσω κάτι.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και σε άλλη λογική ιδιωτικοποιήσεων.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Θα πάμε στο δεύτερο μέρος της κουβέντας μας και έχω ζητήσει και συγνώμη
από τον Αποστόλη, μετά το δελτίο ειδήσεων, γιατί σας προετοιμάζω από
τώρα το θέμα, 35 δις λέει μέσα η συμφωνία, όπου πάνε στην ανάπτυξη. Θέλω
να μου πείτε αφού έχετε το Υπουργείο Υποδομών ….
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Η ανάπτυξη είναι ένας κακός όρος κ. Αρβανίτη.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι πολύ κακός όρος.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Εάν υπάρχει σχεδιασμός τι είναι αυτά τα 35; Πού θα πάνε; Σε ποια χέρια;
Τι σηματοδοτεί και τι σημαίνει και για τον κρατικό προϋπολογισμό αυτή η
ιστορία;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μιλάμε για τις υποδομές,
δεν έχει γίνει πολύ σαφές απ’ ό,τι βλέπω από ακροατές το ζήτημα της
γερμανικής ή μη ιδιωτικής εμπλοκής στ’ αεροδρόμια. Δηλαδή η αίσθηση που
έχω από τους ακροατές είναι ότι δεν ήσαστε σαφής.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είπα ότι δεν είναι
ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται εθνικός δημόσιος πλούτος και δε μπαίνει
ένας ιδιώτης αλλά μπαίνει μια εταιρεία που είναι το Γερμανικό Δημόσιο.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κατά τη γνώμη μου δεν είναι ιδιωτικοποίηση αυτό. Αυτό είναι άλλο πράγμα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, ως μοντέλο αμφισβητεί
και αμφισβήτησε γενικότερα το μοντέλο του διαγωνισμού που βγήκε. Και
μπορώ να είμαι πολύ συγκεκριμένος. Εδώ έχουμε έναν διαγωνισμό που είναι
τα 14 αεροδρόμια που φέρνουν κέρδη και μπορούν να φέρουν πολύ
περισσότερα κέρδη αν αναπτυχθούν με τον τρόπο που πρέπει ν’ αναπτυχθούν.
Αυτό η Ελλάδα δεν το έκανε όλα αυτά τα χρόνια, το ανάποδο
έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στράφηκαν ν’ απαξιωθούν και στις
υποδομές και στη λειτουργία τους όπως και όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες και
θα μείνουν στη χώρα τα υπόλοιπα περιφερειακά αεροδρόμια που δεν έχουν
αυτά τα περιθώρια να είναι τόσο κερδοφόρα, να πρέπει να έχουν επιδότηση
για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως. Αυτό λοιπόν είναι
ένα μοντέλο που δεν το βλέπουμε μόνο στ’ αεροδρόμια, το είδαμε στη
μικρή και στη μεγάλη ΔΕΗ, το είδαμε σε όλες τις «ιδιωτικοποιήσεις»..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Η πρόταση της κυβέρνησης
στην προκειμένη περίπτωση, αυτό θέλω να καταλάβω εγώ και να καταλάβουν
και οι ακροατές, ποιο είναι το μοντέλο το οποίο στη διαπραγμάτευση αυτή
τη στιγμή εσείς θα πείτε «όχι έτσι, αλλιώς» κι έτσι θα είναι;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Να το πάμε πάλι, όχι από
την αρχή, αλλά να είναι πολύ συγκεκριμένα αυτά που λέμε. Έχουμε μια
συμφωνία που δεν την κάνουμε μόνοι μας, δε γράφουμε μόνοι μας τους
όρους. Δε λέμε όπως θα θέλαμε, αυτό θέλουμε να κάνουμε για τ’ αεροδρόμια
από τη στιγμή που η χώρα είναι στην κατάσταση που είναι κι από τη
στιγμή που πήγαμε σε μια συμφωνία για να γλιτώσουμε άλλου είδους
εξελίξεις και πράγματα.
Στ’ αεροδρόμια υπάρχει σαφής πρόβλεψη και είναι η μόνη
ιδιωτικοποίηση που έχει τέτοια αναφορά, ότι θα συνεχίσει ο συγκεκριμένος
διαγωνισμός. Επομένως τα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι πολύ
συγκεκριμένα και κατοχυρώνουν αυτά που είπατε πριν, κατοχυρώνουν τη
λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών εκεί που πρέπει να είναι. Από κει και
πέρα τα υπόλοιπα περιθώρια διαπραγμάτευσης προφανώς περιορίζονται.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Λέω ότι δεν είναι χαμένο
το παιχνίδι στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, σ’ αυτά που πρέπει να
έχουμε ως κράτος να ελέγχουμε και δεν είναι καθόλου χαμένο το παιχνίδι
στις υπόλοιπες ιδιωτικοποιήσεις.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Επανέρχομαι γιατί έχουν
έρθει ερωτήσεις, φαντάζομαι ακροατές που δεν το έπιασαν από την αρχή, θα
πάμε λίγο πιο μονολεκτικά: Λέει ο ακροατής ότι «δουλεύω στα έργα της
Ολυμπίας Οδού, στο τμήμα των ανασκαφών», αρχαιολόγος φαντάζομαι ότι θα
είναι, δε λέω αν είναι γιατί μπορεί να τον φωτογραφήσω κιόλας, δεν ξέρω
πόσοι είναι οι αρχαιολόγοι…
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: «Τι γίνεται με το έργο; Οι εταιρείες σταμάτησαν. Γιατί; Αν θ’ αρχίσουν οι εργασίες και πότε».
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως. Υπάρχουν δυο ειδών λόγοι που σταμάτησαν οι εταιρείες. Για να είμαστε σαφείς, δε δουλεύουν με την ένταση που δούλευαν.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τη
χρηματοδότηση των έργων και το καταλαβαίνετε όλοι γιατί υπάρχει αυτό το
πρόβλημα, πιστεύω ότι μετά τη συμφωνία και μέχρι τέλος Αυγούστου έχουμε
βρει τρόπους για να δοθούν οι χρηματοδοτήσεις που πρέπει, που
προβλέπονται από τις συμβάσεις άρα να έχουμε πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς
και ο δεύτερος λόγος που έχει να κάνει με τον έναν από τους 4
αυτοκινητοδρόμους, είναι το ότι έχει σταματήσει εδώ και 2-2,5 χρόνια
–για το «Μορέα» μιλάω.
Γιατί εκεί έχουμε διεκδικήσει από τους παραχωρησιούχους για να
γίνει η αναθεώρηση της σύμβασης στο πλαίσιο, στην κατεύθυνση που έγινε
αναθεώρηση και στους άλλους 4 αυτοκινητοδρόμους .
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μα με συγχωρείτε, αυτά τα
έργα σε γενικές γραμμές, δε μιλάω για το «Μορέα» μόνο, ήταν
υπερκοστολογημένα έργα σύμφωνα και με τις δικές σας δηλώσεις και
εκτιμήσεις που είπαμε εδώ πριν. Ζητούν κι άλλα; Ζητούν τα προηγούμενα;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Στο «Μορέα» ζητούν 330 εκατομμύρια πρόσθετα. Με σημερινή αξία πρόσθετη 90 εκατομμύρια ευρώ.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Δεν είμαι πρόχειρος για κάθε έργο να σας πω νούμερα, μπορώ να σας τα στείλω, είναι διαθέσιμα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εμείς λέμε ότι θα
καθίσουμε να δούμε τους προϋπολογισμούς των έργων και δε θα είναι η
αναθεώρηση της μίας σύμβασης του «Μορέα» μόνη της και στην κατεύθυνση
που ήταν οι αναθεωρήσεις που έγιναν πριν ενάμισι δυο χρόνια. Εμείς
διεκδικούμε και για τις 5 παραχωρήσεις άλλου είδους αναθεώρηση και
αλλαγή των συμβάσεων.
Και πιο συγκεκριμένα, ζητάμε αλλαγή του τρόπου που πληρώνουν οι
πολίτες που χρησιμοποιούν τους αυτοκινητόδρομους, δηλαδή να υπάρχει
χιλιομετρική χρέωση, θέλουμε να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στο πλαίσιο
του κάθε Καλλικρατικού Δήμου των πολιτών, θέλουμε να υπάρχει ελεύθερη
διέλευση σε ειδικές κατηγορίες του πληθυσμού στα ΑμΕΑ και σε άλλες,
θέλουμε να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση, πολύ χαμηλό τιμολόγιο για όσους η
μόνιμη κατοικία τους είναι σε κάποιον Καλλικρατικό Δήμο αλλά η μόνιμη
εργασία τους είναι κάπου αλλού και δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος
όδευσης, θέλουμε να σταματήσουν οι διώξεις στους ανθρώπους που μετείχαν
στα κινήματα ενάντια στους αυτοκινητόδρομους μ’ αυτή τη μορφή..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι πλαίσιο της
διαπραγμάτευσης που έχει ξεκινήσει με τους παραχωρησιούχους και όχι
μόνο. Θέλω να είμαι πάρα πολύ καθαρός. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις για
ν’ αναθεωρήσουν τις συμβάσεις του κ. Σουφλιά, έκαναν τρία χρόνια
διαπραγματεύσεις, ο κ. Σαμαράς είχε βάλει και ειδικό διαπραγματευτή για
να υλοποιήσουν αυτό που τους έδιναν, όχι για να κάνουν πράγματα στην
κατεύθυνση που εμείς θέλουμε.
Αν πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί σε δυο μήνες ή
σε τρεις, είναι βαθιά γελασμένος. Για να ξέρουμε και τι πάμε να
κάνουμε. στη διαπραγμάτευση εμπλέκεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή
Τράπεζα Επενδύσεων, ιδιωτικές Τράπεζες και οι ελληνικές Τράπεζες που
είναι μέσα στα έργα και οι εργολάβοι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν υπάρχει ένα θέμα εδώ κ. Υπουργέ; Παρακολούθησα στο ρεπορτάζ και στο kokkino.gr
ότι π.χ. στην Εγνατία Οδό ήταν υπερκοστολογημένο το έργο, δε θυμάμαι
ακριβώς το νούμερο, αν θυμάστε εσείς μπορείτε να μας πείτε..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι, στην Εγνατία Οδό δεν
ήταν θέμα υπερκοστολόγησης, είναι ακόμη χειρότερο, είναι ότι έχουμε
αρνητικούς λογαριασμούς βεβαιωμένους και τα τελευταία αρκετά χρόνια, τα
Διοικητικά Συμβούλια της Εγνατίας Οδού δεν έκαναν τίποτα για να πάρουμε
αυτά τα χρήματα πίσω. Από τους εργολάβους δηλαδή που πληρώθηκαν χρήματα
για έργα που δεν έγιναν ή για εργασίες που δεν έγιναν.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Στείλαμε τους επιθεωρητές
δημοσίων έργων για να κάνουν έλεγχο, όχι για τα έργα μόνο που ξέρουμε
ότι έχουμε αρνητικούς λογαριασμούς και για τα υπόλοιπα και θα υπάρχει
προφανώς άλλη γραμμή από αυτήν που υπήρξε μέχρι τώρα, αν αλλάξουμε τις
Διοικήσεις των φορέων γιατί εκεί έχουμε πολύ μεγάλη καθυστέρηση.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα σας απαντήσω πολύ απλά:
Όταν μια εταιρεία έχει πληρωθεί εργασίες που δεν έχει κάνει, όταν αυτό
έχει βρεθεί και όταν δεν έχει προχωρήσει για να πάρει αυτά τα
εκατοντάδες εκατομμύρια πίσω, εσείς τι λέτε να έχει;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μου λένε οι ακροατές και
πολλοί μας ακούν, είναι από την περιοχή εκεί της Ολυμπίας Οδού, έχουν οι
άνθρωποι να πληρωθούν και 3 μήνες.. Από πού κι ως πού; Είναι στο
πλαίσιο της δικής τους διαπραγμάτευσης;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι. Αυτό είναι μια πάγια
τακτική, το είπα και επ’ αφορμή του σχεδίου νόμου για τις άδειες των
τηλεοπτικών σταθμών. Αυτοί οι δυο χώροι έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να
προσπαθούν να πιέσουν την κυβέρνηση. Είναι οι τηλεοπτικοί σταθμοί και
είναι και τα δημόσια έργα.
Τους τελευταίους μήνες ζήσαμε πιέσεις ότι θ’ απολυθούν και
προχωρήσαμε σε απολύσεις για το μετρό της Θεσσαλονίκης, για την
Παραϊόνια, τώρα μου λέτε για την Ολυμπία.. Το ίδιο γίνεται και στα
κανάλια. Θέλω να πω ότι δε θα πιεστούμε με τέτοιους τρόπους. Ό,τι έχει
μείνει από την εργατική νομοθεσία και από το εργασιακό πλαίσιο υπάρχει, η
κυβέρνηση είναι αποφασισμένη…
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Από μόνη της όχι. Γιατί
εμπλέκονται οι Τράπεζες οι ιδιωτικές, εμπλέκεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή,
το είπα και πριν, δεν είναι μια διαπραγμάτευση μόνο δυο μερών.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μου ανοίξατε άλλο θέμα,
θα το πιάσω όμως εγώ. Εγώ είμαι ένας εργαζόμενος, είμαι ένας εργάτης που
δουλεύει στην τάδε εταιρεία, σ’ αυτό το δημόσιο έργο ουσιαστικά…
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Δημόσιο έργο λέμε εμείς, δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Συμφωνώ. Δε μ’ έχει
πληρώσει ο εργολάβος γιατί το παίζει τρελός, θέλει να πιέσει εσάς κτλ.
Πολύ ωραία. Γιατί δεν τον πληρώνει απευθείας λοιπόν το ελληνική κοινωνία
και ν’ αφαιρεθούν αυτά από την ιστορία αυτή;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Πρέπει να σταθεροποιήσουμε το τι θέλουμε να κάνουμε για να καταλήξουμε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά δε
μπορεί από τη μια να θέλουμε να κάνουμε αναθεώρηση των συμβάσεων στην
κατεύθυνση που λέμε κι από την άλλη να θέλουμε να μην έχει αυτό κόστος
τουλάχιστον στη φάση της διαπραγμάτευσης.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ωραία. Πρέπει να είμαστε
αποφασισμένοι ότι εμείς πάμε να κάνουμε αυτό και ξέρουμε ότι αυτό που
πάμε να κάνουμε θα έχει και κόστος.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ήθελα να σας ρωτήσω αν
στο πεντάμηνο, εξάμηνο που είστε στην κυβέρνηση και πρέπει να πω και
στους ακροατές ότι ο συνομιλητής μου ξέρει πολύ καλά το χώρο, ήταν πολλά
χρόνια στο ΤΕΕ και Πρόεδρος του ΤΕΕ, είναι Μηχανικός, ξέρει, δεν ξέρω
αν βολεύει τους άλλους αυτά που ξέρει αλλά θέλω να ρωτήσω....
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Πάντως πρόσφατα με κατηγόρησαν ότι δεν ξέρω, από τους τηλεοπτικούς σταθμούς. .
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, καλά, θα το πούμε
αυτό για τους τηλεοπτικούς, εγώ μένω στα δημόσια έργα όπως τα λέμε. Εδώ
υπάρχει μια εμπλοκή του ιδιώτη, του κράτους, της Τράπεζας.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Βεβαίως. Αν υπάρχει ή αν
αποκαλυφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά, δε χρησιμοποιώ τη λέξη «σκάνδαλο»,
θα μπορούσα άλλωστε, εδώ δεν εμπλέκεται μόνο ο ένας δηλαδή ο ιδιώτης,
είναι και οι άλλοι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δηλαδή πρέπει να μας πει
και ο τραπεζίτης τι έδινε, πού έδινε, γιατί τα έδινε, με τι τιμολόγια
και πώς, να μας πει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τι έβλεπε, τι δεν έβλεπε και
γιατί δεν έβλεπε και πρέπει να μας πουν και τα πολιτικά στελέχη που
ηγούντο στο Υπουργείο, το αντίστοιχο Υπουργείο τι στα κομμάτια έκαναν.
Από τον κ. Σουφλιά, για να μην ξεχνιόμαστε, γιατί είχαμε ξεχάσει πολύ
τους Καραμανλικούς τελευταία, σα να μην πέρασε η κυβέρνηση Καραμανλή σ’
αυτή τη χώρα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Μην είστε άδικος τώρα..
Για τον κ. Σουφλιά έχουμε πει, κι εγώ δεν ξέρω τι. Μέχρι πριν δυο μέρες
που ο κ. Αυγενάκης μου είπε ότι θα έπρεπε να έχω μια στάση και έναν
χειρισμό των πραγμάτων σαν τον κ. Σουφλιά. Δεν είναι έτσι. Αλλά μπορούμε
να δούμε τις αποχρώσεις που είχε η δεξιά παράταξη γιατί υπάρχει ένα
κομμάτι της το οποίο είναι και πατριωτικό είναι και φωτισμένο.
Αυτό δε σημαίνει ότι ταυτιζόμαστε, αλλά σε κάποια σημεία που
έχουν να κάνουν με θέματα διαφάνειας και με θέματα πατριωτικά, μπορείς
να βρεις πραγματικά κομμάτι της συντηρητικής παράταξης…
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μπορεί η κυβέρνηση
Παπανδρέου να μας ενέπλεξε στην ιστορία των μνημονίων, όμως το πάρτι
είχε ξεκινήσει από την κυβέρνηση Καραμανλή στο κομμάτι αυτό. .
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το πάρτι έχει ξεκινήσει με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κ. Αρβανίτη..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εντάξει τώρα, μην το πάμε
τόσο πίσω. Αλλά στα τελευταία, στο κομμάτι το μεγάλο ειδικά των
αυτοκινητοδρόμων, η πολιτική Σουφλιά, η πολιτική Καραμανλή δηλαδή έβγαζε
μάτι.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και όχι μόνο των
αυτοκινητοδρόμων. Σε όλα τα δημόσια έργα που έβγαλε ο κ. Σουφλιάς, ακόμη
και με άλλη μορφή, όχι μόνο των παραχωρήσεων, επίσης έβγαζε μάτι.
Κοιτάξτε το μετρό της Θεσσαλονίκης.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μη μου πείτε ότι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα εγκαινιάσει πάλι σε λίγες μέρες το μετρό Θεσσαλονίκης, θα βάλω τις φωνές..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Έχετε δει να βγαίνει από
το Υπουργείο μια ημερομηνία για το πότε θα τελειώσει το α’ έργο ή το β’;
Οι απαντήσεις που δίνω και στη Βουλή είναι ότι με το θεσμικό πλαίσιο
που έχουμε στα έργα, πρέπει να είσαι χαρτορίχτρα ή μάγος για να πεις
πότε θα τελειώσει ένα έργο.
Επομένως μπορεί να υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα και
να παλεύουμε να τηρηθεί, μπορεί να δίνουμε μια μάχη ενάντια στη
γραφειοκρατία, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα πάμε σε μια λογική
καλοχαιρέτα να κόβουμε κορδέλες. Δεν είναι και στο στυλ μας αυτό. Αυτό
που παλεύουμε είναι να έχουμε θεσμικές αλλαγές και να προχωρήσουμε τα
έργα στη χώρα σε άλλη λογική, από αυτήν που ξέρουμε τα τελευταία 40
χρόνια. Και αυτή η λογική, η πρώτη αρχή που έχει είναι ότι δεν υπάρχει
μία άλλου είδους σχέση μεταξύ της κυβέρνησης και αυτών που εμπλέκονται
στα έργα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εντάξει, αυτό είναι σαφές. Νομίζω ότι αυτό και ο κακοπροαίρετος μπορεί να το πει.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Άλλωστε βλέπετε τη στάση
στήριξης όσον εμπλέκονται στα έργα και στους σταθμούς απέναντι στην
κυβέρνηση και στους Υπουργούς της και άρα μπορεί να βγάλει ο καθένας τα
συμπεράσματά του.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να κατανοήσω αυτό που είπατε, ότι τα 35 δις μπορεί να θέλουν λεφτά. Καταλαβαίνω ότι θα δώσουν θέσεις εργασίας.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εξαρτάται σε ποιους τομείς
κατευθύνονται. Εγώ στους τομείς ευθύνης μου μπορώ να σας πω ότι για
κάθε 100 ευρώ δημόσιων υποδομών που γίνονται στη χώρα, πάνω από 55%
πηγαίνουν στα Δημόσια Ταμεία είτε από το ΦΠΑ είτε από τη φορολόγηση είτε
από τους ειδικούς φόρους. Αν υπολογίσει κανείς δε τη μόχλευση που
γίνεται, την καταπολέμηση της ανεργίας, τις εισφορές στους ασφαλιστικούς
Οργανισμούς και όλα τα υπόλοιπα, είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό.
Επομένως θεωρώ ότι αν αυτά τα 35 δις όχι στο σύνολό τους, στην
πλειοψηφία τους, κατευθυνθούν σε δημόσιες υποδομές οι οποίες όμως δεν
πρέπει να γίνουν κι αυτό το τονίζω, αυτοσκοπός, δεν πρέπει να γίνουν
έργα για τα έργα, πρέπει να γίνουν έργα που θα βοηθούν στην παραγωγική
ανασυγκρότηση..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Η κυβέρνηση, η
προηγούμενη κυβέρνηση και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ωθούσαν πάρα πολύ
το αυτοκίνητο. Διότι για πολλούς λόγους βόλευε. Ήταν και μια αντίληψη,
ήταν και μια σχέση, γενικώς τον αυτοκινητόδρομο δηλαδή δεν τον πήγαιναν.
Είμαι υπέρ του σιδηροδρόμου. Πιστεύω στο σιδηρόδρομο.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι μόνο, και στα μέσα σταθερής τροχιάς φαντάζομαι γενικότερα, έτσι;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, βεβαίως. Θέλω να
ρωτήσω λοιπόν, πρώτον: Τι θα γίνει κι αν έχετε στα σχέδιά σας μελέτες
και προοπτικές αν το τρένο, λέω ένα φοβερό σχέδιο, φτάσει μέχρι την
Πάτρα ας πούμε, αν το τρένο θα φτάσει μέχρι το Λαύριο που μ’ ενδιαφέρει
και θέλω επ’ αυτού να σας ρωτήσω συγκεκριμένα, γιατί απεντάξατε τον
προαστιακό Λαυρίου και τη μελέτη για την κατασκευή.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ακούω διάφορα, που δεν
κάνω. Έχει ενδιαφέρον να τα παρακολουθείς αυτά. Πρώτον, από το ΣΕΣ το
μεγαλύτερο κομμάτι που εμείς θα προγραμματίσουμε γιατί ακόμη δεν έχει
ολοκληρωθεί το ότι μπαίνει στο ΣΕΣ κτλ., αυτό θα γίνει το φθινόπωρο
σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Είναι η ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών
έργων και των διευρωπαϊκών δικτύων. Μέσα σ’ αυτό είναι η ολοκλήρωση του
Πάτρα – Αθήνα και η ολοκλήρωση του Αθήνα – Θεσσαλονίκη και η ολοκλήρωση
και η ένταξη του Θεσσαλονίκη με τους δύο κατά τη γνώμη μου, ένας έχει
προγραμματιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, κάθετοι άξονες που
πηγαίνουν προς Βουλγαρία ο ένας και εξετάζουν για το δεύτερο προς
Σκόπια.
Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να ολοκληρωθούν και αυτό που
θέλουμε κι έχουμε στόχο να ξεκινήσουμε είναι να ωριμάσει το έργο της
σιδηροδρομικής Εγνατίας. Δηλαδή μια σύνδεση για όλη τη Βόρεια Ελλάδα που
θ’ ακολουθεί την όδευση της Εγνατίας μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από
Αλεξανδρούπολη μέχρι τη σύνδεσή της με Βουλγαρία.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Γερός να είστε.. Αλλά δε γίνονται με μαγικό ραβδάκι αυτά κ. Αρβανίτη.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το τρένο στην Πάτρα έχει
ξεκινήσει το έργο, υπάρχει ανάδοχος, δεν υπάρχει λόγος να κάνει μια
δεκαετία. Η σιδηροδρομική Εγνατία όμως θέλει μια δεκαετία για να γίνει.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το ξέρω, κι ένα τραγικό που έχετε όλοι στην κυβέρνηση είναι ότι είστε Παναθηναϊκοί.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Υπάρχουν και χειρότερα, μπορούμε να τα δούμε γύρω μας..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εντάξει τώρα.. Σμυρνιός
άνθρωπος, από τη Σμύρνη να είναι Παναθηναϊκός, είναι ντροπή.. Θα έπρεπε
να είναι Απολλωνιστής τουλάχιστον..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Τι να κάνουμε; Αφού οι παππούδες μας πήγαν στους Αμπελόκηπους..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Τι να κάνουμε; Αν τους πήγαιναν στη Νέα Σμύρνη θα είχαμε τον Πανιώνιο..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Στο Λαύριο: Όχι μόνο δεν
έχουμε απεντάξει το έργο αλλά είναι τουλάχιστον στις δικές μου προθέσεις
να τρέξει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Και ο προαστιακός για το Λαύριο
και αν βρούμε χρηματοδότηση και η επέκτασή του προς Ραφήνα. Δηλαδή δε
γίνεται τα λιμάνια που υπάρχουν στο λεκανοπέδιο κι έχουν πολύ μεγάλο
κομμάτι και φόρτο να μην έχουν προαστιακό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτό έχει μια σχέση και με τα μεγάλα συμφέροντα που παίζονται στο λιμάνι του Πειραιά. Ναι; Υπερβολή, λάθος;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Δε νομίζω ότι είναι
υπερβολή, για το τί είχε σχεδιαστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις,
δεν κάνουμε εμείς σχεδιασμό ανάλογα με τα συμφέροντα που υπάρχουν σε
οποιαδήποτε περιοχή της χώρας και δεν κάνουμε και σχεδιασμό μια που
είπαμε κι από πού είναι ο καθένας, με το από πού είναι ο κάθε Υπουργός.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να σας ρωτήσω όμως
αυτό: Ο σχεδιασμός ή μάλλον το πρώτο σκεπάρνι που θα πέσει για τη
Λαυρεωτική, θα είναι μέσα στην πενταετία;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εννοείται. Νωρίτερα.
Μιλάμε για έργα που πρέπει να τρέξουν μέσα στην υλοποίηση του ΣΕΣ. Είναι
μέσα στην επόμενη πενταετία για την ολοκλήρωσή τους, όχι για να πέσει
το πρώτο σκεπάρνι.
Έλεγα στον Υπουργό ότι είμαι Σεπολιώτης και πάρα πολλοί
άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στα Σεπόλια, μεταξύ της Σεπολίων και
της Αγίου Μελετίου, εκεί που υπάρχει ένα πάγιο αίτημα των πολιτών για
την υπογειοποίηση. Έχουν αλλάξει Υπουργοί, έχουν αλλάξει Δήμαρχοι –για
να βγεις Δήμαρχος στην Αθήνα πρέπει να πεις και για την υπογειοποίηση.
Το έχει πει ο κ. Κακλαμάνης, το έχει πει η κα Μπακογιάννη, ο κ.
Αβραμόπουλος φυσικά, μας έμειναν τα κάγκελα του Αβραμόπουλου στην
προκειμένη περίπτωση.
Το έχετε αυτό στη σκέψη της υπογειοποίησης της
Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή όπου το τρένο ουσιαστικά περνά μέσα από το
βασικό ιστό της πόλης, χωρίζει την πόλη στα δύο, δημιουργεί μέγιστα
προβλήματα συν τα θανατηφόρα;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αλλά δε θέλω να είμαστε σε μια λογική, ο κάθε Υπουργός τα ξέρει όλα και συμφέρει..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Προς θεού, αν είναι δυνατόν.. Δηλαδή με το Δήμαρχο Αθηναίων έχετε συναντηθεί, τον κ. Καμίνη;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Γιατί θα μου έκανε
εντύπωση να μην το έχει βάλει ο Δήμαρχος της πόλης, είναι βασικό θέμα
της πόλης. Ωραία λοιπόν, το κρατώ αυτό, θα επανέλθουμε το Σεπτέμβρη.
Υποδομές: Θέλω να σας ρωτήσω, επειδή έγινε και μια κουβέντα από
το «Κόκκινο», μας έγινε κριτική γιατί δε ρωτήσαμε πιο έντονα τον
Πρωθυπουργό της χώρας για το θέμα Βαρουφάκη αλλά δεν είπε κανείς γιατί
θέσαμε το θέμα των Σκουριών στον Πρωθυπουργό της χώρας, το μετάλλευμα κ.
Υπουργέ είναι κομμάτι πολύ σημαντικό και θα ήθελα να ρωτήσω αν η
κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη σκέψη, κι εσείς και ο κ. Σταθάκης, το πώς θ’
αξιοποιηθεί αυτό που λέμε φυσικό πλούτος.
Εγώ μένω πολλές μέρες στο Λαύριο και όλη η περιοχή αυτή έχει
μεταλλεύματα, αλλά και τα νησιά ξέρετε, από την Τζια μέχρι και τη
Σέριφο, θα δεις παλιά εγκαταλελειμμένα μεταλλεία, δούλευε δηλαδή ο τόπος
από το μετάλλευμα. Πρώτο που θέλω να ρωτήσω: Συμφωνείτε με την εξόρυξη
χρυσού συνολικά; Δε λέω για τις Σκουριές. Συνολικά.
Δεύτερο: Πρέπει και πώς η κυβέρνηση να πει τι άποψη κι αν έχει
άποψη για το μετάλλευμα και αν θ’ αξιοποιηθεί; Και πώς; Πώς συμπλέει η
οικολογία με το μετάλλευμα;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Άρα μπορώ να σας πω τις
δικές μου απόψεις και να τις εντάξουμε και στη γενικότερη προσπάθεια που
πρέπει να κάνουμε. Πιστεύω ότι εκεί που πάσχουμε γενικότερα είναι στο
να έχουμε ένα έστω και μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό σε όλα. Ή μακροπρόθεσμο,
ακόμη καλύτερα. Δεν έχουμε. Και αυτός είναι ένας τομέας που επίσης δεν
έχουμε μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Προφανώς αυτό που γίνεται στις περιοχές που υπάρχουν κοιτάσματα
χρυσού, είναι απολύτως λογικό γιατί εκεί έχουμε και θέματα ασφαλείας
για το πώς επεξεργάζεσαι τα πετρώματα για να βγάλεις το χρυσό.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Λέω για τις αντιδράσεις
των πολιτών, των κινημάτων, των όσων ασχολούνται με δραστηριότητες άλλες
που δε μπορεί να είναι δίπλα σε δραστηριότητες εξόρυξης. Αυτό λοιπόν
πρέπει να γίνει. Δε λέω για το χρυσό, λέω γενικά για τον ορυκτό πλούτο
της χώρας. Πρέπει ν’ αξιοποιήσουμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας.
Εκεί λοιπόν δε μπορούμε να πάμε οριζόντια και να πούμε όπου
βρίσκουμε μεταλλεύματα πάμε και τα βγάζουμε, αυτό έχει να κάνει μ’ έναν
σχεδιασμό τι μορφή παραγωγής και όχι ανάπτυξης θέλουμε, τι θα παράγουμε
στη χώρα, τι δυνατότητες έχουμε και δόξα τω θεώ, στον ορυκτό πλούτο
έχουμε αρκετά πράγματα να εκμεταλλευτούμε σα χώρα και να πούμε ότι στην
α’ περιοχή θα το προχωρήσουμε, στη β’ δε θα το προχωρήσουμε γι’ αυτούς
τους λόγους ή θα προχωρήσουμε πιο περιορισμένα με μεγαλύτερη προστασία,
με έλεγχο από τις κοινωνίες για το τι γίνεται εκεί, σε τι έκταση και με
ποιες διεργασίες.
Επομένως αυτό που πρέπει να γίνει και στον ορυκτό πλούτο και σε
όλα τα υπόλοιπα είναι ότι πρέπει να λειτουργήσουμε χωρίς δογματισμούς,
με συγκεκριμένους όρους και κατευθύνσεις, με τις ευαισθησίες που έχουμε
σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον και με τον τρόπο που παίρνονται οι
αποφάσεις, αλλά με σχεδιασμό και σίγουρα με παραγωγική κατεύθυνση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σωστά. Δε θέλω να σας πάω
γιατί είναι άλλο Υπουργείο, είναι ο κ. Σκουρλέτης και κάνει δουλειά σ’
αυτό, απλώς θυμάμαι ότι παλαιότερα μου είχατε πει ότι δεν πιστεύετε
εσείς προσωπικά είναι στο χρυσό..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Δεν το πιστεύω ειδικά με
τις συμβάσεις που έχουν προβλεφθεί. Υπάρχουν όμως κοιτάσματα για χαλκό
που δεν έχουμε επικινδυνότητα μεγάλη. Επιπτώσεις έχουμε, δεν υπάρχει
περίπτωσή να έχουμε εξόρυξη και στο λιγνίτη που κάνουμε εξόρυξη έχουμε
επιπτώσεις. Το θέμα είναι αν έχουν προβλεφθεί και αν τηρούνται εκείνα τα
έργα που στη συνέχεια μπορείς να μην επιβαρύνεις το περιβάλλον, μπορεί
να έχεις εκείνες τις διατάξεις που ο πληθυσμός που μένει εκεί να μην
έχει τις δυσμενείς συνέπειες, να μην πηγαίνεις εκεί που έχεις επιλέξει
ως χώρα ν’ αναπτύξεις τις τουριστικές υποδομές δίπλα ακριβώς να κάνεις
εξόρυξη.. Δε γίνονται αυτά τα πράγματα, είναι μια σειρά από θέματα..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εγώ γιατί σας το έβαλα
αυτό, για να μη θεωρήσει κάποιος ότι είναι από πίσω μια ερώτηση, προς
θεού… Επειδή πιστεύω στις υποδομές και πιστεύω πάρα πολύ και στις
δημόσιες επενδύσεις που κάποιοι έχουν μπερδέψει τις δημόσιες επενδύσεις
με τους δημοσίους υπαλλήλους, καμία σχέση, θέλω να αρχίσω να φαντάζομαι
και να ελπίζω ότι αν δουλέψει η μηχανή, σε πόσον καιρό πραγματικά η χώρα
θα μπορεί να παράγει, γι’ αυτό πετάμε τη λέξη «ανάπτυξη», μιλάμε για τη
λέξη «παραγωγή», ουσιαστικά, δίνοντας χρήμα στον κρατικό προϋπολογισμό,
στον κορβανά μας δηλαδή, δίνοντας θέσεις εργασίας και φέρνοντας τους
ανθρώπους σε μια λογική ευημερίας.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και δίνοντας και έσοδα για
να μην έχουμε υποχώρηση του κοινωνικού κράτους ή να μην αναγκαζόμαστε
να βάλουμε με τον τρόπο που κάποιοι θέλουν να συνεχίσουν αυτή την
πολιτική, έκτακτες εισφορές, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κι όλα
αυτά. Αυτά όλα μπορούν πραγματικά με μια άλλου είδους κυβερνητική λογική
από αυτά που ζήσαμε στις προηγούμενες κυβερνήσεις ν’ ανασχεθούν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είπαμε για δρόμους,
είπαμε για τ’ αεροδρόμια, κρατώ τις δυο αυτές ειδήσεις, είπαμε για το
τρένο όπου θα έχουμε κινήσεις από σας, είναι κάτι που δεν έχω ρωτήσει
εγώ σε σχέση με το Υπουργείο;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Δεν έχετε ρωτήσει τίποτα για τις μεταφορές, δεν έχετε ρωτήσει για τις τηλεπικοινωνίες…
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Για της τηλεπικοινωνίες
το έχω έτσι ώστε στο τέλος. Έχω εδώ και ερωτήματα και τοποθετήσεις και
από τ’ άλλα «Κόκκινα», όπου μου λένε π.χ. ότι ακόμα και στους δρόμους
που πάνε στο αεροδρόμιο της Ρόδου πεθαίνει κόσμος… Θα μου πείτε, μικρό
έργο είναι αυτό; Δεν ξέρω αν το ξέρετε..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το ξέρω και εκεί
εκκρεμούσε, υπήρχε μια εμπλοκή για τη μελέτη του δρόμου που την
απεμπλέξαμε πριν ενάμιση μήνα. Γίνεται πάρα πολλή δουλειά η οποία δε
φαίνεται.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κοιτάξτε, επειδή είναι
περιορισμένες οι δυνάμεις που υπάρχουν, μπορούμε να κάνουμε δυο
πράγματα. ή να δουλεύουμε ή να είμαστε στα κανάλια και να λέμε «σήμερα
έλυσα το πρόβλημα της μελέτης της Ρόδου». Προτιμώ να κάνουμε το πρώτο.
Γιατί οι πολίτες και κάθε περιοχής και συνολικά μπορούν να βγάλουν τα
συμπεράσματά τους, μέσα στο μικρό διάστημα που υπάρχει αυτή η κυβέρνηση
για το τι δουλειά έχει γίνει και σε θεσμικό επίπεδο και σε επιχειρησιακό
επίπεδο.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έρχομαι στα κανάλια:
Κατατέθηκε ο νόμος. Κατ’ αρχήν η κριτική από δω είναι ότι αυτός ο νόμος
έπρεπε να είναι έτοιμος, το νομοσχέδιο δηλαδή, βασικά περιμέναμε ότι η
κυβέρνηση θα είχε δυο τρία έτοιμα νομοσχέδια, της ΕΡΤ.. Γιατί
καθυστερήσατε; Γιατί δηλαδή έπρεπε να πάει Ιούλιος;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είχε προεργασία, είχε
δεσμεύσεις συγκεκριμένων πολιτικών κατευθύνσεων, στη συνέχεια έπρεπε να
γίνει επεξεργασία και να γραφτεί ένα νομοσχέδιο άρθρο-άρθρο και
παράγραφο πολύ προσεκτικά.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ο στόχος του νομοσχεδίου
είναι διττός, για να μην πω πολλαπλός. Ο πρώτος είναι επιτέλους να
υπάρχουν μόνιμες άδειες άρα ξεκάθαρο τοπίο στα τηλεοπτικά κανάλια,
δεύτερο είναι να υπάρχουν έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο, για τις
αδειοδοτήσεις που μέχρι χτες δεν είχαμε, αυτό είναι το ένα κομμάτι, με
διαφανείς διαδικασίες, με συγκεκριμένους όρους, προδιαγραφές, με το να
ξέρουμε όλοι ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών, να
ξέρουμε όλοι με διαφάνεια από πού δανειοδοτούνται και αν υπάρχουν
εγγυήσεις για τη λειτουργία των τηλεοπτικών καναλιών..
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το βασικό ζήτημα πάντως
κ. Υπουργέ, για να είμαι σαφής, μπορεί εγώ να είμαι όπως κι οι πολίτες
θυμωμένος με τα ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας..
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εγώ δεν είμαι θυμωμένος, με διασκεδάζουν ιδιαίτερα όταν με βρίζουν. Μ’ αρέσει πάρα πολύ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εντάξει, αλλά σε καμία περίπτωση, μάλλον θα μας βρείτε απέναντι σ’ αυτό, δε μπορεί να είναι ρεβανσιστική η πολιτική.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αυτό το ακούω κ. Αρβανίτη,
δεν υπάρχει κανένας ρεβανσισμός. Ποιος είναι ο ρεβανσισμός: Ότι πρέπει
να έχουν άδεια; Ότι πρέπει να γίνει πλειοδοτικός διαγωνισμός; Είναι
ρεβανσισμός όταν πάμε να δούμε έξω από το πλαίσιο της ευρωπαϊκής
νομοθεσίας και της εθνικής νομοθεσίας ότι δεν πρέπει για τις τηλεοπτικές
συχνότητες, να υπάρχει ιδιωτικό μονοπώλιο;
Δηλαδή καταδικάζουμε όλοι τα κρατικά μονοπώλια αλλά στα ιδιωτικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα; Είναι ρεβανσισμός όταν η Digea
δεν έδωσε καν προσφορά για τα περιφερειακά κανάλια για τις συχνότητες
και τους τα έδωσε ή ΕΤ με μια προσφορά; Είναι ρεβανσισμός όταν έχει
αλλάξει εκ των υστέρων το χρηματοοικονομικό μοντέλο; Είναι
ρεβανσισμός όταν στη διαβούλευση ασχολήθηκαν 26 εταιρείες για να
μετέχουν στο διαγωνισμό και τελικά κατέβηκε μία και άλλαξε το
χρονοδιάγραμμα πάλι εκ των υστέρων; Αυτά είναι ρεβανσισμός;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Έχω προσωπικά ενημερώσει
τον αρμόδιο Εισαγγελέα γι’ αυτά που έχουν γίνει. Ρεβανσιστικό θα ήταν να
βγούμε και να πούμε μονομερώς, κάνουμε το α’, το β’, ή το γ’. Εμείς
ετοιμάσαμε ένα σχέδιο νόμου, το σχέδιο νόμου στις βασικές του γραμμές
ήταν εδώ και ενάμισι με δυο μήνες έτοιμο αλλά με όλα αυτά που ζούμε και
με την κεντρική διαπραγμάτευση δεν είχαμε πραγματικά χρόνο να τ’
ολοκληρώσουμε γι’ αυτό βγήκε και τώρα στη διαβούλευση, με δημοκρατικές
διαδικασίες δόθηκε στη διαβούλευση, μάλιστα η μία κριτική που ακούμε από
τους ιδιοκτήτες καναλιών είναι ότι δε συζητήσαμε μαζί τους.
Τι θα συζητούσαμε; Αφού είναι σε διαβούλευση το σχέδιο νόμου,
δεν κατατέθηκε στη Βουλή για ψήφιση ακόμη. Γιατί δεν κάνουν τις
παρατηρήσεις τους;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Τι νωρίτερα; Να καθίσουμε να το σχεδιάσουμε μαζί το σχέδιο νόμου; οποιοσδήποτε να κάνει τις παρατηρήσεις του.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το κατάλαβα, αλλά δεν
είμαι σε αυτή τη γραμμή. Αυτό είναι πρόβλημα του παρελθόντος, μπορούν
όλοι με διαφάνεια είτε είναι πολίτης είτε ιδιοκτήτες μέσων
καταλάβει ότι αυτοί το πάνε και άλλωστε και οι κινήσεις από τον
ΑΝΤ-1 που βεβαίως δεν ήταν λόγω του νομοσχεδίου, τις είχαν προβλέψει,
θα πάνε σε μια ιστορία απειλών ότι θα κλείσουν και θ’ απολύσουν τον
κόσμο…
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα κλείσουν, θ’ απολύσουν
τον κόσμο, πρέπει να φύγουν κάποιοι Υπουργοί, θα τους στοχοποιήσουμε σε
ό,τι υπάρχει και γίνεται στη γη.. Είναι μερικά πράγματα ξεκάθαρα. Εμείς
δεν είμαστε επαγγελματίες της πολιτικής, όπως ήρθαμε θα φύγουμε. Δεν
έχουν αλλάξει ούτε οι παρέες μας, ούτε ο τρόπος ζωής μας ούτε τίποτε
τέτοιο. Επομένως δεν είμαστε και στη διάθεση οποιουδήποτε να κάνουμε
άλλα πράγματα από αυτά που έχει δώσει εντολή ο ελληνικός λαός και από
αυτά που έχουμε δεσμευτεί εμείς στον ελληνικό λαό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Υπάρχει άλλο νομοθέτημα
σε ό,τι αφορά τα περιφερειακά τηλεοπτικά δίκτυα; Και ένα τρίτο: Τι θα
γίνει με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Υπάρχει όχι άλλο
νομοθέτημα, υπάρχει σε σχέση με τις συχνότητες διόρθωση της άθλιας
Υπουργικής Απόφασης που έχει βγει για το χάρτη συχνοτήτων. Εκεί είχαμε
στο Υπουργείο μια μελέτη που είχε παραληφθεί από τις Υπηρεσίες που όριζε
275 σημεία εκπομπής για να έχουμε πανελλαδική κάλυψη σε πολύ μεγαλύτερο
σε επίπεδο ποσοστιαίο του πληθυσμού και σε ιδιαίτερες περιοχές της
χώρας όπως είναι οι ακριτικές περιοχές που δεν έχουν τηλεόραση
και αντ’ αυτού βγήκε μια υπουργική απόφαση χωρίς να έχει αλλάξει αυτή η
μελέτη, ή να έχουν κάνει οι υπηρεσίες τροποποιήσεις – προσθήκες που τα
σημεία ήταν 157. Αυτό σημαίνει ότι έχει πέσει πάρα πολύ το κόστος
επένδυσης της Digea. Δεν ξέρω εάν έχει προβληματίσει κανένα αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εμένα, εσάς, τους ακροατές. Κερδίσανε λεφτά από αυτή την ιστορία. Πάρα πολλά.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Γι’ αυτό το πρώτο που θα
γίνει είναι να διορθωθεί αυτή η υπουργική απόφαση, όπως όρισε η μελέτη
που έχει εκπονηθεί από το ΕΜΠ και το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Άρα θα
αλλάξει. Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης.
Έχει οριστεί ήδη επιτροπή, επεξεργάζεται το ποια είναι τα
σημεία που καθορίστηκαν τα 157 και ποια είναι τα πρόσθετα και πάρα πολύ
σύντομα αυτό θα βγει. Θα νομοθετηθεί δηλαδή όπως οφείλουμε να κάνουμε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Να σας ρωτήσω για να το καταλάβουμε. Η ΕΡΤ έκλεισε γι’ αυτό το λόγο; Ή
ένας από τους βασικούς λόγους που κατά τη γνώμη μου έκλεισε η ΕΡΤ.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αυτό πιστεύω κι εγώ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ωραία συμφωνούμε σε αυτό. Για να γίνει το πάρτι, για να γίνει το παιχνίδι και να πάρουν οι καναλάρχες. Ουσιαστικά Digea είναι οι καναλάρχες. Μια εταιρεία για την αξιοποίηση του τηλεοπτικού σήματος.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Παρ’ ότι ο νόμος έλεγε ότι δεν μπορεί εκτός από την ΕΡΤ, κανένας άλλος τηλεοπτικός σταθμός να είναι και πάροχος δικτύου.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Το έλεγε ο νόμος.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, αλλά δεν έγινε αυτό.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Γιατί η απάντηση που μας
έδωσε η Ανεξάρτητη – εντός εισαγωγικών – Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών
και Ταχυδρομείων που έκανε το διαγωνισμό, είναι ότι είναι άλλο νομικό
πρόσωπο η Digea.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να σας ρωτήσω, ένα που μου έκανε εντύπωση, ήμουνα τότε στην ΕΡΤ, ήταν ότι η Digea παίζει σε άλλη πάντα από αυτή που παίζει η ΕΡΤ στο ψηφιακό. Σε άλλη μορφή. Ή κάνω λάθος;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, εντάξει.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Στην τεχνολογία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι πρέπει να προβλεφθεί πώς τα κανάλια θα μπούνε
στη μία ή στην άλλη. Δηλαδή με τον ίδιο δέκτη να μπορώ να βλέπω ό,τι
θέλω.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, αυτό προβλέπεται. Και στο σχέδιο νόμου αυτό πάμε να κάνουμε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτό σημαίνει ότι οι περιφερειακοί σταθμοί θα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της ΕΡΤ και του δημόσιου φορέα ….
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όλοι οι σταθμοί και
περιφερειακοί και οι πανελλαδικοί, θα μπορούν να επιλέξουν αν ο πάροχος
δικτύου, αν θα εκπέμπουν δηλαδή μέσω της ΕΡΤ, της θυγατρικής που
προβλέπεται στο σχέδιο νόμου, ή της Digea.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Κύριε Υπουργέ, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι καναλάρχες
ζητούνε από τα ξενοδοχεία και από τις επιχειρήσεις δικαιώματα ως
τηλεοπτικοί σταθμοί. Είναι άλλο πράγμα αυτό σε σχέση με την … ενώ οι
ίδιοι δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα πενηνταράκι. Ή έχουν πληρώσει και τους
αδικώ;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ακούω όλα αυτά που λένε
επικοινωνιακά και πραγματικά χαμογελάω. Δηλαδή όταν κάποιες εταιρείες,
γιατί η πλειοψηφία των τηλεοπτικών καναλιών είναι ελλειμματικές, δεν
δείχνουν κέρδη, εκτός κι αν υπάρχουν κέρδη και δεν τα ξέρει κανείς.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, αλλά από τη στιγμή
που δεν υπάρχουν κέρδη, πώς έχουν πληρώσει; Σε τι έχουν πληρώσει; Τι
εννοούν έχουν πληρώσει εάν δεν έχουν κέρδη; Και για να σταματήσει όλη
αυτή η ιστορία, επειδή βλέπω και διάφορα και ακούω και διάφορα, ούτε
ρεβανσισμό έχουμε, αλλά δεν θα πάμε και στη λογική κλείνουμε τα μάτια
όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να τελειώσουμε, γιατί κι εγώ τελειώνω σήμερα εδώ.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Καλές διακοπές να έχετε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Άστα να πάνε κ. Υπουργέ. Εδώ θα είμαστε.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κι εμείς εδώ θα είμαστε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν θα πάμε διακοπές. Λίγο παύση εκπομπής.
Θέλω να σας ρωτήσω, δώσαμε πολύ μεγάλους αγώνες για το μητροπολιτικό πάρκο του Ελληνικού.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εκεί γνωριστήκαμε κιόλας.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Νομίζω ότι εκεί γνωριστήκαμε πρώτη φορά.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Εγώ ήμουνα τότε μαζί με τον Χρήστο Κορτζίδη και τη Δημοτική Ομάδα,
απεργία πείνας, συγκρούσεις, για να κρατήσουμε αυτή την ιστορία. Πήγε
άδικα αυτός ο αγώνας; Ρωτώ πού βρίσκεται, τι θα γίνει με το Ελληνικό, αν
υπάρχει σχεδιασμός και εναλλακτική πρόταση;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κι αυτό είναι θέμα άλλου
υπουργείου. Αλλά να σας πω την προσωπική μου άποψη. Κατ’ αρχάς κανένας
αγώνας δεν πάει χαμένος. Όχι ως δογματισμός. Και ειδικά για το Ελληνικό
αυτός ο αγώνας δεν πήγε χαμένος.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι. Και βέβαια πάντα το εκπληκτικό ΤΑΙΠΕΔ.
Θεωρώ ότι το Ελληνικό και άλλες ιδιωτικοποιήσεις που υπάρχουν
μέσα στη συμφωνία, δεν ορίζεται σαφές όπως στα αεροδρόμια ότι
συνεχίζεται ο ίδιος διαγωνισμός. Υπάρχουν επομένως πάρα πολλά περιθώρια
να αλλάξεις τον τρόπο που θες, όχι να ιδιωτικοποιηθεί, αλλά να
αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία, στο τι προβλέψεις πρέπει να γίνουν και
σε ποια κατεύθυνση.
Επομένως θεωρώ ότι και για το Ελληνικό και για πολλά άλλα που
προβλέπονται στη συμφωνία, μπορούμε να πάμε στη λογική όχι της
ιδιωτικοποίησης, όχι αυτό που είχαμε ζήσει, όχι ενός διαγωνισμού που θα
φέρει ελάχιστα έσοδα στο ελληνικό δημόσιο για να πω για την ακρίβεια ότι
θα φέρει χρέος στο ελληνικό δημόσιο αυτό που προβλεπόταν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Κλείνοντας την κουβέντα αυτή, θα σας κάνω μια προσωπική ερώτηση, που δεν
είναι και πολύ προσωπική. Είναι πολιτική ερώτηση. Η αριστερά πήρε μια
εντολή από τον ελληνικό λαό και εγώ θα έρθω πάλι στα υπουργεία. Υπάρχει ο
μηχανισμός; Εδώ έχουμε δει φοβερά πράγματα.
Εγώ θυμίζω στους ακροατές, ότι το ΚΟΚΚΙΝΟ αποκάλυψε πριν από
καιρό, ήταν υπουργός ο κ. Βαρουφάκης ο οποίος έκανε και παρέμβαση επί
του συγκεκριμένου, ότι στη μεγάλη σύγκρουση του ελληνικού δημοσίου με τη
SIEMENS ο νομικός του κράτους ήταν με τη SIEMENS, ή σφύραγε αδιάφορα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ουσιαστικά έχετε μπει στην διαδικασία
των ανθρώπων που επεξεργάζονται όχι σε συμβούλων κλειστού κύκλου,
γενικότερα αυτό που λέμε την κρατική γραφειοκρατία, ή τους μηχανισμούς
αυτούς που δεν θα σας βάζουν τροχοπέδη;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Μας βάζουν τρικλοποδιές.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Και εσείς τι κάνετε; Κόβετε κάνα πόδι;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κύριε Αρβανίτη, είναι
δυνατόν σε πέντε μήνες να αλλάξεις δομές που έχουν σταθεί 10ετίες; Αυτά
είναι τώρα … ξέρω εγώ. Εάν πιστεύει κανείς ότι αυτά μπορούν να γίνουν,
πιστεύω ότι δεν γίνονται ούτε σε τρεις μήνες, ούτε σε τέσσερις και δεν
θέλουμε να πάμε σε μια λογική παλαιού τύπου για τις δημόσιες υπηρεσίες.
Ξέρετε θα ήταν πάρα πολύ εύκολο, θα κατέβει μια τροπολογία και
θα λέει ότι ο Σπίρτζης θα βάζει τους δικούς του διευθυντές. Αυτό γινόταν
τόσα χρόνια.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ή θα απαξιώνει τις
δημόσιες υπηρεσίες και θα προσπαθεί μέσα από δικές του επιλογές
συμβούλων έξω από το υπουργείο να κάνει τη δουλειά που έπρεπε να κάνουν
οι υπηρεσίες. Αυτό έχουμε βρει ως συνήθεια στο δημόσιο.
Θέλουμε να αλλάξουμε. Η μεταβατική περίοδος είναι δύσκολη, έχει
συγκρούσεις, έχει συγκρούσεις και με δογματισμούς, γιατί όποτε πας να
κάνεις κάποιες κινήσεις για να αλλάξεις όλα αυτά που έχεις συνηθίσει ο
υπηρεσιακός μηχανισμός να κάνει βρίσκεις αντίσταση ακόμη και από
ανθρώπους που πολιτικά είναι δίπλα μας, είναι κοντά μας, γιατί αλλάζεις
συνήθειες.
Είναι επομένως ανθρώπινο να έχεις τέτοιου είδους αντιδράσεις,
αλλά το ότι έχεις την κυβέρνηση, δεν σημαίνει ότι έχεις την εξουσία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτό είναι και άλλοθι όμως για να μην κάνεις και τίποτα όμως.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως. Αλλά εάν δεν
κάνουμε τίποτα, να μας το πείτε. Το ανάποδο γίνεται. Δεν γίνεται. Και
πιστεύω ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των δημοσίων υπαλλήλων και
των δημόσιων φορέων και υπηρεσιών.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ο υπάλληλος δεν είναι μηχανισμός. Ο υπάλληλος είναι υπάλληλος.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ο υπάλληλος είναι υπάλληλος ….
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Και θα κάνει τη δουλειά του πολύ σωστά, ευσυνείδητα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Αλλά είναι μέρος ενός μηχανισμού.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Βεβαίως. Ο κ. Γεωργίου, ας πούμε, ολοκλήρωσε την θητεία του χθες και μας απειλεί και μας λέει ότι δεν θα ξανα….
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Σας λέω πολύ στενοχωρημένο γι’ αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πάρα πολύ στενοχωρημένο. Όλος ο κόσμος. Εγώ λέω για κομβικά σημεία της δημόσιας διοίκησης.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κομβικά σημεία της δημόσιας διοίκησης ….
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν λέω για την προϊσταμένη στο Υπουργείο Παιδείας, ή στο Υπουργείο Υγείας που δίνει μια μάχη.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι μην το λέτε αυτό,
γιατί ο Διευθυντής στις παραχωρήσεις ή στην ομάδα παραχωρήσεων που
είναι, είναι πολύ κομβικός για τους δρόμους και για τον έλεγχο των έργων
και γενικότερα. Να σας πω εγώ για το δικό μου το υπουργείο. Π.χ. αν
στείλει μια επιστολή χωρίς να το ξέρει ο Υπουργός, ο Γενικός Γραμματέας
κλπ, εσείς μετά και οι πολίτες θα νομίζουν ότι όλο αυτό έγινε κατ’
εντολή του Υπουργού. Δεν είναι έτσι. Δεν είναι καθόλου έτσι.
Π.χ. εγώ μπορώ να σας πω και συγκεκριμένο παράδειγμα, που
μεγάλη και έγκυρη εφημερίδα το Σαββατοκύριακο, δεν είναι η μόνη, με
κατηγορεί ότι ζήλεψα τη δόξα του κ. Γκλέτσου του Δημάρχου, γιατί πήγαμε
και ανοίξαμε τις μπάρες σε ένα μαγαζί στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας.
Αυτό έγινε διότι παρ’ ότι είχαμε συνεννοηθεί με τον
παραχωρησιούχο να μην κλείσει, γιατί δεν υπάρχει κανένα σημείο ούτε να
σταματήσεις, ούτε να τροφοδοτήσεις το όχημά σου, ούτε τίποτα, παρ’ ότι
εκεί δουλεύουν και 60 οικογένειες και παρ’ ότι η παραχώρηση δεν έχει
βγάλει σε διαγωνισμό, δεν έχει ετοιμάσει, είχαμε συνεννοηθεί πώς θα
μπορεί να υπάρχει ένα – δυο σημεία να σταματήσει κάποιος για τους λόγους
που όλοι καταλαβαίνουμε όταν κινούμαστε σε ένα αυτοκινητόδρομο και ένας
διευθυντής έστειλε μόνος του επιστολή δυο μέρες πριν το δημοψήφισμα για
να κλείσει. Δεν το ήξερε κανείς. Δεν είναι λοιπόν αμελητέα αυτά τα
πράγματα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτή την κουβέντα.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ κ. Αρβανίτη.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Θα τα ξαναπούμε αν και σταματάτε την εκπομπή. Καλή ξεκούραση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Να είστε καλά. Πάμε στην Πάτρα τώρα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.