Ακριβά
κοστούμια και αυτοκίνητα, πολυτελή σπίτια, προνόμια και μισθοί που
ξεκινούν από τα 2.654 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 18.371 ευρώ μηνιαίως
χωρίς τις προσαυξήσεις...
Αυτή είναι η νομενκλατούρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προτείνει τις πολιτικές λιτότητας που...
έχουν οδηγήσει στο απροχώρητο της χώρες του Νότου και την οποία
έβαλε σε πρόσφατο δημοσίευμα στο στόχαστρό της η γαλλική εφημερίδα
«Liberation».
Με τίτλο «Στις Βρυξέλλες, η μεγάλη παρακμή των ευρωκρατών» το άρθρο του Ζαν Κατρεμέρ, ο οποίος συνήθως μέσα από τη στήλη του αποκαλύπτει κάθε παρασκηνιακή δράση στα ευρωπαϊκά σαλόνια, τα βάζει αυτήν τη φορά με τους παχυλούς μισθούς και τα εξοργιστικά προνόμια των υπαλλήλων της ΕΕ, που έχουν μετατραπεί σε μία ελίτ στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, ο μέσος μισθός στα όργανα της ΕΕ ανέρχεται σε 7.000 ευρώ, στο οποίο προστίθεται ένα πριμ αποδημίας 16% για τους μη Βέλγους, δίνεται επίδομα 365 ευρώ για κάθε παιδί έως 26 ετών, καθώς και επίδομα στέγης και εγκατάστασης, ενώ τα παιδιά τους πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία της βελγικής πρωτεύουσας, τα «ευρωπαϊκά», τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Στα προνόμια συμπεριλαμβάνεται η μη καταβολή ΦΠΑ τον πρώτο χρόνο της εγκατάστασής τους στο Βέλγιο και εκπτώσεις έως 60% για αγορά αυτοκινήτου.
Είναι αδικαιολόγητο «ένας γραμματέας της Κομισιόν να βγάζει περισσότερα από έναν καθηγητή πανεπιστημίου και ο γενικός γραμματέας μίας πολιτικής ομάδας του Κοινοβουλίου να αγγίζει τα 12.000 και 13.000 ευρώ καθαρό μηνιαίο εισόδημα. Αυτοί οι μισθοί δημιουργο
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γαλλικής εφημερίδας, οι Βρυξέλλες έχουν μετατραπεί σε μία πόλη δύο ταχυτήτων και είναι διάχυτο το αίσθημα της αδικίας.
«Από τη μία πλευρά είναι οι Βέλγοι και από την άλλοι οι ευρωκράτες», οι υπάλληλοι της ΕΕ και ελίτ των Βρυξελλών, που είναι εύκολα αναγνωρίσιμη: «Ακριβά ντυμένοι, φορούν στον λαιμό την κάρτα διαπίστευσης, κυκλοφορούν με ωραία αμάξια, κυρίως γερμανικά, στέλνουν τα παιδιά τους σε ξεχωριστά σχολεία τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι, συχνάζουν στα καλύτερα εστιατόρια και σε σικ μαγαζιά και, προπάντων, δεν προσπαθούν να ενσωματωθούν στη βελγική κοινωνία», γράφει ο Κατρεμέρ και προσθέτει ότι τους παρέχονται «τα καλύτερα σπίτια εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων».
Οι 56.000 «ευρωκράτες» αισθάνονται πλέον το μίσος των υπολοίπων, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, και από εκεί που στο παρελθόν κυκλοφορούσαν με ειδικές πινακίδες κυκλοφορίας με την ένδειξη «EUR», βλέποντας τα αυτοκίνητά τους να γίνονται διαρκώς αντικείμενα βανδαλισμού, τοποθετούν πλέον βελγικές πινακίδες.
Με τίτλο «Στις Βρυξέλλες, η μεγάλη παρακμή των ευρωκρατών» το άρθρο του Ζαν Κατρεμέρ, ο οποίος συνήθως μέσα από τη στήλη του αποκαλύπτει κάθε παρασκηνιακή δράση στα ευρωπαϊκά σαλόνια, τα βάζει αυτήν τη φορά με τους παχυλούς μισθούς και τα εξοργιστικά προνόμια των υπαλλήλων της ΕΕ, που έχουν μετατραπεί σε μία ελίτ στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, ο μέσος μισθός στα όργανα της ΕΕ ανέρχεται σε 7.000 ευρώ, στο οποίο προστίθεται ένα πριμ αποδημίας 16% για τους μη Βέλγους, δίνεται επίδομα 365 ευρώ για κάθε παιδί έως 26 ετών, καθώς και επίδομα στέγης και εγκατάστασης, ενώ τα παιδιά τους πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία της βελγικής πρωτεύουσας, τα «ευρωπαϊκά», τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Στα προνόμια συμπεριλαμβάνεται η μη καταβολή ΦΠΑ τον πρώτο χρόνο της εγκατάστασής τους στο Βέλγιο και εκπτώσεις έως 60% για αγορά αυτοκινήτου.
Είναι αδικαιολόγητο «ένας γραμματέας της Κομισιόν να βγάζει περισσότερα από έναν καθηγητή πανεπιστημίου και ο γενικός γραμματέας μίας πολιτικής ομάδας του Κοινοβουλίου να αγγίζει τα 12.000 και 13.000 ευρώ καθαρό μηνιαίο εισόδημα. Αυτοί οι μισθοί δημιουργο
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γαλλικής εφημερίδας, οι Βρυξέλλες έχουν μετατραπεί σε μία πόλη δύο ταχυτήτων και είναι διάχυτο το αίσθημα της αδικίας.
«Από τη μία πλευρά είναι οι Βέλγοι και από την άλλοι οι ευρωκράτες», οι υπάλληλοι της ΕΕ και ελίτ των Βρυξελλών, που είναι εύκολα αναγνωρίσιμη: «Ακριβά ντυμένοι, φορούν στον λαιμό την κάρτα διαπίστευσης, κυκλοφορούν με ωραία αμάξια, κυρίως γερμανικά, στέλνουν τα παιδιά τους σε ξεχωριστά σχολεία τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι, συχνάζουν στα καλύτερα εστιατόρια και σε σικ μαγαζιά και, προπάντων, δεν προσπαθούν να ενσωματωθούν στη βελγική κοινωνία», γράφει ο Κατρεμέρ και προσθέτει ότι τους παρέχονται «τα καλύτερα σπίτια εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων».
Οι 56.000 «ευρωκράτες» αισθάνονται πλέον το μίσος των υπολοίπων, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, και από εκεί που στο παρελθόν κυκλοφορούσαν με ειδικές πινακίδες κυκλοφορίας με την ένδειξη «EUR», βλέποντας τα αυτοκίνητά τους να γίνονται διαρκώς αντικείμενα βανδαλισμού, τοποθετούν πλέον βελγικές πινακίδες.
Με τίτλο «Στις Βρυξέλλες, η μεγάλη παρακμή των ευρωκρατών» το άρθρο του Ζαν Κατρεμέρ, ο οποίος συνήθως μέσα από τη στήλη του αποκαλύπτει κάθε παρασκηνιακή δράση στα ευρωπαϊκά σαλόνια, τα βάζει αυτήν τη φορά με τους παχυλούς μισθούς και τα εξοργιστικά προνόμια των υπαλλήλων της ΕΕ, που έχουν μετατραπεί σε μία ελίτ στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, ο μέσος μισθός στα όργανα της ΕΕ ανέρχεται σε 7.000 ευρώ, στο οποίο προστίθεται ένα πριμ αποδημίας 16% για τους μη Βέλγους, δίνεται επίδομα 365 ευρώ για κάθε παιδί έως 26 ετών, καθώς και επίδομα στέγης και εγκατάστασης, ενώ τα παιδιά τους πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία της βελγικής πρωτεύουσας, τα «ευρωπαϊκά», τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Στα προνόμια συμπεριλαμβάνεται η μη καταβολή ΦΠΑ τον πρώτο χρόνο της εγκατάστασής τους στο Βέλγιο και εκπτώσεις έως 60% για αγορά αυτοκινήτου.
Είναι αδικαιολόγητο «ένας γραμματέας της Κομισιόν να βγάζει περισσότερα από έναν καθηγητή πανεπιστημίου και ο γενικός γραμματέας μίας πολιτικής ομάδας του Κοινοβουλίου να αγγίζει τα 12.000 και 13.000 ευρώ καθαρό μηνιαίο εισόδημα. Αυτοί οι μισθοί δημιουργο
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γαλλικής εφημερίδας, οι Βρυξέλλες έχουν μετατραπεί σε μία πόλη δύο ταχυτήτων και είναι διάχυτο το αίσθημα της αδικίας.
«Από τη μία πλευρά είναι οι Βέλγοι και από την άλλοι οι ευρωκράτες», οι υπάλληλοι της ΕΕ και ελίτ των Βρυξελλών, που είναι εύκολα αναγνωρίσιμη: «Ακριβά ντυμένοι, φορούν στον λαιμό την κάρτα διαπίστευσης, κυκλοφορούν με ωραία αμάξια, κυρίως γερμανικά, στέλνουν τα παιδιά τους σε ξεχωριστά σχολεία τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι, συχνάζουν στα καλύτερα εστιατόρια και σε σικ μαγαζιά και, προπάντων, δεν προσπαθούν να ενσωματωθούν στη βελγική κοινωνία», γράφει ο Κατρεμέρ και προσθέτει ότι τους παρέχονται «τα καλύτερα σπίτια εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων».
Οι 56.000 «ευρωκράτες» αισθάνονται πλέον το μίσος των υπολοίπων, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, και από εκεί που στο παρελθόν κυκλοφορούσαν με ειδικές πινακίδες κυκλοφορίας με την ένδειξη «EUR», βλέποντας τα αυτοκίνητά τους να γίνονται διαρκώς αντικείμενα βανδαλισμού, τοποθετούν πλέον βελγικές πινακίδες.
Με τίτλο «Στις Βρυξέλλες, η μεγάλη παρακμή των ευρωκρατών» το άρθρο του Ζαν Κατρεμέρ, ο οποίος συνήθως μέσα από τη στήλη του αποκαλύπτει κάθε παρασκηνιακή δράση στα ευρωπαϊκά σαλόνια, τα βάζει αυτήν τη φορά με τους παχυλούς μισθούς και τα εξοργιστικά προνόμια των υπαλλήλων της ΕΕ, που έχουν μετατραπεί σε μία ελίτ στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρει, ο μέσος μισθός στα όργανα της ΕΕ ανέρχεται σε 7.000 ευρώ, στο οποίο προστίθεται ένα πριμ αποδημίας 16% για τους μη Βέλγους, δίνεται επίδομα 365 ευρώ για κάθε παιδί έως 26 ετών, καθώς και επίδομα στέγης και εγκατάστασης, ενώ τα παιδιά τους πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία της βελγικής πρωτεύουσας, τα «ευρωπαϊκά», τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Στα προνόμια συμπεριλαμβάνεται η μη καταβολή ΦΠΑ τον πρώτο χρόνο της εγκατάστασής τους στο Βέλγιο και εκπτώσεις έως 60% για αγορά αυτοκινήτου.
Είναι αδικαιολόγητο «ένας γραμματέας της Κομισιόν να βγάζει περισσότερα από έναν καθηγητή πανεπιστημίου και ο γενικός γραμματέας μίας πολιτικής ομάδας του Κοινοβουλίου να αγγίζει τα 12.000 και 13.000 ευρώ καθαρό μηνιαίο εισόδημα. Αυτοί οι μισθοί δημιουργο
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γαλλικής εφημερίδας, οι Βρυξέλλες έχουν μετατραπεί σε μία πόλη δύο ταχυτήτων και είναι διάχυτο το αίσθημα της αδικίας.
«Από τη μία πλευρά είναι οι Βέλγοι και από την άλλοι οι ευρωκράτες», οι υπάλληλοι της ΕΕ και ελίτ των Βρυξελλών, που είναι εύκολα αναγνωρίσιμη: «Ακριβά ντυμένοι, φορούν στον λαιμό την κάρτα διαπίστευσης, κυκλοφορούν με ωραία αμάξια, κυρίως γερμανικά, στέλνουν τα παιδιά τους σε ξεχωριστά σχολεία τα οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι, συχνάζουν στα καλύτερα εστιατόρια και σε σικ μαγαζιά και, προπάντων, δεν προσπαθούν να ενσωματωθούν στη βελγική κοινωνία», γράφει ο Κατρεμέρ και προσθέτει ότι τους παρέχονται «τα καλύτερα σπίτια εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων».
Οι 56.000 «ευρωκράτες» αισθάνονται πλέον το μίσος των υπολοίπων, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, και από εκεί που στο παρελθόν κυκλοφορούσαν με ειδικές πινακίδες κυκλοφορίας με την ένδειξη «EUR», βλέποντας τα αυτοκίνητά τους να γίνονται διαρκώς αντικείμενα βανδαλισμού, τοποθετούν πλέον βελγικές πινακίδες.
ΠΟΣΟ ΠΟΙΑ ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά περιμένουμε να μας σώσουν αυτοί από την κρίση; ποιά κρίση; έχουν δει αυτοί την κρίση για να ξέρουν πως είναι ;
Διαγραφή