Ο λόγος για την… Protasis, που τάραξε τα νερά στο παγκόσµιο real estate.
Το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ είναι αυτό που, σε ανύποπτο χρόνο, τόνιζε, κάτω από την πίεση µερικών ΜΜΕ, εις επήκοον πολλών, ο ευτυχής, πλην «αγανακτισµένος» από τους κακούς διαβολείς, ιδιοκτήτης της βίλας, κ. Βασίλης Γκαγκάτσης, ότι κόστισε η κατασκευή.
Αυτό το «κωλόσπιτο», κατά την προσφιλή ρήση του µακαρίτη του Βαγγέλη Γιαννόπουλου, αναδεικνύεται σε µέκκα των απανταχού επενδυτών, απελευθερωµένο µάλιστα από έπιπλα, τα οποία κακές γλώσσες λένε ότι µεταφέρθηκαν από την Εύβοια στο Μαρκόπουλο, όπου οικοδοµήθηκε νέα κατοικία. Οι ίδιες κακές γλώσσες επαναλαµβάνουν ότι δύο-τρία (µεταξύ των οποίων και ένα γραφείο) «µεταφέρθηκαν» από τα γραφεία της ΕΠΟ στη βίλα.
Το γεγονός ότι υπάρχει πιθανότητα να αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο της οµοσπονδίας είναι λεπτοµέρεια...
Τα δεδοµένα έχουν ως εξής: γενικός γραµµατέας επί τέσσερα χρόνια και πρόεδρος για άλλα τέσσερα στην ΕΠΟ, ο κ. Γκαγκάτσης αγοράζει οικόπεδο στα «κακοτράχαλα βουνά» της Εύβοιας. «Μετά από τόσα χρόνια στη µάχιµη δικηγορία», όπως δηλώνει σε κάθε του συνέντευξη, από το 2003 έως το 2008, «αξιώθηκα να φτιάξω ένα σπιτάκι»! Κτίζει βίλα µε τα στοιχεία που η ανακοίνωση πώλησης καταγράφει µε γλαφυρότητα, την επιπλώνει µε όλα τα κοµφόρ έναντι πενήντα χιλιάδων ευρώ, άντε εκατό το πολύ, την πλαισιώνει µε πισίνα, η κατασκευή της οποίας πληρώθηκε το 2004 σχεδόν ντούκου, και οκτώ χρόνια µετά, εν µέσω πρωτοφανούς οικονοµικής κρίσης, µε τις τιµές στα ακίνητα να έχουν κατρακυλήσει, ανακοινώνει, µέσω µεσιτικού γραφείου, ότι την πουλάει ένα εκατοµµύριο πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ.
Ποια γεγονότα εξελίχθηκαν εντός ή γύρω από την οµοσπονδία όλα αυτά τα χρόνια που ο κ. Γκαγκάτσης προσέφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του.
Υποθέσεις
Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, στη θητεία του ως γενικού γραµµατέα, πολλοί θυµούνται την προσοχή του στις τηλεοπτικές συµβάσεις, αλλά και την προσωπική του επίβλεψη ακόµα και για… ταπεινά έργα. Η εξυπνάδα του, όµως, τον αντάµειψε όταν απέκτησε την ιδιότητα του προέδρου. Μιλάµε για την περίοδο προετοιµασίας για τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2004, οπότε τα έργα, κάθε είδους και κόστους, απογειώθηκαν.
Η απογείωση αυτή έφερε κατασκευαστική άνθηση, η ταχύτητα ήταν το πρώτο ζητούµενο, συνεργάτες ειδικοί στις µελέτες υπήρχαν και όλα κύλησαν όπως έπρεπε. Ο Αγιος Κοσµάς, η Φλώρινα και η Ξάνθη ένιωσαν τη στοργή της οµάδας του προέδρου, επειδή ο ίδιος µπορούσε να «διευκολύνει» την κυβέρνηση στις επιδιώξεις της. Κάποιοι κακεντρεχείς επεσήµαναν τότε ότι το γκαζόν της βίλας µοιάζει αρκετά µε τους χλοοτάπητες που µπήκαν σε πολλά γηπεδάκια ενώσεων -λες κι ο κατασκευαστής ήταν ο ίδιος, πράγµα µάλλον απίθανο. Εκείνο τον καιρό, φυσικά, εκτοξεύθηκαν και οι τιµές των τηλεοπτικών δικαιωµάτων της Εθνικής Οµάδας. Την ίδια περίοδο, άνοιξε και ένα «µικρό θέµα» µε εισιτήρια της τελικής φάσης µιας διοργάνωσης, που «χάθηκαν» µε µαγικό σχεδόν τρόπο και βρέθηκαν από την Ιβηρική Χερσόνησο σε νησιωτικό κράτος της Μεσογείου, να κυκλοφορούν προς πώληση σε τιµή που δεν έγινε ποτέ γνωστή. Οι έρευνες, που πραγµατοποίηθηκαν στη διάρκεια των αγώνων στην Ιβηρική, δεν κατέληξαν πουθενά. Κάτι δίκες εξελίχθηκαν αργότερα µε τουριστικά γραφεία στην Ελλάδα, που δεν «κατάλαβαν» τη µαγεία της απώλειας των εισιτηρίων και ήθελαν ντε και καλά να διεκδικήσουν διαφυγόντα κέρδη.
Σε σχεδόν όλες τις δίκες η οµοσπονδία έχασε και πλήρωσε ή προχώρησε σε συµβιβασµό, αλλά ποιος ασχολείται τώρα µε… κωλόχαρτα!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου