Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Από τον πελεκάνο και τους ανεμόμυλους της Μυκόνου μέχρι την γραφικότητα της αδιαφορίας. Εάν ο τουρισμός είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία του τόπου και η Μύκονος ο καθρέφτης, της τότε μπορούμε να αναφωνήσουμε με σιγουριά «ο τελευταίος ας κλείσει την πόρτα».
Η εικόνα στο νησί των ανέμων είναι μάλλον αποκαρδιωτική. Πέρα από τους θανάτους και τους τραυματισμούς τουριστών, λόγω της δράσης μπράβων και άλλων αντικοινωνικών στοιχείων που είχαν ως αποτέλεσμα να δυσφημιστεί παγκοσμίως η χώρα μας, η Μύκονος παρουσιάζει πλέον εικόνα ανησυχητικής παρακμής.

Αστυνομικοί και λιμενικοί φέρονται να έχουν ως κύριο επάγγελμα την προστασία νυκτερινών κέντρων και επικουρικά να ασκούν τα υπόλοιπα καθήκοντά τους. Όλα αυτά ενώ είναι γνωστά μεταξύ των ενδιαφερομένων υπαλλήλων, παραμένουν προφανώς άγνωστα δίχως να έχουν περιέλθει σε γνώση των υπηρεσιακών και πολιτικών τους προϊσταμένων.

Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά εάν η συγκεκριμένη θλιβερή κατάσταση οφείλεται στην ανικανότητα, την αδιαφορία ή την συνενοχή αυτών των κυρίων, εφόσον θα αρκούσε μία απλή επίσκεψη προκειμένου να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την επικρατούσα αθλιότητα.

Οδηγός ταξί εδάρη ανηλεώς από ομάδα προστασίας νυχτερινού κέντρου, με αποτέλεσμα να παραμείνει νοσηλευόμενος για τρείς ημέρες στο νοσοκομείο, επειδή αρνήθηκε ως όφειλε να διακομίσει λιπόθυμη τουρίστρια στο νοσοκομείο, δηλώνοντας ότι απαγορεύεται χωρίς τη σύμφωνο γνώμη γιατρού η διακομιδή και απαιτείται ασθενοφόρο!
Ο νόμος της ζούγκλας επικρατεί παντού από τα συσσωρευμένα σκουπίδια στις εισόδους των σπιτιών, με την αναπόφευκτη κακοσμία, μέχρι την εκμετάλλευση ανήλικων παιδιών τα οποία σέρνονται από τους προστάτες τους μέχρι τις 05:00 τα ξημερώματα με ένα τουμπερλέκι στο χέρι, υπόχρεα στο μαρτύριο της ελεημοσύνης και όχι μόνον.
Ενώ τα επεισόδια μεταξύ Δημοτικής Αστυνομίας και έγχρωμων μικροπωλητών είναι σχεδόν καθημερινά (εκεί προστατεύονται τα οικονομικά συμφέροντα των ντόπιων εμπόρων), κανένας δεν ασχολείται με τα πεντάχρονα αυτά πλασματάκια που σέρνονται ημιλιπόθυμα στην άκρη του δρόμου εξαντλημένα από το ξενύχτι. Αλήθεια υπάρχει υπηρεσία προστασίας ανηλίκων σ’ αυτόν τον τόπο, γιατί όσα ακούσαμε για την μεταχείριση και την κακοποίηση αυτών των παιδιών είναι ανατριχιαστικά.
Η Μύκονος του πελεκάνου, ο οποίος έστω και αργά διεσώθη από το ενδιαφέρον κάποιων ζωόφιλων, τείνει να μετατραπεί σε τόπο μαρτυρίου ανηλίκων και σκουπιδότοπο ασυνείδητων Δημοτικών αρχόντων.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου