ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΓΑΪΔΟΥΡΙΩΝ

    

 Γιατί οι κυπριακές τράπεζες αγόραζαν ελληνικά ομόλογα παρά την ελληνική κρίση - Τα ευρήματα της Alvarez & Marshal, τα «εξαφανισμένα» στοιχεία και τα ερωτήματα - Τι απαντά η πρώην διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου

Στο ερώτημα γιατί οι κυπριακές τράπεζες συνέχιζαν να αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, παρά το γεγονός ότι είχε ξεσπάσει η ελληνική κρίση κι οι ξένες τράπεζες έσπευδαν να τα ξεφορτωθούν, επιχειρεί να απαντήσει το πρακτορείο Reuters.
Επικαλούμενο έγγραφο της έρευνας της Alvarez & Marschal το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι εγείρονται ερωτήματα σχετικά με τις ευθύνες της πρώην διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου για την αγορά των ελληνικών ομολόγων.

Ήταν τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ένα στικάκι το οποίο περιείχε προγράμματα για διαγραφή αρχείων από υπολογιστές τοποθετήθηκε σε έναν ηλεκρονικό υπολογιστή της Τράπεζας Κύπρου. Εντός μερικών λεπτών διαγράφηκαν 28.000 αρχεία, σύμφωνα με τους ερευνητές που επιχείρησαν να αντιγράψουν τα αρχεία.
Τα αρχεία αυτά περιείχαν emails, τα οποία είτε ελήφθησαν, είτε εστάλησαν την κρίσιμη περίοδο στα τέλη του 2009 όταν η Τράπεζα Κύπρου, επένδυσε δισεκατομμύρια ευρώ στην αγορά ελληνικών ομολόγων,  την ώρα που αντιθέτως οι ξένοι επενδυτές προχωρούσαν σε μείωση της έκθεσής τους στην Ελλάδα.

Οι ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην κρίση στην οποία βυθίστηκε η κυπριακή οικονομία και το κυπριακό τραπεζικό σύστημα.
Οι Κύπριοι πολίτες πλέον ψάχνουν να μάθουν τι ακριβώς συνέβη και βυθίστηκε στην κρίση η κυπριακή οικονομία, με αποτέλεσμα οι ίδιοι να υφίστανται τις συνέπειες της λιτότητας,  ωστόσο το να αποκαλυφθούν τα σχετικά στοιχεία δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα από το στιγμή που «εξαφανίστηκαν» τα στοιχεία της Τράπεζας Κύπρου.
Η δημόσια σπέκουλα κάνει λόγο για ένα διπλωματικό παρασκήνιο ή για λανθασμένη έννοια αλληλεγγύης της Κύπρου προς την Ελλάδα. Ωστόσο, στελέχη των προβληματικών κυπριακών τραπεζών εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι οι επενδύσεις σε ελληνικά ομόλογαήταν τότε μια πολύ καλή επιλογή, παρά το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους κινήθηκαν ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, αποφεύγοντας την Ελλάδα.
Η απόρρητη έκθεση, η οποία συντάχθηκε για την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου από την Alvarez and Marsal, αναφέρει ότι οι Κύπριοι τραπεζίτες ήταν εξαιρετικά πρόθυμοι από το 2009 και μετά να επενδύσουν σε υψηλού ρίσκου ελληνικά ομόλογα, σε μια προσπάθεια να αντισταθμιστεί η διάβρωση του ισολογισμού τους από την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η έκθεση, την οποία έχει στη διάθεσή του το Reuters, ισχυρίζεται ότι στελέχη της τράπεζας μπορεί να μην έχουν αποκαλύψει λεπτομέρειες για τις αγορές ομολόγων σε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ καθυστέρησαν και τις σχετικές έρευνες. 

Τον Δεκέμβριο του 2009, οι διευθυντές δήλωσαν στα μέσα ενημέρωσης και στα διοικητικά τους συμβούλια, ότι πούλησαν τα ελληνικά ομόλογα, ωστόσο τότε δεν αποκάλυψαν ότι παράλληλα είχαν προχωρήσει  άμεσα σε νέες, μεγαλύτερες αγορές ελληνικών ομολόγων.
Η Τράπεζα Κύπρου, αρνήθηκε να σχολιάζει την έκθεση, όπως και ο γενικός εισαγγελέας της Κύπρου, Γλάυκος Κληρίδης. Μπορεί η προσοχή να στράφηκε κυρίως στη Λαϊκή Τράπεζα, ωστόσο η έρευνα της Alvarez and Marsal, εγείρει ερωτήματα σχετικά με την πρώην διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου.
Στις 10 Δεκεμβρίου του 2009 ο Γενικός Διευθυντής της Τράπεζας Κύπρου, Γιάννης Κυπρή, δήλωνε στο Stockwatch ότι η τράπεζα διαθέτει «ελάχιστη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα», καθώς μείωσε τη θέση της από τα 1,8 δισ. ευρώ στα 0,1 δισ. ευρώ.
Την ίδια μέρα, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Κύπρου Ανδρέας Ηλιάδης, έδινε εντολή στο οικονομικό τμήμα να προχωρήσει σε αγορές ελληνικών ομολόγων. Εκείνη την ημέρα, η τράπεζα αγόρασε ελληνικό χρέος ύψους 150 εκατ. ευρώ, και συνολικά 400 εκατ. ευρώ έως τα τέλη του 2009, σύμφωνα με τους συμβούλους που συνέταξαν την έκθεση.

Παράλληλα αναφέρει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για την ενημέρωση των μελών του διοικητικού συμβουλίου, σχετικά με την έκθεση σε ελληνικό χρέος.
Ο Γιάννης Κυπρή δήλωσε στο Reuters ότι δεν είναι σε θέση να μιλήσει λεπτομερώς από τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη η επίσημη έρευνα, ωστόσο έχει αναφερθεί από τους ερευνητές, καθώς δήλωσε άγνοια σχετικά με το σχέδιο επιστροφής στην αγορά ελληνικών ομολόγων.
Ο Ανδρέας Ηλιάδης, ο οποίος παρέμεινε στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου μέχρι τον Ιούλιο του 2012, ανέφερε στο Reuters ότι οι δηλώσεις Κυπρή στο Stockwatch, αφορούσαν ένα προσωρινό sell - off σε απάντηση της αναταραχής που επικράτησε στην αγορά. Ένα άλλο μέλος της διοίκησης εκείνη την περίοδο, ο Νικόλαος Καρυδάς, έδωσε την ίδια εξήγηση. 

Στις 11 Δεκεμβρίου ο κ. Καρδάς ανακοίνωσε στα μέλη του δ.σ. ότι το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων, πωλήθηκε, ωστόσο σύμφωνα με την  Alvarez and Marsal δεν ενημερώθηκαν για την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων. Ωστόσο, ο κ. Καρυδάς απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι το δ.σ. δεν γνώριζε την επενδυτική στρατηγική της τράπεζας, ή ότι παραπλανήθηκε. Σύμφωνα με απαντητικό e-mail στο Reuters, ξεκαθαρίζει ότι όλα τα μέλη του δ.σ. είχαν συμφωνήσει τον Νοέμβριο του 2009 στην πολιτική που περιελάμβανε και την πιθανότητα αγοράς ελληνικών ομολόγων.
Μέχρι τον Απρίλιο του 2010, η τράπεζα είχε επεκτείνει την κατοχή ελληνικών ομολόγων στα 2,4 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα τρίτο περισσότερο από το μέγεθος που είχε πωληθεί σύμφωνα με τις δηλώσεις Κυπρή τον Δεκέμβριο του 2009.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ξεπεράστηκε το όριο των 2 δισ. ευρώ κι εγκρίθηκε αναδρομικά τον Μάιο του 2010.

Όπως δήλωσε ο Ηλιάδης, τα ελληνικά ομόλογα διατηρούνταν σε πολύ καλό επίπεδο τότε και υπήρχε διεθνής ζήτηση. «Δεν μπορούμε να κρίνουμε  υπό τις σημερινές συνθήκες, αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν σε μια διαφορετική περίοδο. Τότε όλοι αγόραζαν ελληνικά ομόλογα».
Σύμφωνα με τα στοιχεία των stress tests των ευρωπαϊκών αρχών, στα τέλη του 2010 οι οερισσότερες εκ των 10 μεγαλυτέρων τραπεζών της Ευρώπης, τράπεζες πολύ μεγαλύτερες από τις Κύπρου και Λαϊκή, είχαν στην κατοχή τους μικρότερο αριθμό ελληνικών ομολόγων, τα οποία βρίσκονταν στην κατοχή κυρίως των γαλλικών τραπεζών BNP Paribas και Societe Generale.
Ο Ηλιάδης δήλωσε στο Reuters ότι κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί τότε ότι μια ευρωπαϊκή χώρας, μέλος του ευρώ, θα κινδύνευε με χρεοκοπίας.

Πηγή