ΑΡΘΡΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ : Κλείστε τις τηλεοράσεις, μη δέχεστε την τρομοκρατία για να υποκύψετε!
Πώς προσπαθούν να μας χειραγωγήσουν οι τηλεαστέρες, οι πολιτικάντηδες και οι τραπεζίτες να μην αντιδρούμε, ό,τι και να μας κάνουν…
Του Αλέκου A. Ανδρικάκη andrikakis@patris.gr
Σε τι κλοιό μάς έχουν εμάς τους Έλληνες καθημερινά! Από το πρωί μέχρι το βράδυ βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες σε σχέση με το χρέος, τις πιέσεις των Ευρωπαίων, των αγορών και του ΔΝΤ. Και τι πληροφορίες! Κάθε μέρα μάς ανακοινώνουν ότι η επόμενη είναι η πιο κρίσιμη για την πορεία του ελληνικού χρέους, την ευρωπαϊκή παραμονή μας ή τη χρεοκοπία της χώρας!
Κάθε αρχή εβδομάδας μάς προειδοποιούν ότι αυτή είναι η πιο κρίσιμη. Μέχρι την επόμενη προφανώς! Γιατί και την επόμενη μάς λένε τα ίδια! Κι ο κάθε μήνας είναι ο πιο κρίσιμος, μέχρι τον επόμενο, που επίσης, μάς τονίζουν, είναι ο πιο κρίσιμος!
Όλα κρίσιμα, κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο. Όχι φυσικά για την επιβίωση των Ελλήνων, για να λέμε την αλήθεια, αλλά των αγορών. Έφτασαν στο σημείο να προπαγανδίζουν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι Έλληνες ή ξένοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες τη σωτηρία του ευρώ, σε βάρος – καθαρά πράγματα- των ανθρώπων! Όσο περισσότερο πονούν οι Έλληνες, τόσο περισσότερο θα κερδίζουν οι αγορές… Όσο περισσότερο φτωχαίνουν οι Έλληνες, τόσο θα μαζεύονται χαράτσια για να δοθούν στα πανωτόκια των αγορών και της Μέρκελ. Όσο περισσότεροι άνεργοι, τόσο καλύτερα για τις αγορές! Όσο ξευτελίζεται ο άνθρωπος, τόσο κερδίζουν οι δανειστές.
Κανένα λοιπόν τηλε-παράθυρο, κανένα πρωινάδικο ή τηλε-δελτίο ειδήσεων δεν μας είπε ότι ο χρόνος είναι κρίσιμος για τη σωτηρία των Ελλήνων. Των Ελλήνων που κυριολεκτικά έχουν μπει σε ένα βασανιστήριο εφ’ όρου ζωής για να σωθεί, όχι η Ελλάδα, αλλά το σύστημα των αγορών…
Αντιδρούν όμως οι Έλληνες. Γκρινιάζουν. Σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αδυνατούν να πληρώσουν τόσα χαράτσια, την ώρα που τους κόβουν από το εισόδημα συνεχώς. Πώς λοιπόν θα μαζευτεί χρήμα; Πώς θα γίνει η χώρα ένα απέραντο δημόσιο ταμείο στο οποίο θα καταβάλουν από τα χρήματα που δεν έχουν, όλοι Έλληνες, δηλαδή εκείνοι οι μη προνομιούχοι, οι μη έχοντες και μη κατέχοντες, γιατί οι άλλοι, οι έχοντες και κατέχοντες έχουν το προνόμιο να τη βγάζουν πάντα καθαρή, αν και αυτοί χρωστούν, πλέον. Μα για να συνεργαστούν αυτοί οι άνθρωποι, εκείνοι που διαρκώς είναι στο στόχαστρο της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι επαγγελματίες, θα πρέπει να είναι πειθήνιοι. Να έχουν πειστεί ή να έχουν σκύψει το κεφάλι απογοητευμένοι ή τρομοκρατημένοι. Ποιος όμως και πώς θα πειστεί να πληρώσει, όταν οι περισσότεροι δεν έχουν; Όταν νιώθουν τη βαρβαρότητα και το εχθρικό κράτος απέναντί τους; Όταν διαπιστώνουν ότι είναι διαρκώς τα εύκολα θύματα, σε αντίθεση με τους άλλους που πάντα προστατεύονται; Όταν καταλαβαίνουν ότι η ανθρώπινη ζωή και οι αξίες της θυσιάζονται στην υπηρεσία των αγορών, του κέρδους, για τη σωτηρία του συστήματος; Όταν πληρώνουν τα λάθη του πολιτικού συστήματος; Το ρόλο –εδώ η έννοια του κρίσιμου πάει γάντι!- ανέλαβαν οι περιώνυμοι τηλεπαραθυράκηδες. Οι αστέρες της tv που μπαίνουν πολύ εύκολα στα σαλόνια και στις κρεβατοκάμαρές μας. Διαλαλούν τον πόνο και τη δυστυχία τόσα χρόνια. Σήμερα το κάνουν, αλλά σε βάρος μας. Και σήμερα, με τους εκπροσώπους του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, εκείνους που πρωταγωνίστησαν στην ελληνική πλευρά αυτής της κρίσης (γιατί στην ουσία και το εύρος της είναι παγκόσμια, συστημική) μάς ανοίγουν τα κεφάλια για να μας τρομοκρατήσουν, να μας χειραγωγήσουν, να ελέγξουν το νου και την ψυχή μας. Και να μείνουμε μακριά, φοβισμένοι, να μην αντιδράσουμε. Κι αντιθέτως, έτσι τρομοκρατημένοι, να συνεργαστούμε…
Η τρομοκρατία
του νου μας…
Θέλετε παραδείγματα; Διαβάστε μερικές από τις παρεμβάσεις, δηλώσεις και σχολιασμούς των τελευταίων ημερών, και προσπαθήστε να θυμηθείτε ποιά συναισθήματα σας προκάλεσαν:
- «Ο κίνδυνος για τη χρεοκοπία παραμένει ισχυρός και το διακύβευμα είναι να μείνει η χώρα στη ζώνη του ευρώ». Λουκάς Παπαδήμος, πρωθυπουργός, τραπεζίτης, διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδος επί χρόνια και αντιπρόεδρος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ένα πραγματικό κρίσιμο διάστημα, από το 2003-2010, άρα υπεύθυνος για πολλά από τα σημερινά.
- «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω», Βασίλης Ράπανος, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και της Εθνικής Τράπεζας.
-«Ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν έχει ξεπεραστεί», Παντελής Καψής, κυβερνητικός εκπρόσωπος, δημοσιογράφος του συγκροτήματος Λαμπράκη.
-«Αν δεν πληρώσουν οι Έλληνες το τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, θα έλθει η τρόικα να μας επιβάλει άλλο τέλος, πιο σκληρό», Μανόλης Καψής, αδελφός του προηγούμενου.
-Θυμηθείτε επίσης τις καθημερινές παρεμβάσεις του Πρετεντέρη και άλλων σχολιαστών των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων.
Η πιο ακραία όμως - και χυδαία… - παρέμβαση ήλθε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς από τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο (άραγε, από πότε ήξερε την κατάσταση των οικονομικών της χώρας και σιωπούσε;). Διαβάστε, μεταξύ άλλων, ποια κόλαση μας περιέγραψε, τι θα συμβεί, αν η Ελλάδα γυρίσει στη δραχμή (όχι ότι θα ήθελα να γυρίσουμε φυσικά στη δραχμή, αλλά δεν θέλω ούτε αυτή τη βάρβαρη Ευρώπη):
«Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση.……………..
……….Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις. Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα.
……….Ένα μεγάλο τμήμα του διοικητικού μηχανισμού, π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, στρατός κ.λπ., θα υπολειτουργεί. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει «βουτιά». Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%».
Πραγματική κόλαση! Τέτοια τρομοκρατία! Αλλά δεν θυμήθηκε ο κ. Προβόπουλος νας μας πει, σε ποια κόλαση ζουν σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες;
Η επιβολή «λύσεων»…
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Ας θυμηθούμε, ακόμη, πριν από κάθε εκλογές πόσο οι «αναλύσεις» επηρεάζουν τη σκέψη και την επιλογή μας. Πώς ξεφνικά, πχ, τα μέσα «αγάπησαν» τον Σημίτη, μετά τον Καραμανλή, στη συνέχεια τον Γ. Παπανδρέου. Και τώρα θεοποιούν τον Λουκά Παπαδήμο, εκείνον που ανέλαβε να εφαρμόσει τα βάρβαρα μέτρα, για λογαριασμό των αγορών και της τρόικα, κι όχι φυσικά να σώσει τους Έλληνες ή την Ελλάδα (γι αυτό και χωρίς να κανένα δισταγμό εύχομαι να αποτύχει παταγωδώς να εφαρμόσει αυτή την πολιτική εξόντωσης των Ελλήνων…). Ενώ ήταν γνωστό τι ακριβώς φορτίο έχει επωμισθεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, υπό τον Παπαδήμο, τα γκάλοπ που γίνονταν για λογαριασμό των κεντρικών καναλιών και εφημερίδων μάς παρουσίαζαν την αποδοχή του στο…80%! Για αναζητείστε από τον κύκλο σας, φίλους, γνωστούς και συγγενείς, ακόμη και το μισό (40%) ποσοστό αποδοχής! Υπάρχει περίπτωση να βρείτε 4 στους 10 να ελπίζουν στη… «σωτηρία Παπαδήμου»; Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε την προσπάθεια χειραγώγησης της σκέψης μας. Για να μη διαφωνούμε, να μην αντιδρούμε…
Θέλετε κι άλλα παραδείγματα από την τρέχουσα πολιτική; Το πολιτικό σύστημα είναι γνωστό ότι καταρρέει. Την ίδια ώρα επιχειρεί να περισώσει για τα μέλη του και τον κύκλο τους ό,τι μπορεί. Μαζί και τη διάδοχη κατάσταση. Ο Παπαδήμος πάλι ως «σωτήρας» εμφανίζεται από τα γκάλοπ των κεντρικών μέσων! Ένας στους δύο, μας είπαν, θέλει το «κόμμα Παπαδήμου» να διαδεχτεί το σημερινό διεφθαρμένο και φθαρμένο πολιτικό σύστημα! Σου λένε, το υπάρχον δεν μπορεί να σταθεί, ας ελέγξουμε τη λύση! Θα μας κάνουν να το πιστέψουμε στο τέλος… Όπως να πιστέψουμε, επίσης, ότι τα μέτρα είναι κακά, αλλά φταίμε, πρέπει να πληρώσουμε, γιατί αν δεν πληρώσουμε, μπορεί να έλθουν ακόμη χειρότερα! Μπορεί και κανένας πόλεμος… Έχει ακουστεί κι αυτό… Τώρα που θα προετοιμάζονται για την επόμενη δόση και το νέο πακέτο βάρβαρων μέτρων, να δείτε πόσα θα μας πουν…
Μας προβάλουν, ακόμη, διαρκώς τον Καρατζαφέρη… Ο… αγαπημένος πρωινάδικων και τηλε-δελτίων αυτό το διάστημα. Είδατε πώς εξωραΐζουν την εικόνα ενός πολιτικού που συμπεριλαμβάνει στις τάξεις του ακόμη και νεοναζιστές; Πρέπει να γίνει αποδεκτός… Να επιβληθεί η εικόνα και ο λόγος του… Έχει ρόλο στα όσα σχεδιάζουν… Σίγουρα και στην επόμενη κυβέρνηση, εφόσον η ΝΔ κερδίσει, έστω και απλώς πλειοψηφικά, τις επόμενες εκλογές… Θυμηθείτε εκείνη την ώρα αυτές τις σκέψεις μου…
Υπάρχει και μια άλλη προσπάθεια που μέσω των κεντρικών μέσων ενημέρωσης η πολιτική και οικονομική εξουσία προσπαθεί να μας επιβάλει τις δικές της πολιτικές βαρβαρότητας. Για να τις αποδεχόμαστε πιο εύκολα… Διαρρέουν το ένα το άλλο σκληρό μέτρο, το οποίο ξέρουν ότι προκαλεί δυσφορία, που φτάνει στα όρια της αγανάκτησης. Και μετά από λίγο ανακοινώνουν κάτι λιγότερο επώδυνο. Για να «ανακουφιστούμε» που δεν επιβλήθηκε το πιο σκληρό! Παράδειγμα, οι αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ. Και οι νέες αλλά και οι παλιότερες. Υπάρχει η γνωστή συνταγή. Αυτή τη φορά, επί εβδομάδες, μάς άφηναν να καταλάβουμε ότι οι αυξήσεις θα είναι 15-18%! Τελικά επέβαλαν γύρω στο 9,5%. Τεράστιες, έτσι κι αλλιώς, για τη σημερινή οικονομική δυνατότητα του Έλληνα αλλά και την ποιότητα των υπηρεσιών της ΔΕΗ (διακοπές κλπ). Αλλά δεν ήταν στο 15 ή 18%. Μπορεί να μας έκαναν να… χαρούμε τελικά, αφού δεν υλοποιήθηκαν τα ακραία σενάρια. Σκεφτείτε, θυμηθείτε ότι σε κάθε σκληρό μέτρο προηγείται ένα ανάλογο παιγνίδι.
Δεν είναι τυχαίο όλο αυτό. Δεν μας τρομοκρατούν τυχαία, δεν μας παραπλανούν τυχαία. Είναι ολόκληρη μέθοδος χειραγώγησης αυτή.
Κλείστε, λοιπόν, τ’ αυτιά και τα μάτια στις εκβιαστικές φωνές των χρυσοπληρωμένων κονδυλοφόρων, τραπεζιτών και πολιτικάντηδων. Μην ακούτε ότι είμαστε έτοιμοι να καταστραφούμε, αν δεν πληρώσουμε τα χαράτσια, ότι έρχεται το χάος και η κόλαση. Είναι κοινός εκβιασμός, τρομοκρατία στις συνειδήσεις μας, για να γίνουμε πειθήνιοι. Τι νόημα έχει να καταστροφολογεί ο κάθε Προβόπουλος, που παίρνει σ’ ένα μήνα όσα πέντε από εμάς μαζί όλο το χρόνο, όταν εμείς και η χώρα ήδη καταστραφήκαμε; Με ποια καταστροφή μας φοβερίζει;
Κλείστε τις τηλεοράσεις, μην επηρεάζεστε απ’ τους χρυσοπληρωμένους εκβιαστές... Θα νιώσουμε όλοι καλύτερα, πιο δυνατοί, με εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, κι όχι άβουλα και φοβισμένα πλάσματα…Δεν θα μπορούν να μας τρομοκρατούν, δεν θα μπορούν να ελέγχουν τη σκέψη μας…
Υ.Γ. Για το πώς λειτουργεί όλο το «σύστημα παραγωγής αντιλήψεων», δηλαδή η συνεργασία πολιτικής και κεντρικών μέσων ενημέρωσης για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης, προσθέστε το γεγονός ότι κυβέρνηση και κόμματα εξουσίας συχνά χρησιμοποιούν τους προβεβλημένους του χώρου μας για την προώθηση των πολιτικών τους. Παντελής Καψής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τσιόρδας διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου του Λ. Παπαδήμου, Μιχελάκης εκπρόσωπος τύπου ΝΔ (και παλιότερα Ρουσόπουλος). Άσχετο μ’ αυτά μη θεωρήσετε την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να εξαιρεθούν από το ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι, σε αυτή την περίοδο σφοδρής κρίσης και περικοπών στους πάντες, θα υπογράφουν εδικές συμβάσεις… Και μη θεωρήσετε ότι η απόφαση αυτή αφορά στους «μικρούς»…Με τη χρήση των προβεβλημένων σε ειδικές θέσεις και αποστολές σχετίζεται…
Σε τι κλοιό μάς έχουν εμάς τους Έλληνες καθημερινά! Από το πρωί μέχρι το βράδυ βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες σε σχέση με το χρέος, τις πιέσεις των Ευρωπαίων, των αγορών και του ΔΝΤ. Και τι πληροφορίες! Κάθε μέρα μάς ανακοινώνουν ότι η επόμενη είναι η πιο κρίσιμη για την πορεία του ελληνικού χρέους, την ευρωπαϊκή παραμονή μας ή τη χρεοκοπία της χώρας!
Κάθε αρχή εβδομάδας μάς προειδοποιούν ότι αυτή είναι η πιο κρίσιμη. Μέχρι την επόμενη προφανώς! Γιατί και την επόμενη μάς λένε τα ίδια! Κι ο κάθε μήνας είναι ο πιο κρίσιμος, μέχρι τον επόμενο, που επίσης, μάς τονίζουν, είναι ο πιο κρίσιμος!
Όλα κρίσιμα, κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο. Όχι φυσικά για την επιβίωση των Ελλήνων, για να λέμε την αλήθεια, αλλά των αγορών. Έφτασαν στο σημείο να προπαγανδίζουν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι Έλληνες ή ξένοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες τη σωτηρία του ευρώ, σε βάρος – καθαρά πράγματα- των ανθρώπων! Όσο περισσότερο πονούν οι Έλληνες, τόσο περισσότερο θα κερδίζουν οι αγορές… Όσο περισσότερο φτωχαίνουν οι Έλληνες, τόσο θα μαζεύονται χαράτσια για να δοθούν στα πανωτόκια των αγορών και της Μέρκελ. Όσο περισσότεροι άνεργοι, τόσο καλύτερα για τις αγορές! Όσο ξευτελίζεται ο άνθρωπος, τόσο κερδίζουν οι δανειστές.
Κανένα λοιπόν τηλε-παράθυρο, κανένα πρωινάδικο ή τηλε-δελτίο ειδήσεων δεν μας είπε ότι ο χρόνος είναι κρίσιμος για τη σωτηρία των Ελλήνων. Των Ελλήνων που κυριολεκτικά έχουν μπει σε ένα βασανιστήριο εφ’ όρου ζωής για να σωθεί, όχι η Ελλάδα, αλλά το σύστημα των αγορών…
Αντιδρούν όμως οι Έλληνες. Γκρινιάζουν. Σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αδυνατούν να πληρώσουν τόσα χαράτσια, την ώρα που τους κόβουν από το εισόδημα συνεχώς. Πώς λοιπόν θα μαζευτεί χρήμα; Πώς θα γίνει η χώρα ένα απέραντο δημόσιο ταμείο στο οποίο θα καταβάλουν από τα χρήματα που δεν έχουν, όλοι Έλληνες, δηλαδή εκείνοι οι μη προνομιούχοι, οι μη έχοντες και μη κατέχοντες, γιατί οι άλλοι, οι έχοντες και κατέχοντες έχουν το προνόμιο να τη βγάζουν πάντα καθαρή, αν και αυτοί χρωστούν, πλέον. Μα για να συνεργαστούν αυτοί οι άνθρωποι, εκείνοι που διαρκώς είναι στο στόχαστρο της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι επαγγελματίες, θα πρέπει να είναι πειθήνιοι. Να έχουν πειστεί ή να έχουν σκύψει το κεφάλι απογοητευμένοι ή τρομοκρατημένοι. Ποιος όμως και πώς θα πειστεί να πληρώσει, όταν οι περισσότεροι δεν έχουν; Όταν νιώθουν τη βαρβαρότητα και το εχθρικό κράτος απέναντί τους; Όταν διαπιστώνουν ότι είναι διαρκώς τα εύκολα θύματα, σε αντίθεση με τους άλλους που πάντα προστατεύονται; Όταν καταλαβαίνουν ότι η ανθρώπινη ζωή και οι αξίες της θυσιάζονται στην υπηρεσία των αγορών, του κέρδους, για τη σωτηρία του συστήματος; Όταν πληρώνουν τα λάθη του πολιτικού συστήματος; Το ρόλο –εδώ η έννοια του κρίσιμου πάει γάντι!- ανέλαβαν οι περιώνυμοι τηλεπαραθυράκηδες. Οι αστέρες της tv που μπαίνουν πολύ εύκολα στα σαλόνια και στις κρεβατοκάμαρές μας. Διαλαλούν τον πόνο και τη δυστυχία τόσα χρόνια. Σήμερα το κάνουν, αλλά σε βάρος μας. Και σήμερα, με τους εκπροσώπους του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, εκείνους που πρωταγωνίστησαν στην ελληνική πλευρά αυτής της κρίσης (γιατί στην ουσία και το εύρος της είναι παγκόσμια, συστημική) μάς ανοίγουν τα κεφάλια για να μας τρομοκρατήσουν, να μας χειραγωγήσουν, να ελέγξουν το νου και την ψυχή μας. Και να μείνουμε μακριά, φοβισμένοι, να μην αντιδράσουμε. Κι αντιθέτως, έτσι τρομοκρατημένοι, να συνεργαστούμε…
Η τρομοκρατία
του νου μας…
Θέλετε παραδείγματα; Διαβάστε μερικές από τις παρεμβάσεις, δηλώσεις και σχολιασμούς των τελευταίων ημερών, και προσπαθήστε να θυμηθείτε ποιά συναισθήματα σας προκάλεσαν:
- «Ο κίνδυνος για τη χρεοκοπία παραμένει ισχυρός και το διακύβευμα είναι να μείνει η χώρα στη ζώνη του ευρώ». Λουκάς Παπαδήμος, πρωθυπουργός, τραπεζίτης, διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδος επί χρόνια και αντιπρόεδρος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ένα πραγματικό κρίσιμο διάστημα, από το 2003-2010, άρα υπεύθυνος για πολλά από τα σημερινά.
- «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω», Βασίλης Ράπανος, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και της Εθνικής Τράπεζας.
-«Ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν έχει ξεπεραστεί», Παντελής Καψής, κυβερνητικός εκπρόσωπος, δημοσιογράφος του συγκροτήματος Λαμπράκη.
-«Αν δεν πληρώσουν οι Έλληνες το τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, θα έλθει η τρόικα να μας επιβάλει άλλο τέλος, πιο σκληρό», Μανόλης Καψής, αδελφός του προηγούμενου.
-Θυμηθείτε επίσης τις καθημερινές παρεμβάσεις του Πρετεντέρη και άλλων σχολιαστών των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων.
Η πιο ακραία όμως - και χυδαία… - παρέμβαση ήλθε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς από τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο (άραγε, από πότε ήξερε την κατάσταση των οικονομικών της χώρας και σιωπούσε;). Διαβάστε, μεταξύ άλλων, ποια κόλαση μας περιέγραψε, τι θα συμβεί, αν η Ελλάδα γυρίσει στη δραχμή (όχι ότι θα ήθελα να γυρίσουμε φυσικά στη δραχμή, αλλά δεν θέλω ούτε αυτή τη βάρβαρη Ευρώπη):
«Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση.……………..
……….Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις. Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα.
……….Ένα μεγάλο τμήμα του διοικητικού μηχανισμού, π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, στρατός κ.λπ., θα υπολειτουργεί. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει «βουτιά». Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%».
Πραγματική κόλαση! Τέτοια τρομοκρατία! Αλλά δεν θυμήθηκε ο κ. Προβόπουλος νας μας πει, σε ποια κόλαση ζουν σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες;
Η επιβολή «λύσεων»…
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Ας θυμηθούμε, ακόμη, πριν από κάθε εκλογές πόσο οι «αναλύσεις» επηρεάζουν τη σκέψη και την επιλογή μας. Πώς ξεφνικά, πχ, τα μέσα «αγάπησαν» τον Σημίτη, μετά τον Καραμανλή, στη συνέχεια τον Γ. Παπανδρέου. Και τώρα θεοποιούν τον Λουκά Παπαδήμο, εκείνον που ανέλαβε να εφαρμόσει τα βάρβαρα μέτρα, για λογαριασμό των αγορών και της τρόικα, κι όχι φυσικά να σώσει τους Έλληνες ή την Ελλάδα (γι αυτό και χωρίς να κανένα δισταγμό εύχομαι να αποτύχει παταγωδώς να εφαρμόσει αυτή την πολιτική εξόντωσης των Ελλήνων…). Ενώ ήταν γνωστό τι ακριβώς φορτίο έχει επωμισθεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, υπό τον Παπαδήμο, τα γκάλοπ που γίνονταν για λογαριασμό των κεντρικών καναλιών και εφημερίδων μάς παρουσίαζαν την αποδοχή του στο…80%! Για αναζητείστε από τον κύκλο σας, φίλους, γνωστούς και συγγενείς, ακόμη και το μισό (40%) ποσοστό αποδοχής! Υπάρχει περίπτωση να βρείτε 4 στους 10 να ελπίζουν στη… «σωτηρία Παπαδήμου»; Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε την προσπάθεια χειραγώγησης της σκέψης μας. Για να μη διαφωνούμε, να μην αντιδρούμε…
Θέλετε κι άλλα παραδείγματα από την τρέχουσα πολιτική; Το πολιτικό σύστημα είναι γνωστό ότι καταρρέει. Την ίδια ώρα επιχειρεί να περισώσει για τα μέλη του και τον κύκλο τους ό,τι μπορεί. Μαζί και τη διάδοχη κατάσταση. Ο Παπαδήμος πάλι ως «σωτήρας» εμφανίζεται από τα γκάλοπ των κεντρικών μέσων! Ένας στους δύο, μας είπαν, θέλει το «κόμμα Παπαδήμου» να διαδεχτεί το σημερινό διεφθαρμένο και φθαρμένο πολιτικό σύστημα! Σου λένε, το υπάρχον δεν μπορεί να σταθεί, ας ελέγξουμε τη λύση! Θα μας κάνουν να το πιστέψουμε στο τέλος… Όπως να πιστέψουμε, επίσης, ότι τα μέτρα είναι κακά, αλλά φταίμε, πρέπει να πληρώσουμε, γιατί αν δεν πληρώσουμε, μπορεί να έλθουν ακόμη χειρότερα! Μπορεί και κανένας πόλεμος… Έχει ακουστεί κι αυτό… Τώρα που θα προετοιμάζονται για την επόμενη δόση και το νέο πακέτο βάρβαρων μέτρων, να δείτε πόσα θα μας πουν…
Μας προβάλουν, ακόμη, διαρκώς τον Καρατζαφέρη… Ο… αγαπημένος πρωινάδικων και τηλε-δελτίων αυτό το διάστημα. Είδατε πώς εξωραΐζουν την εικόνα ενός πολιτικού που συμπεριλαμβάνει στις τάξεις του ακόμη και νεοναζιστές; Πρέπει να γίνει αποδεκτός… Να επιβληθεί η εικόνα και ο λόγος του… Έχει ρόλο στα όσα σχεδιάζουν… Σίγουρα και στην επόμενη κυβέρνηση, εφόσον η ΝΔ κερδίσει, έστω και απλώς πλειοψηφικά, τις επόμενες εκλογές… Θυμηθείτε εκείνη την ώρα αυτές τις σκέψεις μου…
Υπάρχει και μια άλλη προσπάθεια που μέσω των κεντρικών μέσων ενημέρωσης η πολιτική και οικονομική εξουσία προσπαθεί να μας επιβάλει τις δικές της πολιτικές βαρβαρότητας. Για να τις αποδεχόμαστε πιο εύκολα… Διαρρέουν το ένα το άλλο σκληρό μέτρο, το οποίο ξέρουν ότι προκαλεί δυσφορία, που φτάνει στα όρια της αγανάκτησης. Και μετά από λίγο ανακοινώνουν κάτι λιγότερο επώδυνο. Για να «ανακουφιστούμε» που δεν επιβλήθηκε το πιο σκληρό! Παράδειγμα, οι αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ. Και οι νέες αλλά και οι παλιότερες. Υπάρχει η γνωστή συνταγή. Αυτή τη φορά, επί εβδομάδες, μάς άφηναν να καταλάβουμε ότι οι αυξήσεις θα είναι 15-18%! Τελικά επέβαλαν γύρω στο 9,5%. Τεράστιες, έτσι κι αλλιώς, για τη σημερινή οικονομική δυνατότητα του Έλληνα αλλά και την ποιότητα των υπηρεσιών της ΔΕΗ (διακοπές κλπ). Αλλά δεν ήταν στο 15 ή 18%. Μπορεί να μας έκαναν να… χαρούμε τελικά, αφού δεν υλοποιήθηκαν τα ακραία σενάρια. Σκεφτείτε, θυμηθείτε ότι σε κάθε σκληρό μέτρο προηγείται ένα ανάλογο παιγνίδι.
Δεν είναι τυχαίο όλο αυτό. Δεν μας τρομοκρατούν τυχαία, δεν μας παραπλανούν τυχαία. Είναι ολόκληρη μέθοδος χειραγώγησης αυτή.
Κλείστε, λοιπόν, τ’ αυτιά και τα μάτια στις εκβιαστικές φωνές των χρυσοπληρωμένων κονδυλοφόρων, τραπεζιτών και πολιτικάντηδων. Μην ακούτε ότι είμαστε έτοιμοι να καταστραφούμε, αν δεν πληρώσουμε τα χαράτσια, ότι έρχεται το χάος και η κόλαση. Είναι κοινός εκβιασμός, τρομοκρατία στις συνειδήσεις μας, για να γίνουμε πειθήνιοι. Τι νόημα έχει να καταστροφολογεί ο κάθε Προβόπουλος, που παίρνει σ’ ένα μήνα όσα πέντε από εμάς μαζί όλο το χρόνο, όταν εμείς και η χώρα ήδη καταστραφήκαμε; Με ποια καταστροφή μας φοβερίζει;
Κλείστε τις τηλεοράσεις, μην επηρεάζεστε απ’ τους χρυσοπληρωμένους εκβιαστές... Θα νιώσουμε όλοι καλύτερα, πιο δυνατοί, με εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, κι όχι άβουλα και φοβισμένα πλάσματα…Δεν θα μπορούν να μας τρομοκρατούν, δεν θα μπορούν να ελέγχουν τη σκέψη μας…
Υ.Γ. Για το πώς λειτουργεί όλο το «σύστημα παραγωγής αντιλήψεων», δηλαδή η συνεργασία πολιτικής και κεντρικών μέσων ενημέρωσης για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης, προσθέστε το γεγονός ότι κυβέρνηση και κόμματα εξουσίας συχνά χρησιμοποιούν τους προβεβλημένους του χώρου μας για την προώθηση των πολιτικών τους. Παντελής Καψής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τσιόρδας διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου του Λ. Παπαδήμου, Μιχελάκης εκπρόσωπος τύπου ΝΔ (και παλιότερα Ρουσόπουλος). Άσχετο μ’ αυτά μη θεωρήσετε την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να εξαιρεθούν από το ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι, σε αυτή την περίοδο σφοδρής κρίσης και περικοπών στους πάντες, θα υπογράφουν εδικές συμβάσεις… Και μη θεωρήσετε ότι η απόφαση αυτή αφορά στους «μικρούς»…Με τη χρήση των προβεβλημένων σε ειδικές θέσεις και αποστολές σχετίζεται…
Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης…
Ο μεγαλύτερος, ίσως, σύγχρονος φιλόσοφος, ο Αμερικανός Νοάμ Τσόμσκι έχει περιγράψει πολύ αποκαλυπτικά τη «συνταγή της χειραγώγησης». Αν διαβάσουμε τα δέκα σημεία της θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε πολλά από όσα μας κάνουν, ακόμη και γιατί δεν αντιδρούμε…
Διαβάστε, έχει πραγματικά σημασία:
1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.
2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.
3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
4. Η στρατηγική της αναβολής
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτ’απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.
5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...
7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.
9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!
10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσεις του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου